Inauguracja Patriarsza XI II MMXVIII

[Aurelio de Medici y Zep]

Inauguracja Pontyfikatu 

Jego Świątobliwości Piusa VI

XI II MMXVIII ANNO DOMINI

W wiecznym mieście od porannych godzin panuje doniosła i świąteczna atmosfera. Jest to bowiem dzień niezwykły, dzień inauguracji pontyfikatu Jego Świątobliwości Piusa VI. Na placu przed Bazyliką św. Jana na Lateranie gromadzą się rozentuzjazmowani wierni, a do Rotrii przybywają znamienici goście z najdalszych stron. 

Wojskowa orkiestra odgrywa hymn Państwa Kościelnego. 

Trasa, którą przejdzie procesja, została udekorowana z największą starannością. Zdobią ją liczne kwiaty i ornamenty, a także portrety Ojca Świętego, będące dziełami najwybitniejszych rotryjskich artystów malarzy. Wierni radośnie wiwatują na cześć wybranego Patriarchy i wznoszą liczne okrzyki. Doniosłość tego momentu dopełnia czyste niebo, okrywające Wieczne Miasto. 

Po chwili rozpoczyna się ceremonia i daje się dostrzec krocząca procesja. 

W Bazylice Laterańskiej biją dzwony. Do niej właśnie podąża orszak, w którym kroczą: turyfer, krzyż w asyście dwóch akolitów, niższe duchowieństwo, biskupi, arcybiskupi, kardynałowie oraz Patriarcha w lektyce w stroju pontyfikalnym, ale bez paliusza oraz pierścienia.  Po dotarciu do prezbiterium, Patriarcha siada na złotym tronie przy ołtarzu głównym. Podchodzi do niego Kardynał Dziekan i mówi:

[Paolo Carlo de Medici y Zep]

Piusie, czy chcesz dobrowolnie objąć Państwo Kościelne swoimi rządami?

[Albert Orański]

Chcemy.

[Paolo Carlo de Medici y Zep]

Aby tego dowieść zmów przysięgę w obecności Boga i obywateli Stolicy Apostolskiej.

[Aurelio de Medici y Zep]

Do Patriarchy podchodzą Asystenci Tronu, Arcybiskup Trydentu i Wikariusz Generalny z insygniami władzy patriarszej - paliuszem i pierścieniem. Patriarcha składa przysięgę, trzymając prawą dłoń na Ewangeliarzu:

[Albert Orański]

My, Pius, przysięgamy dochować przekazanej nam Tradycji, ani niczego, co było przed nami strzeżone przez naszych umiłowanych w Panu poprzedników, ani nie naruszać, ani nie zmieniać, ani nie zezwalać na jakiekolwiek zmiany. Przeciwnie: z gorącym umiłowaniem, jako tej Tradycji uczeń i dziedzic, przysięgamy z czcią zachować przekazane dobro, ze wszystkich naszych sił i całą naszą mocą. Tak nam dopomóż Boże. Amen.
Przysięgamy uroczyście, że zachowamy wszystko, co jest nauczane przez Kościół Święty i co zostało zdefiniowane i ogłoszone w pierwszym rzędzie przez sobory oraz naszych poprzedników.
Zachowamy bez najmniejszej straty dyscyplinę i ryt Kościoła. Usuniemy z Kościoła każdego, kto ośmieliłby się działać przeciwko tej przysiędze, czy bylibyśmy to my sami, czy ktokolwiek inny. Tak nam dopomóż Boże. Amen.

[Aurelio de Medici y Zep]

Po odebraniu przysięgi, następuje nałożenie paliusza i pierścienia.
Wikariusz Generalny podaje Kardynałowi Dziekanowi paliusz.

[Paolo Carlo de Medici y Zep]

Weź paliusz, symbol władzy pasterskiej. Bądź sędzią duchownych i wiernych, a także ich Ojcem, prowadź ich prostymi ścieżkami. Otrzymaj władzę kreowania kardynałów, arcybiskupów i biskupów i bądź świadom potęgi tej władzy.

[Aurelio de Medici y Zep]

Wikariusz podaje Kardynałowi Dziekanowi pierścień.

[Paolo Carlo de Medici y Zep]

Przyjmij pierścień na znak wierności Prawu i Tradycji, którą właśnie przysiągłeś. Niech Pan wspomoże Cię w obronie wolności Kościoła i niech poprzez Twoją rękę, na której spoczywa ten pierścień, broni przed wszelkim grzechem.