Zajazd wszystkich wiernych Synów Kościoła

[Carlo Lorenzo de Medici y Zep]

Zwołanie Święte Synów Kościoła Powszechnego

Kiedy tylko ciemność spowiła Apostolskie Miasto, które we śnie głębokim pozostawało, w komnatach Kamerlinga nadal paliło się liche, aczkolwiek widoczne światełko. Kardynał kamerling słynął z słabości do miodowych świec, których zapach napełniał całe pomieszczenie. W sobotni wieczór kamerling rozpisywał ostatnie polecenia, które miały być wysłane do wszystkich żyjących i ledwie bytujących kapłanów, książąt i wiernych. Od razu najwierniejszy posłaniec Kamerlinga wyruszył w odmęty nocy, aby zwołać wszystkich Synów Kościoła do kardynalskiego pałacu. Sam Medyceusz zaś usiadł w swoim fotelu i wśród oświetlenia świeczek zginął wśród biblijnych komentarzy.

Umiłowani w Panu,
Kardynałowie, Biskupi, Kapłani,
Królowie, Książęta, Wierni...

Niestety sytuacja naszego Państwa ponownie stanęła na włosku. Wszyscyśmy zgrzeszyli swym niedbalstwem i nieobecnością, a i ja pukam się najmocniej w pierś i popiół sypię przed siebie, żem do tego dopuścił. Choć Sobór może zwołać tylko Patriarcha, który w realiozę popadł niezmierną, takoż ja zwołuję Święte Spotkanie Synów Kościoła Powszechnego, które rozpocznie się od tej chwili. Omówimy na nim wszelkie remedia na bolączki Kościoła, głównie wspaniałą ideę "Kościoła bez ziemi" Eminencji Wilhelma. Dlatego to Jego, Brata mego, proszę o przedstawienie głównego filaru tegoż pomysłu, abyśmy mogli rozwinąć naszą myśl wobec tego lekarstwa. Radźcie Bracia, a radźcie mądrze!

(-) Don Carlo Lorenzo de Medici y Zep,
Granduca di Toscania e cardenale camerlengo

[Wilhelm Orański]

Założenia tejże idei przedstawiłem w tej wypowiedzi.

Na początku proponuję się zastanowić, czy jej wprowadzenie nie wywoła u nas efektu odwrotnego od zamierzanego, tzn. czy każdy z nas znajdzie sobie takie państwo, w którym będzie aktywnie działać i które nie "zachęci" nas do całkowitego porzucenia mikroświata po kilku tygodniach, czy miesiącach. Ja zamieszkam w RONie. Czy Bracia już wiedzą, gdzie mniej więcej się osiedlą?

[Carlo Lorenzo de Medici y Zep]

Myślę o Bialenii

[Paolo Carlo de Medici y Zep]

Ja również przybywam. Szczerze to nie wiem, gdzie mogę się osiedlić, wydaje się, że to może być naprawdę początek mojej emerytury mikroświatowej, dopóki nie powstanie państwo, w którym chciałbym działać. Takie jakim dawniej był Skarland czy Niderlandy.

[Wilhelm Orański]

Jest kilka istotnych spraw, którymi powinniśmy się zająć, chodzi przede wszystkim o treść nowej bulli zasadniczej oraz konkordatów, które muszą ulec zmianie, jeśli decydujemy się na Kościół bez ziemi. Czym zajmiemy się najpierw?
Cały czas oczywiście czekamy na zdanie Patriarchy, który, mam nadzieję, wkrótce się zjawi.

[Ludwik Tomović]

Ja również przybywam. Szczerze to nie wiem, gdzie mogę się osiedlić, wydaje się, że to może być naprawdę początek mojej emerytury mikroświatowej, dopóki nie powstanie państwo, w którym chciałbym działać. Takie jakim dawniej był Skarland czy Niderlandy.

Może Slawonia?

[Alberto Tommaso di Mancini]

Adsum.

---

Wydaje mi się, że wpierw powinniśmy poczekać na sankcję patriarszą, aby nasze gremiu uzyskało wszelkie kompetencje przysługujące soborowi powszechnemu.

[Albert Orański]

Wyrażamy aprobatę, by w obecnej sytuacji Synowie Kościoła we wspólnej debacie zastanowili się nad przyszłością Patrymonium Świętego Pawła. Uważamy ponadto, iż przed ewentualnym zwołaniem obrad Świętego Soboru właściwym będzie wstępna dyskusja, która pomoże wyklarować idee i koncepcje, które w przyszłości mógłby sobór poruszyć. Obradom tym bacznie będziemy się przyglądać z ufnością oczekując, iż przyniosą one powiew świeżych pomysłów, które pomogą wyciągnąć Umiłowaną Matkę Naszą Kościół Święty z obecnego zastoju.

Apostolskim pozdrowieniem,
Pius PP. VI

[Carlo Lorenzo de Medici y Zep]

Ojcze Święty,
dziękuję ogromnie za aprobatę naszego synowskiego spotkania. Niech Twa laska pasterska nas prowadzi ku światłu.

Co do propozycji Drogiego Wilhelma:
- Kościół straciłby partycypację ziemską;
- niemniej zachowalibyśmy tytulaturę ziemską - my i nasi potomkowie;
- każdy kapłan rozchodzi się do wybranego kraju, z którym się związuje i tam buduje diecezję;
- stolicą Kościoła jest miasto, w którym urzęduje Patriarcha, wybierany co pół roku w danym mieście; po wyborze nowego patriarchy z innego kraju, Stolica Apostolska przenosi się automatycznie do innego kraju;
- obecne forum trzeba zarchiwizować, a wydawane akty pojawią się na odrębnym serwerze;
- podpisać trzeba by było aneksy do konkordatów z dobraną decyzją Kościoła.

Coś dodać, coś opisać, coś zmienić, Bracia Mili?

[Paolo Carlo de Medici y Zep]

Mnie się podoba. Ja bym się osiedlił w odradzającej się córze Kościoła.