Christus resurrexit

[Wilhelm Orański]

Wasza Świątobliwość,
Wasze Eminencje,
Wasze Ekscelencje,
Wielebni Bracia,
Czcigodni Mieszkańcy,
Drodzy wierni,
Pielgrzymi,

chociaż kończy się drugi dzień najważniejszych świąt w życiu każdego chrześcijanina, myślę, że na życzenia nie jest jeszcze za późno. Chciałbym życzyć wszystkim Wam i każdemu z osobna pokoju, radości i wesela. Niech zmartwychwstanie naszego Pana przyniesie każdemu nadzieję, bo poprzez zwycięstwo nad śmiercią On nadał sens naszemu życiu. Życzę, aby Zmartwychwstały Pan zamieszkał w sercu każdego z nas, byśmy i my, tak jak On, nie zatrzymywali się na krzyżu. W moich życzeniach szczególne miejsce poświęcam błądzącym i zagubionym, by odnaleźli lub powrócili na ścieżkę, do której - co doskonale wiedzą - są powołani. Christus resurrexit! Resurrexit Vere! Alleluia!

[Ksawery van Berden]

Resurrexit, sicut dixit. Alleluia!

[Wilhelm Orański]

Serdecznie witam spowrotem  najlepszego rotryjskiego prawnika! Mam nadzieję, że zostanie z nami Ekscelencja na dłużej

[Ksawery van Berden]

Serdecznie witam spowrotem  najlepszego rotryjskiego prawnika! Mam nadzieję, że zostanie z nami Ekscelencja na dłużej

Wasza Miłość,
to z pewnością aż nazbyt wiele przemiłych słów wypowiedzianych pod moim adresem. Wracałem po kilkakroć myślami do Stolicy Apostolskiej, czego i nie sposób ukrywać. Jednak zawiłości osobiste sprawiły, że brak było sił, ażeby z całą mocą oddać się służbie Patrymonium i Ojcu Świętemu. Tym nie mniej zerkam teraz na liczne zmiany, z dumą widzę, że nie wszystko, co udało się ongiś wnieść i pozostawić młodszym - uległo zatraceniu. No i najbardziej cieszący stare oczyska fakt, czyli stała obecność niezachwianych filarów Państwa Kościelnego, najwybitniejszych jego odkąd pamiętam mieszkańców. Chylę czoła, Wasza Wielkoksiążęca Mość, zarówno wobec Was samych, domu Orańskiego, jak i przeznamienitych Medyceuszów, pośród których zawsze miałem wielu przyjaciół. A nawet i niektóre znane mi nazwiska, choć kojarzone z jakimiś gorąco komentowanymi ongiś wydarzeniami - i dziś optymistyczne wywołują wspomnienie (in spe Montini) : . Cieszę się, Eminencjo, że mogę znów zerkać, co się za Spiżową Bramą dzieje :

[Wilhelm Orański]

Moje krótkie powitanie w żadnym stopniu nie wyraża pochwały za zasługi, jakie Ekscelencja wniósł w życie Państwa Kościelnego Prawdą jest, co Ekscelencja napisał; Rotria, choć targana częstymi próbami, trzyma się dzięki wierze i żadne ataki, czy rozłamy nie zdołają jej pogrzebać. Również i ostatni rozłam, na czele którego stanął Severino Castiglioni (vel Paolo Medici, vel Aldobrandini) nie zdołał zadać ostatecznego ciosu (jak kilka poprzednich jego tworów). A wraz z jego odejściem zwolniła się posada Wielkiego Inkwizytora, może więc Ekscelencja zechciałby powrócić do korzeni i ponownie zasiąść - za zgodą JŚ - w Pałacu Laterańskim, toć lepszego prawnika Rotria nie ma

[Ksawery van Berden]

Moje krótkie powitanie w żadnym stopniu nie wyraża pochwały za zasługi, jakie Ekscelencja wniósł w życie Państwa Kościelnego Prawdą jest, co Ekscelencja napisał; Rotria, choć targana częstymi próbami, trzyma się dzięki wierze i żadne ataki, czy rozłamy nie zdołają jej pogrzebać. Również i ostatni rozłam, na czele którego stanął Severino Castiglioni (vel Paolo Medici, vel Aldobrandini) nie zdołał zadać ostatecznego ciosu (jak kilka poprzednich jego tworów). A wraz z jego odejściem zwolniła się posada Wielkiego Inkwizytora, może więc Ekscelencja zechciałby powrócić do korzeni i ponownie zasiąść - za zgodą JŚ - w Pałacu Laterańskim, toć lepszego prawnika Rotria nie ma

