Codzienna Liturgia Godzin

[Aurelio de Medici y Zep]

XXV VIII MMXVI A. D.

Wspomnienie dowolne 

Św. Józefa Kalasantego, prezbitera

Jutrznia

W piątkowy poranek wierni gromadzą się na jutrzni. Gdy ks. Aurelio Bentini wychodzi z zakrystii, wierni odśpiewują hymn.

Jak gwiazda poranna jaśnieje

Wspomnienie człowieka świętego,

Któregoś uczynił, o Chryste,

Filarem Twojego Kościoła.

  Gdy poszedł za Tobą z radością

I wszystko opuścił dla Ciebie,

Nazwałeś go nowym imieniem

Wyrytym na białym kamyku.

  Odziałeś go szatą zbawienia

Za wierność pierwotnej miłości

I dałeś spożywać owoce

Rosnące na drzewie żywota.

                                                                                       Przez niego wskazałeś nam drogę

Wiodącą do Twego królestwa

I grzesznych natchnąłeś nadzieją,

Że Ty się zmiłujesz nad nimi.

  Z pokorą wielbimy Cię, Panie,

Bo sam jesteś pełnią świętości

I z Ojcem, i Duchem królujesz
Na tronie swej chwały odwiecznej. Amen.

Po psalmodii odczytywana jest lekcja.

Proszę was, bracia, przez miłosierdzie Boże, abyście dali ciała swoje na ofiarę żywą, świętą, Bogu przyjemną, jako wyraz waszej rozumnej służby Bożej. Nie bierzcie więc wzoru z tego świata, lecz przemieniajcie się przez odnawianie umysłu, abyście umieli rozpoznać, jaka jest wola Boża: co jest dobre, co Bogu przyjemne i co doskonałe.

Na koniec wierni odmówili wspólnie modlitwę stosowną dla dzisiejszego dnia.

Boże, Ty dałeś świętemu Józefowi Kalasantemu tak wielką miłość i cierpliwość, że poświęcił całe życie kształceniu i wychowaniu młodzieży, * spraw, abyśmy w służbie prawdy naśladowali tego mistrza mądrości. Przez naszego Pana, Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, *Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen.

Jutrznię zakończyło błogosławieństwo z rozesłaniem. 

Oryginał

Ogłoszenie

Bracia!

Z przykrością informuję, że od jutra do wtorku Liturgia Godzin może się nie pojawić, gdyż z przyczyn osobistych mogę nie mieć na nią czasu. Przepraszam.

[Wilhelm Orański]

Bracie Bentini, czy Dostojny będzie kontynuować te jakże zacne uroczystości?

[Paolo Carlo de Medici y Zep]

Ciekawe czy ksiądz proboszcz wróci do Wenecji.

[Aurelio de Medici y Zep]

Z wielkim, realnym bólem odczytałem wiadomości Waszej Wielkoksiążęcej Mości i Waszej Eminencji. Doprawdy, tyle mnie nie było! Owszem, Liturgia Godzin wróci, choć nie tak regularnie jak w okresie wakacyjnym. Będę się jednak starał, by te uroczystości odbywały się jak najczęściej. Za swoją nieobecność raz jeszcze biję się w pierś!

[Aurelio de Medici y Zep]

XIX I MMXVIII A. D.

Wspomnienie obowiązkowe 

Św. Józefa Sebastiana Pelczara, biskupa

Nieszpory

W piątkowy wieczór, o godzinie osiemnastej, gdy mrok pokrył budynki Wenecji i całej Rotrii, w asyście służby liturgicznej wychodzi z zakrystii x. Aurelio Bentini, aby odprawić pierwsze od swego zniknięcia Nieszpory. Gdy ministrant dzwoni, zgromadzeni w świątyni duchowni, siostry zakonne, alumni i świeccy wierni powstają i odśpiewują stosowny dla dzisiejszego dnia hymn. 

  

Mężu natchniony przez łaskę,
Promienny wzorze świętości,
Cześć tobie dzisiaj oddając

Sławimy Bożą potęgę.

Kapłan najwyższy i wieczny
Przywrócił Bogu swych braci;
Dając nam Nowe Przymierze

Obdarzył ludzkość pokojem.

On ciebie w swojej mądrości
Uczynił sługą zbawienia,
Abyś i Ojcu dał chwałę

I Jego życie ludowi.

