I Obrady Signorii Rotryjskiej

[Aurelio de Medici y Zep]

Ja jestem i również czekam na wznowienie obrad, choć sam nie czuję się kompetentnym do przedstawienia swoich własnych propozycji.

[Wilhelm Orański]

Głosować nad czym? Nic nie ustalono.

Jak to nie? Jego Świątobliwość przedstawił dwa projekty podziału lennego, z czego tylko jeden jest słuszny i nie prowadzi do konfliktów (mowa o tym z trzema księstwami). Dobrze byłoby, gdyby Premier zdecydował, czy poddamy te projekty pod głosowanie, czy zajmujemy się kolejną sprawą.

[Paolo Carlo de Medici y Zep]

Dlaczego ten jeden jest słuszny?

[Wilhelm Orański]

Ponieważ w sposób pokojowy przywróci sprawiedliwość, która już dawno winna być przywrócona.

[Tadeusz Krasnodębski]

Przepraszam za nieobecność. Dopiero dziś dowiedziałem się o zmianie adresu Państwa Kościelnego. Dziś wieczorem powrócimy do obrad.

[Wilhelm Orański]

Czekamy zatem, Szanowny Premierze, bo jeszcze wiele istotnych kwestii przed nami.

[...] choć sam nie czuję się kompetentnym do przedstawienia swoich własnych propozycji.

Jeżeli Brat ma własne propozycje, śmiało proszę je przedstawić. Jego Świątobliwość powołał przecie w skład Signorii osoby jak najbardziej kompetentne, nietaktem byłoby więc wątpić w mądrość Patriarchy

[Aurelio de Medici y Zep]

Sam niestety nie znam się na tyle na geografii i historii Państwa Kościelnego, aby proponować rozwiązania zmian terytorialnych

[Tadeusz Krasnodębski]

Wasza Świątobliwość,

Wielce Szanowna Signorio,

Szlachetni Panowie.

Z uwagi na przeciągającą się realiozę zmuszony jestem zrzec się urzędu Pierwszego Ministra Signorii Rotryjskiej, podobnie jak zrzekłem się najważniejszych i najbardziej czasochłonnych funkcji w innych państwach. Z tego miejsca pragnę również serdecznie przeprosić za dotychczasową, długą i niezapowiedzianą nieobecność, żywiąc nadzieję, że niezawiniona absencja spotka się ze zrozumieniem Szlachetnych Panów. Wierzę, że mój następca lepiej pokieruje obradami. Ja sam natomiast deklaruję gotowość powrotu od połowy maja. Do tego czasu proszę, aby Signoria podjęła decyzję o utrzymaniu bądź pozbawieniu mnie zaszczytnego tytułu Szlachetnego Pana. Jednocześnie życzę sukcesów i owoców pracy całemu zgromadzeniu, a za powierzone mi zaufanie - z serca Wam dziękuję.

Z wyrazami szacunku,

(-) Tadeusz Krasnodębski

[Carlo Lorenzo de Medici y Zep]

Przewielebni i Przeszlachetni Panowie;

Wczorajszego dnia odbyłem bardzo długą rozmowę z Ojcem Świętym Piusem VI oraz kard. Wilhelmem. Owocem tej rozmowy stał się ścisły plan odnowy rotryjskiej, odnowy, którą cały czas pchamy do przodu. Moją pewną propozycją, zaaprobowaną przez Patriarchę, był pomysł przystosowania Rotrii do świeckości (uwaga, nie zeświecczenie, ale przystosowanie do laikatu). Otóż według mojej myśli, którą należy przedyskutować i udoskonalić - kraj nasz dzieliłby się na księstwa oraz gubernatorstwa - księstwa pod zarządem książąt z rodowitych rotryjczyków (nawiązanie do historyczności no i dziedzictwa rodów de Medici-Oranje-Nassau) oraz gubernatorstwa, zarządzane przez gubernatorów (świeckich, nie książąt). Obie grupy miałyby dowolność w rządzeniu - obie grupy też sterowałyby krajem w Signori jako parlamencie - co uszczupliłoby władzę świecką Patriarchy - ale zachowujemy margines absolutyzmu w posiadaniu prawa veta przez Patriarchę do wszystkiego, oraz możliwości samodzielnego wydawania prawa. Ograniczylibyśmy też władzę duchowieństwa, aby tym bardziej dopuścić świeckich do udziału w działalności kraju.

Co o tym sądzicie?

[Wilhelm Orański]

Szlachetny Panie Tadeuszu,

dziękuję za pełnioną pracę na rzecz Państwa Kościelnego. Cieszy mnie jednocześnie deklaracja powrotu w maju, będziemy oczekiwać na Pański powrót z niecierpliwością. Co zaś się tyczy tytułu Szlachetnego Pana, jestem jak najbardziej za jego podtrzymaniem.

Wasza Świątobliwość,

Szlachetni Panowie,

nim przejdziemy do kolejnych spraw, słusznym byłoby obranie nowego Premiera, który zamknąłby poprzednie kwestie i czuwał nad porządkiem kwestii w przyszłości omawianych, tych bowiem jest sporo, ktoś winien więc sprawować pieczę nad ładem, żebyśmy się nie pogubili.