Och, Wasza Miłość, nie owe czyny cieszą, ale fakt, że nie zostały podjęte daremnie, bo Stolica Apostolska ma - jak widać - wiernych swych wyznawców. Niebywale cieszy oko, że pojawiają się również nowe jednostki, nieznane wówczas, gdy z gruzów podnosiliśmy Patrymonium, aby dziś funkcjonowało mimo owego załamania. Z pewnością zajmie mi trochę czasu zapoznanie się z tymi, którzy właśnie pojawili się niejako owoc naszych czasów. Starszych bowiem widać, a i po lekturze samych postów bez problemu można poznać 

Powiadacie Eminencjo, że ostatnio znowóż jakaś sichzma miała miejsce? I to za przyczynkiem brata Severino? Toż to nie do pomyślenia. Zgodzić się trzeba, że ambicji owemu młodzieńcowi i przed laty nie brakowało, werwy i temperamentu takowoż. Ale w okresie studiów na Alma Mater i pokorą się odznaczał, kiedy tego właśnie odeń wymagano, stąd tym większe zdziwienie u mnie wywołuje konstatacja, jakoby za jego sprawą wydarzyć się miała kolejna schizma. Powstało to co nowego z tej wojenki, czy jeno zbyt wiele słów bratu Severino się "powiedziało"? Toż szkoda mimo wszystko żywej duszy, ażeby jej absencją Stolicę Apostolską osłabiać. Nie mniej, zapewne i Ojciec Święty miał ku temu swe racje, skądinąd silne i niewzruszone, jeśli wobec schizmatyków czyni się nadal tak, jak czyniono przed laty   . Anatema wielu sprawców ujęła w historii.

A co do Wielkiego Inkwizytora - serdeczne Waszej Miłości składam Bóg zapłać za tak szczodrą propozycję i po raz kolejny przemiłe pod skromnym mym adresem słowa, jednak nie jestem pewien, czy wiek jeszcze słuszny, żeby tak ważne urzędy podejmować. A nuż Ojciec Święty kogo młodszego i sprawniejszego ma opatrzonego <haha>! Acz przeglądnąwszy orzecznictwo Kongregacji przyznać muszę, że dobrze Alma Mater kształcić musiała, skoro orzeczenia ni mniej treściwe raz po raz sie ukazywały, zachowując wszelkie dla aktu władczego walory. Zaś spacerując po Patrymonium nie sposób nie zauważyć, że bodaj i do sui generis parlamentaryzmu przyszło nam powrócić, a i o Królestwie Italskim i autonomiczną weń Stolicą Apostolską kilka zdań po drodze zasłyszałem. Strasznie to radujące, że co nowsze wymyśla się rozwiązania, ażeby aktywności więcej pośród Braci i Sióstr wywołać   . Modlić się przeto pozostaje wyłącznie o powodzenie!

[Wilhelm Orański]

To prawda, nowe osoby pojawiają się co jakiś czas, niektórzy zostają na dłużej, inni zapominają o swej misji lub z niej rezygnują. Na brak kadr narzekać byłoby grzechem, choć zawsze więcej osób mogłoby zasilić rotryjskie duchowieństwo.

Co do Pana Severino, człek to żądny władzy, nie mógł znieść, że kolegium po raz wtóry nałożyło tiarę memu dziadkowi i wpierw wyrzekł się nazwiska, by po tym rzucić swą purpurą i pociągnąć za sobą swego syna, a ówczesnego kapelana JŚ, Aurelio Bentiniego, człowieka, który miał szansę stać się jednym z filarów prześwietnej Rotrii. Wierzę jednak, że zrozumie swą młodzieńczą, błędną decyzję i powróci na łono Kościoła, Matki naszej.

Mówi Ekscelencja o sprawniejszym prawniku od Was? Nie może być! A przynajmniej na chwilę obecną onego nie dostrzegam. I Alma Mater wakatami straszy, bo tą również Pan Severino miał w swej pieczy. Chociaż to wkrótce ma się zmienić, z Bożą pomocą. Tak więc raz jeszcze zachęcam do przemyślenia złożonej przeze mnie propozycji.

[Carlo Lorenzo de Medici y Zep]

Witam Przewielebnego biskupa Ksawerego,
miło widzieć tutaj starych przyjaciół.

[Ludwik Tomović]

Resurrexit Vere!

[Wilhelm Orański]

Oj, nie było bardziej klimatycznego avatara, Ekscelencjo?