Duch cię Najświętszy namaścił
I ustanowił pasterzem,
Abyś pokarmem zbawiennym

Nasycił lud odkupiony.

Teraz, gdy niebem się cieszysz,
Patronem bądź dla Kościoła,
Uproś dla jego owieczek

Płomienną miłość Chrystusa.

Bóg w Trójcy Świętej Jedyny
Niech przyjmie pieśń uwielbienia,
Ten, który ciebie nagrodził
Za wierną służbę dla Niego. Amen.

Po psalmodii odczytywana jest lekcja. 

Starszych, którzy są wśród was, proszę ja, również starszy, a przy tym świadek Chrystusowych cierpień oraz uczestnik tej chwały, która ma się objawić: paście stado Boże, które jest przy was, strzegąc go nie pod przymusem, ale z własnej woli, jak Bóg chce; nie ze względu na niegodziwe zyski, ale z oddaniem; i nie jak ci, którzy ciemiężą gminy, ale jako żywe przykłady dla stada. Kiedy zaś objawi się Najwyższy Pasterz, otrzymacie niewiędnący wieniec chwały.

Po zakończeniu responsorium krótkiego, kantor wraz z wiernymi odśpiewuje Magnificat. 

Gdy zgromadzeni w świątyni kończą przedstawiać Panu swoje prośby, kapłan kończy oficjum stosowną modlitwą i błogosławieństwem. 

Wszechmogący, wieczny Boże, z Twojego natchnienia święty Józef Sebastian, biskup, słowem, pismem i przykładem uczył dróg sprawiedliwości, dozwól przez jego wstawiennictwo, abyśmy nieustannie wzrastali w poznaniu i miłowaniu Ciebie. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen.

Dzisiejsze Nieszpory według brewiarza rzymskokatolickiego

Proboszcz, zanim udał się do dalszej pokuty, poprosił zebranych o chwilę uwagi i wygłosił obwieszczenia.

Siostry i Bracia!

Ponieważ są to pierwsze od wielu miesięcy obrzędy Codziennej Liturgii Godzin, czuję się zobowiązany do poinformowania Was o moich planach odnośnie dalszej realizacji tego cyklu nabożeństw. Ponieważ w dalszym ciągu choruję na realiozę, nie będę niemal na pewno w stanie odprawiać oficjów codziennie. Wobec tego zapowiadam, że wyznaczone zostaną dni tygodnia, kiedy Liturgia Godzin będzie się odbywała obligatoryjnie. Mam nadzieję, że do końca tygodnia podam te dni dokładnie.

Ponadto, gdyby któryś z Rotryjskich Duszpasterzy zechciał współuczestniczyć w celebrze Oficjów, proszę uprzejmie o kontakt. 

Niezmiernie cieszę się, że mogę ponownie uczestniczyć w naszej wspólnej modlitwie. Jakże wymowne jest, że patron dzisiejszego dnia nosi to samo imię, co patron dnia, kiedy Oficjum odbyło się raz ostatni! 

Wszystkim z serca błogosławię!

[Aurelio de Medici y Zep]

XX I MMXVIII A. D.

Sobota, II tydzień 

Okresu Zwykłego

Jutrznia

Gdy noc utraciła panowanie nad dniem, w sobotę o godzinie 6.00 w nawach Bazyliki pw. św. Marka rozebrzmiał wdzięczny dźwięk sygnatury, obwieszczający rozpoczęcie Jutrzni. Gdy z zakrystii wychodzi x. Aurelio Bentini, wierni powstają i odśpiewują dzisiejszy hymn.

  Gdy dzień odzyskał światło słońca,

Śpiewajmy Bogu pieśń radosną,
A hołd składając Najwyższemu,

Wyznajmy łaskę Chrystusową.

Przez Niego bowiem Stwórca świata
Uczynił dzień i porę nocy,
A one wciąż na Jego rozkaz

Zmieniają czas swojego trwania.

Tyś sam jest, Panie, światłem wiernych,
I nie podlegasz wiecznym prawom:
Gdy mrok ogarnia całą ziemię,

Jaśniejesz blaskiem nieśmiertelnym.

 Wysłuchaj, Ojcze, nasze prośby
I daj nam przeżyć dzień ten w łasce,
A Chrystus wtedy nas napełni
Ożywczym darem swego Ducha. Amen.

Po psalmodii odczytano lekcję.

