I Kongregacja Generalna Towarzystwa Jezusowego

[Michelangelo Piccolomini]

Jestem gotowy na rozpoczęcie obrad, sam też mam głowę pełną pomysłów.

[Silvestro Silwanelli]

O której zaczynamy Ojcze Generale?

[Aurelio de Medici y Zep]

Trudno mi wskazać konkretną godzinę. Postaram się otworzyć obrady jak najwcześniej, aby niepotrzebnie nie marnować czasu.

[Aurelio de Medici y Zep]

Sanctae Mariae Sabbato 

XI VIII MMXVIII A. D. 

Uroczyste otwarcie Kongregacji Generalnej 

W sobotni poranek wszyscy Ojcowie Jezuici zjechali się do Klasztoru pw. św. Ignacego Loyoli. Przybyli ze wszystkich stron Pollinu, aby dyskutować i rozprawiać nad dalszymi losami Towarzystwa Jezusowego. Ojciec Generał postanowił rozpocząć obrady uroczystą celebrą, w której błagał będzie Boga o światło Ducha Świętego na czas zebrania się Kongregacji. 

O najwcześniejszych godzinach porannych, jeszcze przed świtem, rozbrzmiewa sygnatura, a z zakrystii wyrusza ku Ołtarzowi procesja. Prowadzi ją diakon niosący krucyfiks z podobizną Zbawiciela. Dalej, za asystą liturgiczną idą Ojcowie Jezuici przyodziani w stroje chórowe. Za nimi podążają subdiakoni ubrani w tunicele, diakoni noszący dalmatyki, prezbiterzy asystujący ubrani w kapy i Jego Ekscelencja Aurelio Lorenzo Carlo de Medici y Zep, celebrans ubrany w szaty pontyfikalne. 

Po dotarciu do pierwszego stopnia Stołu Pańskiego, celebrans wraz z asystą odmawia modlitwy u stopni Ołtarza. 

W tym czasie chór śpiewał introit, który Kościół Święty, Matka Nasza, przeznaczył na dzisiejsze święto.

Po introicie błagano Boga o miłosierdzie śpiewem Kyrie i wychwalano Jego majestat Glorią zaintonowaną przez celebransa i śpiewaną przez wszystkich obecnych w nawach kościoła klasztornego.

Następnie kontynuowano celebrację Najświętszej Ofiary. Po zakończonej Mszy Świętej, Ojciec Generał przemówił do zebranych:

Bracia!

Za chwilę zejdziemy do podziemi naszego klasztoru, aby w tajnej, zamkniętej dla świata zewnętrznego kaplicy rozprawiać nad losami naszego zgromadzenia.

Wpierw chcę zapewnić, że nie obowiązuje Was, tak jak Kardynałów podczas konklawe, zakaz kontaktowania się ze światem zewnętrznym. Swobodnie spełniajcie swoje obowiązki. Obowiązuje Was jednak ścisły i bezwzględny zakaz wyjawiania jakiejkolwiek tajemnicy obrad. Gdyby ktokolwiek spośród Was ośmielił się dopuścić tego wykroczenia, niech wie, że spotka go najsurowsza kara, ziemska i wieczna. Ostrzeżenie to dotyczy również tych, którzy w obradach nie uczestniczą, a jakiejś przyczyny, pomimo dochowania tajności, poznają treść rozmów. 

W tym wątku zamieścicie teraz przysięgi zachowania tajności obrad. Niech Wasze słowa naśladują moje:

Ja, N., przyrzekam i przysięgam dochować bezwzględnej tajemnicy dotyczącej tego, o czym rozmawia się na obradach Kongregacji Generalnej. Gdybym zaś, skuszony podszeptem szatana, ośmielił się złamać przysięgę, którą teraz wobec Ciebie Ojcze Generalne, Was Bracia i Boga Najwyższego składam, niech mnie w tym wirtualnym wcieleniu dosięgnie najsurowsza kara ziemska i wieczna. Tak mi dopomóż Boże i święta Ewangelia, na której rękę swą kładę. Amen. 

Niech więc wszyscy, którzy nie biorą udziału w obradach Kongregacji Generalnej, opuszczą teraz mury Klasztoru. Wy zaś Bracia, po złożeniu przysięgi, udajcie się za mną do podziemi, do tajnej kaplicy. 

