Zajazd wszystkich wiernych Synów Kościoła

[Alberto Tommaso di Mancini]

Ograniczyć Rotrię tylko do Apostolskiego Miasta (jak Watykan), którego działy ulokować w jednym z zaprzyjaźnionych państw i to wszystko.

To już takie rozwiązanie jest lepsze...

---

Patriarcha będzie miał zapewnione miejsce na urzędowanie w państwie w którym będzie mieszkał.

A jak weźmie w posiadanie swoją Katedrę, która się znajduje w bazylice laterańskiej? Rotria to trochę wiecej niż zwykła mikronacja. To też pewne rytualy, tradycje.

[Wilhelm Orański]

A jak weźmie w posiadanie swoją Katedrę, która się znajduje w bazylice laterańskiej? Rotria to trochę wiecej niż zwykła mikronacja. To też pewne rytualy, tradycje.

Nie da się zreformować Rotrii pozostawiając wszystko tak jak jest. A Rotrii potrzebna jest zmiana, bo nikt już nie wypełnia tutaj swojej roli. W ostatnich miesiącach staliśmy się szeregową mikronacją, bez rytuałów i tradycji. Inkorporację (bo tak to trzeba nazwać) już przerabialiśmy wielokrotnie i nic dobrego z tego nie wyszło, więc - ucząc się na błędach - jestem przeciwny temu rozwiązaniu.

Katedra patriarchy, jak i biskupa, znajdowałaby się w tym państwie, w którym będzie żył, bazylikę laterańską trzeba byłoby pozostawić.

[Carlo Lorenzo de Medici y Zep]

Głosować można do jutra, do godz. 16.30.

[Alberto Tommaso di Mancini]

Jeżeli to przejdzie, to dokonam oficjalnej apostazji. Jutro postaram się napisać, czemu wg mnie jest to zły pomysł.

[Wilhelm Orański]

Proszę przy okazji napisać własną metodę na rozwiązanie kryzysu.

[Carlo Lorenzo de Medici y Zep]

Przedłużam więc głosowanie do 4 grudnia do godz. 12.00. Do tego czasu Don Mancini musi przygotować inną wersję nowej historii. Sprzeciw wobec decyzji bez kolejnej propozycji to nonsens. Nie, bo nie. Więc albo jest inna propozycja, albo głosowanie ruszy dalej.

[Paolo Carlo de Medici y Zep]

No tak, na pewno przedstawi i to jeszcze coś sensownego. Wyskakuje jak królik z kapelusza po półtorej roku nieobecności i będzie przedstawiał pomysły, szantażując apostazją. Kurwa genialnie.

[Wilhelm Orański]

Dlaczego nie? Skoro Brat Mancini ma jakąś konkretną propozycję, która może przynieść oczekiwane efekty, to jak najbardziej wysłucham. Zresztą ja nie twierdzę że mój pomysł jest idealny.

[Carlo Lorenzo de Medici y Zep]

Mamy 4 grudnia, a odpowiedzi Don Tomasso brak. O Sancta Barbara...

[Alberto Tommaso di Mancini]

 Kurwa genialnie.

Powiem szczerze, że odkąd Brat się tutaj pojawił i zachowuje się, jak zachowuje, to odechciewa mi się wszystkiego. Kiedyś to było miejsce wielkich mężów, a nie bachorów stanu... No ale cóż - jakie czasy, tacy hierarchowie. Słownictwo wprost z burdelu urąga godności kardynalskiej. 

Mamy 4 grudnia, a odpowiedzi Don Tomasso brak. O Sancta Barbara...

Bo realnie jestem człowiekiem, który nie dość, że studiuje, to musi się sam utrzymać, a do tego ma inne zobowiązania. W takiej sytuacji mikroświat schodzi na dalszy plan. Już nie jestem w liceum, gdy można było nocami spiskować z Twoim Dziadkiem, Eminencjo

Ale ad rem :
Wydaje mi się, że po prostu nie powinniśmy wyzbywać się naszej państwowości. Nie sądzę, by Rotria jako organizacja, nie państwo, przetrwało jakoś długo. Państwo też nam daje pewną niezależność i swobodę działania. Kto nam zagwarantuje, że jak wcielimy w życie Kościół bez ziemi, to państwo-gospodarz nie będzie się nam wtrącało w kwestie wewnętrzne? 
Nie mam jednej recepty na kryzys. Może powinniśmy tak jak kiedyś, odetnąć się i zacząć od nowa? Zrezygnujmy z naszych godności, zacznijmy od zera, zwołajmy Sobór. Kiedyś nam to pomogło. A może jednak scenariusz watykański? 
Apeluję o zwołanie Soboru, nie dlatego żeby spowolnić upadek, ale po to żebyśmy mogli na spokojnie rozważyć wszystkie możliwości. Ja osobiście zobowiązuję się do aktywnego (w miarę) uczestnictwa w takim Soborze. Nie rezygnujmy z naszego dziedzictwa tak łatwo.