Błogosławcie tych, którzy was prześladują. Błogosławcie, a nie złorzeczcie. Weselcie się z tymi, którzy się weselą, płaczcie z tymi, którzy płaczą. Bądźcie zgodni we wzajemnych uczuciach. Nie gońcie za wielkością, lecz niech was pociąga to, co pokorne.

Następnie wszyscy wierni wraz z chórem odśpiewali Pieśń Zachariasza. 

Modlitwę wiernych poprzedziło odśpiewanie Pater Noster. 

Na zakończenie odmówiono stosowną dla dzisiejszego dnia modlitwę, a kapłan udzielił błogosławieństwa. 

Wszechmogący Boże, niech nasze usta, nasza dusza i nasze życie głoszą Twoją chwałę,  a ponieważ Ty nas stworzyłeś,  niech całe nasze istnienie należy do Ciebie. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna,  który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego,  Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen.

Oficjalna treść dzisiejszej Jutrzni

[Aurelio de Medici y Zep]

XXII I MMXVIII A. D.

Wspomnienie dowolne 

Św. Wincentego Pallottiego, prezbitera

Nieszpory

W poniedziałkowy wieczór w Bazylice pw. św. Marka zadzwoniła sygnatura, wzywając zgromadzonych wiernych do modlitwy w  Liturgii Godzin. Gdy rozpoczynają się nieszpory, wierni odśpiewują hymn stosowny dla dzisiejszego dnia. 

Mężu natchniony przez łaskę,
Promienny wzorze świętości,
Cześć tobie dzisiaj oddając

Sławimy Bożą potęgę.

 Kapłan najwyższy i wieczny
Przywrócił Bogu swych braci;
Dając nam Nowe Przymierze

Obdarzył ludzkość pokojem.

On ciebie w swojej mądrości
Uczynił sługą zbawienia,
Abyś i Ojcu dał chwałę

I Jego życie ludowi.

  Kiedy cię Pan ustanowił
Zwierzchnikiem ludu Bożego,
Byłeś przez przykład i słowo

Kapłanem, mistrzem, ofiarą.

  Teraz, gdy niebem się cieszysz,
Patronem bądź dla Kościoła,
Uproś dla jego owieczek

Płomienną miłość Chrystusa.

Bóg w Trójcy Świętej Jedyny
Niech przyjmie pieśń uwielbienia,
Ten, który ciebie nagrodził
Za wierną służbę dla Niego. Amen.

Po psalmodii odczytano dzisiejsze czytanie.

Starszych, którzy są wśród was, proszę ja, również starszy, a przy tym świadek Chrystusowych cierpień oraz uczestnik tej chwały, która ma się objawić: paście stado Boże, które jest przy was, strzegąc go nie pod przymusem, ale z własnej woli, jak Bóg chce; nie ze względu na niegodziwe zyski, ale z oddaniem; i nie jak ci, którzy ciemiężą gminy, ale jako żywe przykłady dla stada. Kiedy zaś objawi się Najwyższy Pasterz, otrzymacie niewiędnący wieniec chwały.

Następnie chór odśpiewał Magnificat. 

Oficjum zakończono stosowną dla dzisiejszego dnia modlitwą. 

Boże, Ty powołałeś w swoim Kościele świętego Wincentego Pallottiego, prezbitera, do obrony wiary i ożywiania miłości, spraw łaskawie, abyśmy wstępując w jego ślady,  rozpalali sercem i czynem światło prawdy i miłość braterską. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna,  który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego,  Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen.

Oryginał dzisiejszych Nieszporów

[Aurelio de Medici y Zep]

XXV I MMXVIII A. D.

Nawrócenie św. Pawła Apostoła, święto

Modlitwa południowa

Punktualnie w południe, w nawach starodawnej katedry rozbrzmiewa dźwięk sygnatury. Z zakrystii wychodzi procesja, a w ławach powstają zgromadzeni wierni, z racji pory dnia, w większości duchowni. 

Zgodnie ze zwyczajem, oficjum rozpoczyna odśpiewanie hymnu.

Jezu, zmęczony wędrówką

Wśród upalnego południa,
Siadłeś przy studni Jakuba,

By nas orzeźwić swym słowem.

  Tam obiecałeś nam wodę
Krzepiącą w drodze ku Bogu,
Która swe źródło ma w Tobie

I moc przywraca znużonym.

  Z Tobą, dla Ciebie i w Tobie
Pragniemy dzień ten uświęcić,
Aby nasz skromny wysiłek

Wysławiał Boga z radością.