Po złożeniu przysięgi, Ojcowie Jezuici udali się krętymi schodami ku podziemnej, zamkniętej dla świata zewnętrznego kaplicy. 

(z przyczyn praktycznych zamieszczam uroczystość już dziś, na kilka godzin przed oficjalnym otwarciem obrad) 

[Alberto Tommaso di Mancini]

Ja, Tomasz Mancini, przyrzekam i przysięgam dochować bezwzględnej tajemnicy dotyczącej tego, o czym rozmawia się na obradach Kongregacji Generalnej. Gdybym zaś, skuszony podszeptem szatana, ośmielił się złamać przysięgę, którą teraz wobec Ciebie Ojcze Generalne, Was Bracia i Boga Najwyższego składam, niech mnie w tym wirtualnym wcieleniu dosięgnie najsurowsza kara ziemska i wieczna. Tak mi dopomóż Boże i święta Ewangelia, na której rękę swą kładę. Amen.

[Aurelio de Medici y Zep]

Ja, Aureliusz Wawrzyniec Karol książę biskup de Medici y Zep SJ, przyrzekam i przysięgam dochować bezwzględnej tajemnicy dotyczącej tego, o czym rozmawia się na obradach Kongregacji Generalnej. Gdybym zaś, skuszony podszeptem szatana, ośmielił się złamać przysięgę, którą teraz wobec Was Bracia i Boga Najwyższego składam, niech mnie w tym wirtualnym wcieleniu dosięgnie najsurowsza kara ziemska i wieczna. Tak mi dopomóż Boże i święta Ewangelia, na której rękę swą kładę. Amen.

[Michelangelo Piccolomini]

Ja, ksiądz Michelangelo Piccolomini, przyrzekam i przysięgam dochować bezwzględnej tajemnicy dotyczącej tego, o czym rozmawia się na obradach Kongregacji Generalnej. Gdybym zaś, skuszony podszeptem szatana, ośmielił się złamać przysięgę, którą teraz wobec Ciebie Ojcze Generalne, Was Bracia i Boga Najwyższego składam, niech mnie w tym wirtualnym wcieleniu dosięgnie najsurowsza kara ziemska i wieczna. Tak mi dopomóż Boże i święta Ewangelia, na której rękę swą kładę. Amen. 

[Mikołaj Dreder]

Ja, Mikołaj Stefan Dreder, przyrzekam i przysięgam dochować bezwzględnej tajemnicy dotyczącej tego, o czym rozmawia się na obradach Kongregacji Generalnej. Gdybym zaś, skuszony podszeptem szatana, ośmielił się złamać przysięgę, którą teraz wobec Ciebie Ojcze Generalne, Was Bracia i Boga Najwyższego składam, niech mnie w tym wirtualnym wcieleniu dosięgnie najsurowsza kara ziemska i wieczna. Tak mi dopomóż Boże i święta Ewangelia, na której rękę swą kładę. Amen. 

[Giuseppe von Ausfahrt]

Ja, Ksiadz Giuseppe von Ausfahrt SJ, przyrzekam i przysięgam dochować bezwzględnej tajemnicy dotyczącej tego, o czym rozmawia się na obradach Kongregacji Generalnej. Gdybym zaś, skuszony podszeptem szatana, ośmielił się złamać przysięgę, którą teraz wobec Ciebie Ojcze Generalne, Was Bracia i Boga Najwyższego składam, niech mnie w tym wirtualnym wcieleniu dosięgnie najsurowsza kara ziemska i wieczna. Tak mi dopomóż Boże i święta Ewangelia, na której rękę swą kładę. Amen.

[Silvestro Silwanelli]

Ja, Silvestro Siwanelli, przyrzekam i przysięgam dochować bezwzględnej tajemnicy dotyczącej tego, o czym rozmawia się na obradach Kongregacji Generalnej. Gdybym zaś, skuszony podszeptem szatana, ośmielił się złamać przysięgę, którą teraz wobec Ciebie Ojcze Generalne, Was Bracia i Boga Najwyższego składam, niech mnie w tym wirtualnym wcieleniu dosięgnie najsurowsza kara ziemska i wieczna. Tak mi dopomóż Boże i święta Ewangelia, na której rękę swą kładę. Amen.