  Ojcu i Tobie, o Chryste,
Z Najświętszym Duchem miłości
Chwała niech będzie na wieki,
A pokój ludziom na ziemi. Amen.

W czasie psalmodii odśpiewano m. in. Psalm 119.

 

Nienawidzę ludzi chwiejnego serca, 
a Prawo Twoje, Panie, miłuję.
Ty jesteś moim obrońcą i tarczą moją, 
wyczekuję Twojego słowa.
Odstąpcie ode mnie, złoczyńcy, 
strzec będę przykazań mego Boga.
Podtrzymuj mnie według swej obietnicy, a żyć będę, 
nie zawiedź mojej nadziei.
Wesprzyj mnie, aby mnie uratować, 
abym cieszył się zawsze z Twoich ustaw.
Odrzucasz wszystkich, którzy odchodzą od Twych przykazań, 
bo zamiary ich są kłamliwe.
Odtrącasz jak żużel wszystkich grzeszników ziemi, 
dlatego miłuję Twoje napomnienia.
Drży moje ciało z bojaźni przed Tobą 
i lękam się Twoich wyroków.
Chwała Ojcu i Synowi, 
i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, 
i na wieki wieków. Amen.

Następnie odczytano Lekcję. 

Nad miarę obfitą okazała się łaska naszego Pana wraz z wiarą i miłością, która jest w Chrystusie Jezusie. Nauka to zasługująca na wiarę i godna całkowitego uznania, że Chrystus Jezus przyszedł na świat zbawić grzeszników, spośród których ja jestem pierwszy.

Modlitwę zakończono stosowną dla dzisiejszego dnia modlitwą. Następnie zebrani wrócili do codziennych obowiązków. 

Pierwowzór

[Aurelio de Medici y Zep]

XXV VIII MMXVI A. D.

Wspomnienie dowolne 

Św. Józefa Kalasantego, prezbitera

Jutrznia

O godzinie 6.00 duchowni i świeccy mieszkańcy Wenecji udają się do Bazyliki na poranną jutrznię. Gdy procesja wychodzi z zakrystii, wierni odśpiewują hymn przeznaczony na dzisiejszy dzień.

Niech cały wszechświat głosi mądrość Boga:

Niebo i lądy, planety i słońce;

A dzień niech nocy wielkość opowiada

Stwórcy wszystkiego.

Dalekie gwiazdy sławią swoim blaskiem

Jego majestat i księżyc Go wielbi;

Dla Niego morza, rzeki i strumienie

Szumią falami.

 I matka ziemia, hojna żywicielka,

Pełna bogactwa i wszelkich zasobów,

Wyznaje Ojca ludzi nieśmiertelnych,

Władcę wieczności.

Składamy dzięki Tobie, Wszechmogący,

Dobry Pasterzu każdego istnienia,

Ty, który jesteś w Trójcy niepojętej

Bogiem jedynym. Amen.

Po psalmodii odczytano Lekcję.

Wszyscy spragnieni, przyjdźcie do wody, przyjdźcie, choć nie macie pieniędzy. Kupujcie i spożywajcie, dalejże, kupujcie bez pieniędzy i bez płacenia za wino i mleko.

Następnie zaśpiewano Pieśń Zachariasza.

Jutrznię zakończono odpowiednią modlitwą.

Panie, nasz Boże, umocnij naszą wiarę, aby nasze uwielbienie było miłe Tobie  i przyniosło Kościołowi owoce życia nowego. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna,  który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego,  Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen.

Po skończonym oficjum celebrans wygłosił rozważania dotyczące dzisiejszej Lekcji.

Umiłowane Siostry i Bracia!

Przy różnych okazjach powtarza się zdanie: w życiu za wszystko trzeba płacić. Odnosi się to nie tylko do nabywania różnych wartości materialnych, ale i do wszelkich osiągnięć. Płacić trzeba pieniędzmi albo wysiłkiem i poświęceniem, tolerowaniem układów i wchodzeniem w nie, albo wreszcie różnego rodzaju kompromisami. Tak bardzo przyzwyczailiśmy się do płacenia za wszystko, że przeczytane teraz zdanie: "Kupujcie bez pieniędzy i bez płacenia" wydaje się nie mieć sensu. Samo określenie kupna mówi, że "jest to umowa, na podstawie której kupujący zobowiązuje się odebrać rzecz od sprzedawcy i zapłacić mu ustaloną cenę w zamian za przeniesienia na siebie prawa własności". 

Pisze prorok: "Wszyscy spragnieni, przyjdźcie do wody, przyjdźcie, choć nie macie pieniędzy. Kupujcie bez pieniędzy i bez płacenia". Napisano, że te słowa stosuje do siebie Chrystus, gdy zaprasza wszystkich do korzystania z łaski. Takim zaproszeniem są słowa Chrystusa: "Jeśli ktoś jest spragniony, a wierzy we Mnie - niech przyjdzie do Mnie i pije" oraz "Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię". 

Każda łaska jest darem darmo danym. Ze strony Boga jedynym motywem jej udzielenia jest Jego miłość ku rodzajowi ludzkiemu. Jedynym warunkiem, jaki ma spełnić człowiek, aby ten dar otrzymać, jest zapotrzebowanie na łaskę i chęć współdziałania z nią. Dlatego zarówno w Starym, jak i w Nowym Testamencie wezwanie kierowane jest do spragnionych, do utrudzonych i obciążonych. Trudno o właściwszy obraz zapotrzebowania na łaskę niż zapotrzebowanie pragnącego na wodę. Tak było podczas wędrówki narodu wybranego przez pustynię. Kiedy zabrakło wody, łatwo dostrzec narastający dramat. Księga Wyjścia mówi najpierw: "Lud pragnął i dlatego szemrał przeciw Mojżeszowi". Później: "Kłócił się lud z Mojżeszem mówiąc: daj nam wody do picia". Wreszcie Mojżesz skarży się: "Niewiele brakuje, a ukamienują mnie". To już obrazuje ostateczną determinację spragnionego ludu. 

Św. Paweł wspomina wydarzenia na pustyni i pisze, że skałą, z której wypłynęła woda, był Chrystus. Warto ponadto zauważyć, iż po wezwaniu: "Jeśli ktoś jest spragniony, a wierzy we Mnie - niech przyjdzie do Mnie i pije", Pan Jezus dodaje: "Strumienie wody żywej popłyną z jego wnętrza". Wskazuje to nie tylko na konieczność współdziałania z łaską, ale i na fakt, że człowiek łaską obdarowany, sam staje się źródłem łaski dla innych.


Rozważanie zaczerpnięto z książki ks. Władysława Bomby CM Lectio brevis.Rozważania krótkich czytań Liturgii Godzin. Kraków, 1991-1992.

[Aurelio de Medici y Zep]

IX II MMXVIII A. D.

Piątek V tygodnia

Okresu Zwykłego

Nieszpory

Wola odprawienia Nieszporów zgromadziła w Bazylice wiernych Wenecji. O godzinie 18.00, gdy procesja wychodzi z zakrystii, zgromadzeni odśpiewują hymn.

 Boże, Stworzycielu ludzi,

Ład we wszystkim zaprowadzasz,

Każesz ziemi rodzić płazy

I gatunki innych zwierząt.

  Często większe od człowieka,

Są posłuszne jego woli,

Chciałeś bowiem, aby zawsze

Były wszystkie mu poddane.

  Obroń, Panie, nas od grzechu,

Niech odstąpi zła pokusa,

Która chce się wkraść w uczynki

I bezładem zatruć życie.

  Daj nam cieszyć się nagrodą,

Udziel darów swojej łaski,

Rozwiąż pęta próżnych sporów

I zacieśnij więzy zgody.

 Spraw to, Ojcze miłosierny,

Który razem z Twoim Synem

I z Pocieszycielem Duchem

Władasz czasem i wiecznością. Amen.

Po psalmodii lektor odczytał czytanie.

My, którzy jesteśmy mocni w wierze, powinniśmy znosić słabości tych, którzy są słabi, a nie szukać tylko tego, co dla nas dogodne. Niech każdy z nas stara się o to, co dla bliźniego dogodne - dla jego dobra, dla zbudowania. Przecież i Chrystus nie szukał tego, co było dogodne dla Niego, ale jak napisano: Urągania tych, którzy Tobie urągają, spadły na Mnie.

Następnie schola gregoriańska odśpiewała Magnificat.

Oficjum zakończyła modlitwa.

Boże, nasz Ojcze, daj nam mądrość płynącą z krzyża,  abyśmy pouczeni przykładem Twojego cierpiącego Syna, zawsze byli gotowi nieść Jego słodkie jarzmo. Który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego,  Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen.