12.08.2018, 19:03:53
Szanowny Panie Premierze,
Przedstawiam z dawna oczekiwany projekt ustawy Signorii o ustroju Państwa Kościelnego, który zawiera przepisy dotyczące funkcjonowania gospodarki, wojska i podziału administracyjnego ziem rotryjskich. W niedługim czasie postaram się przedstawić również ustawy uzupełniające tematykę gospodarczą i ziemską, tj. ustawę o tytułach szlacheckich regulującą tryb i zasady uzyskiwania tytułów, ustawę o wojskowości uzupełniającą przedstawiony projekt o tematykę rodzaju oddziałów wojskowych pod względem liczebności i stopni wojskowych oraz zasad ich uzyskiwania, a także ustawę o Banku Rotrii i bankowości, która opisze zasady emisji waluty rotryjskiej i funkcjonowania banków prywatnych.
Proszę o przedłożenie projektu pod obrady Szlachetnych Panów w najbliższym możliwym terminie.
Z rewerencją
/-/ A. Orański
![[Obrazek: rotria_emblemat.png]](http://www.rotria.boo.pl/grafiki/rotria_emblemat.png)
SENATUS ROTRIENSIS
LEX SENATI
Senatus Lex Forma Administrationis
Ustawa o Ustroju Państwa
Na mocy władzy, jaka została nam nadana przez Biskupa Rotrii, postanawiamy, co następuje:
§ 1. Niniejszym dokumentem ustanawiamy powszechnie obowiązujące w Państwie Kościelnym Rotria zasady dotyczące spraw gospodarczych, wojskowych i ziemskich.
§ 2. Powołujemy urząd Ekonoma Patriarszego, który zajmował się będzie obsługą systemu gospodarczego, lennego i wojskowego od strony technicznej, administracyjnej i urzędowej.
§ 3. Ekonom Patriarszy jest urzędnikiem Kamery Apostolskiej powoływanym przez Kamerlinga.
§ 4. Terytorium Państwa Kościelnego Rotria dzieli się na prowincje, według mapy w załączniku 1.
§ 5. Prowincja stanowić może własność mieszkańca Rotrii, instytucji, wspólnoty lub urzędu, który legitymuje się stosownym dokumentem potwierdzającym własność rzeczonego terytorium. Dokumenty stwierdzające własność prowincji wydaje Ekonom Patriarszy w oparciu o obowiązujące przepisy i na podstawie odnotowanych zmian dotyczących własności poszczególnych prowincji.
§ 6. Zarządcą prowincji może być jej właściciel lub powołany przez niego urzędnik bądź lennik. Właściciel prowincji zobowiązany jest wskazać Ekonomowi Patriarszemu zarządcę prowincji.
§ 7. Każda prowincja posiada tereny rolne wyrażone w łanach, według tabeli w załączniku 2.
§ 8. Zarządca prowincji decyduje o rozwoju infrastruktury w obrębie prowincji, odpowiada za utrzymanie ładu i porządku, stanowi o lokalnym prawie, opłatach i podatkach, a także reprezentuje prowincję przed urzędami.
§ 9. 1. Zarządca prowincji ustanawia w jej obrębie folwarki o powierzchni nieprzekraczającej 30 łanów, które generują przychody prowincji. Przychód obliczany jest na podstawie punktów aktywności właściciela lub lennika, według wzoru w załączniku 3.
2. Do pobierania przychodów z folwarków konieczne jest posiadania posiadłości ziemskiej w obrębie prowincji, zajmujący jeden łan, który nie może zostać dodany do folwarku.
3. Koszt wzniesienia posiadłości ziemskiej to 500 Lirów a folwarku 50 Lirów.
§ 10. Prowincje nieposiadające właściciela mogą zostać nadane przez Patriarchę.
§ 11. Stosunek lenny zawierają między sobą dwie osoby, z których jedna, jako senior staje się opiekunem strony drugiej, zwanej wasalem.
§ 12. W wyniku zawarcia stosunku lennego senior może nadać prowincję wasalowi oraz tytuł szlachecki niższy od tego który sam posiada.
§ 13. Ziemie wasala stają się lennem, które podlega zwierzchnictwu seniora pozostając cały czas własnością tego pierwszego.
§ 14. Senior posiadać może wielu wasali, lecz wasal posiadać może jednego tylko seniora.
§ 15. Ten kto jest wasalem względem jednej osoby, może być również seniorem względem innej.
§ 16. Wasal zobowiązany jest do wierności i posłuszeństwa wobec seniora, wspierania go w sprawach codziennych, odpowiedzi na wezwanie do wojny, a także płacenia należnego seniorowi podatku.
§ 17. Senior zobowiązany jest do obrony swoich wasali i ich dóbr przed zagrożeniami z zewnątrz, do wspierania ich w codziennych wysiłkach radą i pomocą oraz do ojcowskiej opieki jako starszy i bardziej doświadczony mikronauta.
§ 18. Stosunek lenny ulega rozwiązaniu, w następujących przypadkach:
- Gdy wasal wypowie posłuszeństwo seniorowi. W tym przypadku senior zyskuje casus belli przeciwko dawnemu wasalowi.
- Gdy wasal bądź senior dopuści się przestępstwa, stosunek może zostać rozwiązany bez konsekwencji przez drugą stronę.
- Gdy senior nie stanie w obronie wasala. W tym przypadku wasal zyskuje casus belli przeciwko dawnemu seniorowi.
- Gdy obie strony zgodnie postanowią o rozwiązaniu stosunku lennego.
§ 19. 1. Miasta zakładane są przez zarządców prowincji w ich obrębie na podstawie nadanego przez Patriarchę prawa miejskiego.
2. Z jednego łana uzyskuje się maksymalnie 40 parceli.
§ 20. Miasta dzielą się na parcele, według przedstawionych przez zarządcę map. Wymogi dotyczące map miejskich określa w mandatamentum Ekonom Patriarszy.
§ 21. Każda z parcel w mieście posiada swój numer i stanowi miejsce pod budowę budynku.
§ 22. Parcele stanowią własność miejską lub prywatną. Sprzedażą parcel miejskich, ich opodatkowaniem i bieżącą obsługą zajmuje się zarządca prowincji.
§ 23. Księga miejska stanowi spis wszystkich parcel, ich właścicieli i budynków, które się na nich znajdują. Księgę miejską prowadzi zarządca prowincji, w której dane miasto się znajduje.
§ 24. Z uwagi na historyczną wartość, mocą niniejszej ustawy prawa miejskie po wsze czasy otrzymują: Apostolskie Miasto Rotria (prowincja Rotria), Mediolan (prowincja Mediolan) i Florencja (prowincja Firenze).
§ 25. W miastach wznosi się następujące budynki:
- koszary - budynek, w którym stacjonują oddziały wojskowe właściciela prowincji w liczbie nie większej niż 500 jednostek,
- zamek - budynek obronny,
- twierdza - budynek obronny,
- kamienica - budynek mieszkalny generujący comiesięczny przychód dla właściciela w wysokości 10 Lirów i stanowiący o wirtualnej populacji miasta, każda kamienica zwiększa wirtualną populację miasta o 59 osób.
- kaplice, kościoły, katedry i bazyliki - miejsca czynności religijnych, zwiększające przychód z kamienic w obrębie miasta. Świątynie, stanowią własność Kościoła, niezależnie od tego kto ją ufundował.
- pałac - budynek będący rezydencją mikronauty w mieście.
Koszta budowy w/w budynków oraz ich szczegóły określa załącznik 4.
§ 26. Prawo fundowania oddziałów wojskowych posiadają właściciele prowincji oraz lennicy.
§ 27. Oddziały wojskowe zachowują lojalność wobec fundatora, choć mogą być zarządzane przez osobę do tego powołaną przez niego lub osobę, która w wyniku innych zdarzeń, tymczasowo utrzymuje nad danym oddziałem zwierzchnictwo.
§ 28. Wszystkie oddziały wojskowe podlegają spisowi prowadzonemu przez Ekonoma Patriarszego, gdzie umieszczone zostaną następujące informacje:
- dane fundatora,
- dane dowódcy oddziału,
- liczebność oddziału według rodzajów,
- siłę oddziału.
§ 29. Oddziałami wojskowymi nazywa się jednostki piechoty, kawalerii i artylerii, których koszta zaciągu, wysokość żołdu oraz siłę określa załącznik 5.
§ 30. Oddziały wojskowe stacjonują w koszarach w obrębie miasta lub na tymczasowych pozycjach poza koszarami, jeśli brak dla nich miejsca lub koszary nie występują w danej prowincji. Siła oddziałów stacjonujących w danym dniu poza koszarami zmniejsza się o 10%.
§ 31. 1. Oddziały wojskowe mogą wdawać się w walkę, gdy jedna strona wypowie drugiej stronie wojnę. Przebiegiem wojny od strony technicznej, a więc przygotowywaniem map zawierających pozycje wojsk i ich ruchy, rozstrzyganiem wyników bitew oraz innymi koniecznymi kwestiami zajmuje się Mistrz Gry, powoływany do tego celu przez Patriarchę, jako osoba niezaangażowana w konflikt. W przypadku braku takiej osoby, może nią zostać osoba zaangażowana w konflikt, jeśli złoży ona przysięgę, iż swoją pozycją nie będzie wpływać na wynik rozgrywki, a pozostałe strony zaakceptują jej nominację.
2. Wojna podzielona jest na tury, z których każda trwa jedną dobę. W ciągu jednej tury oddziały mogą przemieścić się, wykonać atak na przeciwnika znajdującego się w zasięgu oddziału, przygotować się do obrony lub rozpocząć okupację prowincji.
§ 32. Wypowiedzenie wojny wymaga posiadania casus belli przeciwko stronie atakowanej. Casus belli stanowić może: nieuregulowany dług, którego strona winna nie zamierza oddać; zniewaga na forum publicznym, oszczerstwo, wypowiedzenie wcześniej zawartej umowy dotyczącej sojuszu lub rozwiązanie stosunku lennego.
§ 33. Bitwa pomiędzy dwoma nieprzyjaźnie nastawionymi do siebie oddziałami zachodzi w momencie rozkazu dowódcy do ataku. Bitwę wygrywa oddział o wyższym parametrze siły, a oba oddziały ponoszą straty: przegrany traci tyle procent swoich wojsk o ile procent silniejsze były wojska przeciwnika, zaś wygrany 1/3 tego co stracił przegrany. Dodatkowo przegrany oddział przemieszcza się do najbliższej prowincji niezajętej przez oddziały nieprzyjacielskie.
§ 34. Oddziały wojskowe mogą okupować prowincję nieprzyjacielską, jeśli nie znajdują się w niej wrogie oddziały. Okupowanie prowincji przez okres pięciu dni skutkuje jej aneksją na rzecz fundatora oddziału, który w tym momencie staje się jej zarządcą. Okres okupacji potrzebny do aneksji prowincji wydłuża się dwukrotnie, jeśli w jej obrębie znajduje się miasto, czterokrotnie, jeśli w mieście znajduje się zamek oraz ośmiokrotnie, jeśli jest to twierdza. Dodatkowo okres okupacji potrzebnej do aneksji zmniejsza się o tyle procent, ile jednostek artylerii posiada najeźdźca. Okupacja wymaga nieprzerwanej obecności oddziału okupującego na terenie prowincji.
§ 35. Prowincja nieposiadająca właściciela może zostać okupowana bez wypowiadania wojny, a w wyniku aneksji staje się własnością najeźdźcy.
§ 36. Oddziały wojskowe mogą na rozkaz dowódcy zniszczyć prowincję w której się znajdują, co skutkuje usunięciem wszystkich folwarków i posiadłości ziemskich na jej terytorium. Niszczenie prowincji trwa 2 dni i przez ten czas oddział znajdować się musi na terenie prowincji, którą w myśl rozkazu ma zamiar zniszczyć.
§ 37. Wojna kończy się podpisaniem pokoju pomiędzy stronami konfliktu. Pokój stwierdza warunki zakończenia sporu, które obie strony akceptują. Traktat pokojowy ma wiążące w prawie rotryjskim skutki, takie jak konieczność zapłaty kontrybucji, zmiana właściciela prowincji, itp.
§ 38. Na czas negocjacji pokojowych, gdy obie strony wyrażają taką wolę możliwe jest zawarcie rozejmu wstrzymującego działania wojenne.
§ 39. Nabycie dóbr ruchomych, bądź nieruchomych następuje na drodze umowy, pomiędzy sprzedającym, a kupującym, określającej przedmiot sprzedaży i kwotę transakcji, datę i miejsce zawarcia umowy. Umowa taka jest podstawą odnotowania w odpowiednich spisach i rejestrach zmiany właściciela przedmiotu lub nieruchomości.
§ 40. Własność przedmiotu lub nieruchomości ustaje w skutek:
- zrzeczenia się własności przez właściciela na rzecz innej osoby lub instytucji,
- sprzedaży,
- orzeczenia Kongregacji Świętej i Powszechnej Inkwizycji, jako pokrycie długów, zadośćuczynienie za poniesione straty, które właściciel wyrządził innej osobie lub instytucji, bądź jako środek karny za popełnione przestępstwo,
- śmierci właściciela.
§ 41. W obrębie Państwa Kościelnego Rotria obowiązują następujące podatki:
- podatek ziemski - płacony przez właściciela prowincji na rzecz Stolicy Apostolskiej od każdego łana znajdującego się w folwarku, w wysokości nie większej niż jeden lir od łana miesięcznie,
- świętopawle - płacony na rzecz Stolicy Apostolskiej przez każdego mieszkańca Państwa Kościelnego w wysokości nie większej niż dziesięć lirów miesięcznie; mieszkańcem Państwa Kościelnego jest każda osoba posiadająca na jego terenie dobra nieruchome, tj. prowincje lub budynki miejskie,
- podatek od handlu - płacony przez sprzedawcę na rzecz Stolicy Apostolskiej od każdej umowy sprzedaży w wysokości nie większej niż dziesięć procent wartości transakcji,
- podatek miejski - płacony od każdej parceli w mieście na rzecz właściciela miasta,
- podatek lenny - płacony przez wasala seniorowi, od wszystkich przychodów z tytułu lenna, w wysokości nie większej niż dwadzieścia pięć procent tych przychodów miesięcznie.
Wysokość podatków określa zarządzenie stosownego organu, uprawnionego do ich poboru, wydane publicznie.
§ 42. W obrębie Państwa Kościelnego Rotria obowiązują następujące daniny, będące jednorazową płatnością nakładaną w celu realizacji celu o wyjątkowym znaczeniu:
danina wojenna - nakładana przez seniora na wasali lub przez Patriarchę na wszystkich właścicieli prowincji, w wysokości nie większej niż pięć lirów od każdego posiadanego łana.
§ 43. Organ uprawniony do nakładania i pobierania podatków, może wprowadzać jednorazowe zwolnienia oraz ulgi od podatków na drodze publicznie ogłoszonego zarządzenia.
§ 44. W obrębie Państwa Kościelnego Rotria obowiązują następujące opłaty, ponoszone na rzecz Stolicy Apostolskiej tytułem wykonania czynności urzędowych na życzenie mieszkańca:
- za zmianę wpisu dotyczącego własności prowincji, ustanowienia zarządcy lub lennika,
- za zmianę wpisu dotyczącego oddziałów wojskowych,
- za zmianę wpisu dotyczącego liczby i wielkości folwarków w obrębie prowincji,
- inne czynności wskazane w mandatamentum Ekonoma Patriarszego.
Wysokość opłat ustala Ekonom Patriarszy na drodze mandatamentum.
§ 45. Cośmy tutaj zapisali, w życie wcielamy i w prawie ustanawiamy stosownym z chwilą podpisania przez Patriarchę i ogłoszenia.
Przedstawiam z dawna oczekiwany projekt ustawy Signorii o ustroju Państwa Kościelnego, który zawiera przepisy dotyczące funkcjonowania gospodarki, wojska i podziału administracyjnego ziem rotryjskich. W niedługim czasie postaram się przedstawić również ustawy uzupełniające tematykę gospodarczą i ziemską, tj. ustawę o tytułach szlacheckich regulującą tryb i zasady uzyskiwania tytułów, ustawę o wojskowości uzupełniającą przedstawiony projekt o tematykę rodzaju oddziałów wojskowych pod względem liczebności i stopni wojskowych oraz zasad ich uzyskiwania, a także ustawę o Banku Rotrii i bankowości, która opisze zasady emisji waluty rotryjskiej i funkcjonowania banków prywatnych.
Proszę o przedłożenie projektu pod obrady Szlachetnych Panów w najbliższym możliwym terminie.
Z rewerencją
/-/ A. Orański
SENATUS ROTRIENSIS
LEX SENATI
Senatus Lex Forma Administrationis
Ustawa o Ustroju Państwa
Na mocy władzy, jaka została nam nadana przez Biskupa Rotrii, postanawiamy, co następuje:
§ 1. Niniejszym dokumentem ustanawiamy powszechnie obowiązujące w Państwie Kościelnym Rotria zasady dotyczące spraw gospodarczych, wojskowych i ziemskich.
§ 2. Powołujemy urząd Ekonoma Patriarszego, który zajmował się będzie obsługą systemu gospodarczego, lennego i wojskowego od strony technicznej, administracyjnej i urzędowej.
§ 3. Ekonom Patriarszy jest urzędnikiem Kamery Apostolskiej powoływanym przez Kamerlinga.
Rozdział I
Terytorium Państwa Kościelnego Rotria
Terytorium Państwa Kościelnego Rotria
§ 4. Terytorium Państwa Kościelnego Rotria dzieli się na prowincje, według mapy w załączniku 1.
§ 5. Prowincja stanowić może własność mieszkańca Rotrii, instytucji, wspólnoty lub urzędu, który legitymuje się stosownym dokumentem potwierdzającym własność rzeczonego terytorium. Dokumenty stwierdzające własność prowincji wydaje Ekonom Patriarszy w oparciu o obowiązujące przepisy i na podstawie odnotowanych zmian dotyczących własności poszczególnych prowincji.
§ 6. Zarządcą prowincji może być jej właściciel lub powołany przez niego urzędnik bądź lennik. Właściciel prowincji zobowiązany jest wskazać Ekonomowi Patriarszemu zarządcę prowincji.
§ 7. Każda prowincja posiada tereny rolne wyrażone w łanach, według tabeli w załączniku 2.
§ 8. Zarządca prowincji decyduje o rozwoju infrastruktury w obrębie prowincji, odpowiada za utrzymanie ładu i porządku, stanowi o lokalnym prawie, opłatach i podatkach, a także reprezentuje prowincję przed urzędami.
§ 9. 1. Zarządca prowincji ustanawia w jej obrębie folwarki o powierzchni nieprzekraczającej 30 łanów, które generują przychody prowincji. Przychód obliczany jest na podstawie punktów aktywności właściciela lub lennika, według wzoru w załączniku 3.
2. Do pobierania przychodów z folwarków konieczne jest posiadania posiadłości ziemskiej w obrębie prowincji, zajmujący jeden łan, który nie może zostać dodany do folwarku.
3. Koszt wzniesienia posiadłości ziemskiej to 500 Lirów a folwarku 50 Lirów.
§ 10. Prowincje nieposiadające właściciela mogą zostać nadane przez Patriarchę.
Rozdział II
Stosunek lenny
Stosunek lenny
§ 11. Stosunek lenny zawierają między sobą dwie osoby, z których jedna, jako senior staje się opiekunem strony drugiej, zwanej wasalem.
§ 12. W wyniku zawarcia stosunku lennego senior może nadać prowincję wasalowi oraz tytuł szlachecki niższy od tego który sam posiada.
§ 13. Ziemie wasala stają się lennem, które podlega zwierzchnictwu seniora pozostając cały czas własnością tego pierwszego.
§ 14. Senior posiadać może wielu wasali, lecz wasal posiadać może jednego tylko seniora.
§ 15. Ten kto jest wasalem względem jednej osoby, może być również seniorem względem innej.
§ 16. Wasal zobowiązany jest do wierności i posłuszeństwa wobec seniora, wspierania go w sprawach codziennych, odpowiedzi na wezwanie do wojny, a także płacenia należnego seniorowi podatku.
§ 17. Senior zobowiązany jest do obrony swoich wasali i ich dóbr przed zagrożeniami z zewnątrz, do wspierania ich w codziennych wysiłkach radą i pomocą oraz do ojcowskiej opieki jako starszy i bardziej doświadczony mikronauta.
§ 18. Stosunek lenny ulega rozwiązaniu, w następujących przypadkach:
- Gdy wasal wypowie posłuszeństwo seniorowi. W tym przypadku senior zyskuje casus belli przeciwko dawnemu wasalowi.
- Gdy wasal bądź senior dopuści się przestępstwa, stosunek może zostać rozwiązany bez konsekwencji przez drugą stronę.
- Gdy senior nie stanie w obronie wasala. W tym przypadku wasal zyskuje casus belli przeciwko dawnemu seniorowi.
- Gdy obie strony zgodnie postanowią o rozwiązaniu stosunku lennego.
Rozdział III
Miasta
Miasta
§ 19. 1. Miasta zakładane są przez zarządców prowincji w ich obrębie na podstawie nadanego przez Patriarchę prawa miejskiego.
2. Z jednego łana uzyskuje się maksymalnie 40 parceli.
§ 20. Miasta dzielą się na parcele, według przedstawionych przez zarządcę map. Wymogi dotyczące map miejskich określa w mandatamentum Ekonom Patriarszy.
§ 21. Każda z parcel w mieście posiada swój numer i stanowi miejsce pod budowę budynku.
§ 22. Parcele stanowią własność miejską lub prywatną. Sprzedażą parcel miejskich, ich opodatkowaniem i bieżącą obsługą zajmuje się zarządca prowincji.
§ 23. Księga miejska stanowi spis wszystkich parcel, ich właścicieli i budynków, które się na nich znajdują. Księgę miejską prowadzi zarządca prowincji, w której dane miasto się znajduje.
§ 24. Z uwagi na historyczną wartość, mocą niniejszej ustawy prawa miejskie po wsze czasy otrzymują: Apostolskie Miasto Rotria (prowincja Rotria), Mediolan (prowincja Mediolan) i Florencja (prowincja Firenze).
§ 25. W miastach wznosi się następujące budynki:
- koszary - budynek, w którym stacjonują oddziały wojskowe właściciela prowincji w liczbie nie większej niż 500 jednostek,
- zamek - budynek obronny,
- twierdza - budynek obronny,
- kamienica - budynek mieszkalny generujący comiesięczny przychód dla właściciela w wysokości 10 Lirów i stanowiący o wirtualnej populacji miasta, każda kamienica zwiększa wirtualną populację miasta o 59 osób.
- kaplice, kościoły, katedry i bazyliki - miejsca czynności religijnych, zwiększające przychód z kamienic w obrębie miasta. Świątynie, stanowią własność Kościoła, niezależnie od tego kto ją ufundował.
- pałac - budynek będący rezydencją mikronauty w mieście.
Koszta budowy w/w budynków oraz ich szczegóły określa załącznik 4.
Rozdział IV
Wojsko
Wojsko
§ 26. Prawo fundowania oddziałów wojskowych posiadają właściciele prowincji oraz lennicy.
§ 27. Oddziały wojskowe zachowują lojalność wobec fundatora, choć mogą być zarządzane przez osobę do tego powołaną przez niego lub osobę, która w wyniku innych zdarzeń, tymczasowo utrzymuje nad danym oddziałem zwierzchnictwo.
§ 28. Wszystkie oddziały wojskowe podlegają spisowi prowadzonemu przez Ekonoma Patriarszego, gdzie umieszczone zostaną następujące informacje:
- dane fundatora,
- dane dowódcy oddziału,
- liczebność oddziału według rodzajów,
- siłę oddziału.
§ 29. Oddziałami wojskowymi nazywa się jednostki piechoty, kawalerii i artylerii, których koszta zaciągu, wysokość żołdu oraz siłę określa załącznik 5.
§ 30. Oddziały wojskowe stacjonują w koszarach w obrębie miasta lub na tymczasowych pozycjach poza koszarami, jeśli brak dla nich miejsca lub koszary nie występują w danej prowincji. Siła oddziałów stacjonujących w danym dniu poza koszarami zmniejsza się o 10%.
Rozdział V
Walka
Walka
§ 31. 1. Oddziały wojskowe mogą wdawać się w walkę, gdy jedna strona wypowie drugiej stronie wojnę. Przebiegiem wojny od strony technicznej, a więc przygotowywaniem map zawierających pozycje wojsk i ich ruchy, rozstrzyganiem wyników bitew oraz innymi koniecznymi kwestiami zajmuje się Mistrz Gry, powoływany do tego celu przez Patriarchę, jako osoba niezaangażowana w konflikt. W przypadku braku takiej osoby, może nią zostać osoba zaangażowana w konflikt, jeśli złoży ona przysięgę, iż swoją pozycją nie będzie wpływać na wynik rozgrywki, a pozostałe strony zaakceptują jej nominację.
2. Wojna podzielona jest na tury, z których każda trwa jedną dobę. W ciągu jednej tury oddziały mogą przemieścić się, wykonać atak na przeciwnika znajdującego się w zasięgu oddziału, przygotować się do obrony lub rozpocząć okupację prowincji.
§ 32. Wypowiedzenie wojny wymaga posiadania casus belli przeciwko stronie atakowanej. Casus belli stanowić może: nieuregulowany dług, którego strona winna nie zamierza oddać; zniewaga na forum publicznym, oszczerstwo, wypowiedzenie wcześniej zawartej umowy dotyczącej sojuszu lub rozwiązanie stosunku lennego.
§ 33. Bitwa pomiędzy dwoma nieprzyjaźnie nastawionymi do siebie oddziałami zachodzi w momencie rozkazu dowódcy do ataku. Bitwę wygrywa oddział o wyższym parametrze siły, a oba oddziały ponoszą straty: przegrany traci tyle procent swoich wojsk o ile procent silniejsze były wojska przeciwnika, zaś wygrany 1/3 tego co stracił przegrany. Dodatkowo przegrany oddział przemieszcza się do najbliższej prowincji niezajętej przez oddziały nieprzyjacielskie.
§ 34. Oddziały wojskowe mogą okupować prowincję nieprzyjacielską, jeśli nie znajdują się w niej wrogie oddziały. Okupowanie prowincji przez okres pięciu dni skutkuje jej aneksją na rzecz fundatora oddziału, który w tym momencie staje się jej zarządcą. Okres okupacji potrzebny do aneksji prowincji wydłuża się dwukrotnie, jeśli w jej obrębie znajduje się miasto, czterokrotnie, jeśli w mieście znajduje się zamek oraz ośmiokrotnie, jeśli jest to twierdza. Dodatkowo okres okupacji potrzebnej do aneksji zmniejsza się o tyle procent, ile jednostek artylerii posiada najeźdźca. Okupacja wymaga nieprzerwanej obecności oddziału okupującego na terenie prowincji.
§ 35. Prowincja nieposiadająca właściciela może zostać okupowana bez wypowiadania wojny, a w wyniku aneksji staje się własnością najeźdźcy.
§ 36. Oddziały wojskowe mogą na rozkaz dowódcy zniszczyć prowincję w której się znajdują, co skutkuje usunięciem wszystkich folwarków i posiadłości ziemskich na jej terytorium. Niszczenie prowincji trwa 2 dni i przez ten czas oddział znajdować się musi na terenie prowincji, którą w myśl rozkazu ma zamiar zniszczyć.
§ 37. Wojna kończy się podpisaniem pokoju pomiędzy stronami konfliktu. Pokój stwierdza warunki zakończenia sporu, które obie strony akceptują. Traktat pokojowy ma wiążące w prawie rotryjskim skutki, takie jak konieczność zapłaty kontrybucji, zmiana właściciela prowincji, itp.
§ 38. Na czas negocjacji pokojowych, gdy obie strony wyrażają taką wolę możliwe jest zawarcie rozejmu wstrzymującego działania wojenne.
Rozdział VI
Podatki, daniny i sprzedaż
Podatki, daniny i sprzedaż
§ 39. Nabycie dóbr ruchomych, bądź nieruchomych następuje na drodze umowy, pomiędzy sprzedającym, a kupującym, określającej przedmiot sprzedaży i kwotę transakcji, datę i miejsce zawarcia umowy. Umowa taka jest podstawą odnotowania w odpowiednich spisach i rejestrach zmiany właściciela przedmiotu lub nieruchomości.
§ 40. Własność przedmiotu lub nieruchomości ustaje w skutek:
- zrzeczenia się własności przez właściciela na rzecz innej osoby lub instytucji,
- sprzedaży,
- orzeczenia Kongregacji Świętej i Powszechnej Inkwizycji, jako pokrycie długów, zadośćuczynienie za poniesione straty, które właściciel wyrządził innej osobie lub instytucji, bądź jako środek karny za popełnione przestępstwo,
- śmierci właściciela.
§ 41. W obrębie Państwa Kościelnego Rotria obowiązują następujące podatki:
- podatek ziemski - płacony przez właściciela prowincji na rzecz Stolicy Apostolskiej od każdego łana znajdującego się w folwarku, w wysokości nie większej niż jeden lir od łana miesięcznie,
- świętopawle - płacony na rzecz Stolicy Apostolskiej przez każdego mieszkańca Państwa Kościelnego w wysokości nie większej niż dziesięć lirów miesięcznie; mieszkańcem Państwa Kościelnego jest każda osoba posiadająca na jego terenie dobra nieruchome, tj. prowincje lub budynki miejskie,
- podatek od handlu - płacony przez sprzedawcę na rzecz Stolicy Apostolskiej od każdej umowy sprzedaży w wysokości nie większej niż dziesięć procent wartości transakcji,
- podatek miejski - płacony od każdej parceli w mieście na rzecz właściciela miasta,
- podatek lenny - płacony przez wasala seniorowi, od wszystkich przychodów z tytułu lenna, w wysokości nie większej niż dwadzieścia pięć procent tych przychodów miesięcznie.
Wysokość podatków określa zarządzenie stosownego organu, uprawnionego do ich poboru, wydane publicznie.
§ 42. W obrębie Państwa Kościelnego Rotria obowiązują następujące daniny, będące jednorazową płatnością nakładaną w celu realizacji celu o wyjątkowym znaczeniu:
danina wojenna - nakładana przez seniora na wasali lub przez Patriarchę na wszystkich właścicieli prowincji, w wysokości nie większej niż pięć lirów od każdego posiadanego łana.
§ 43. Organ uprawniony do nakładania i pobierania podatków, może wprowadzać jednorazowe zwolnienia oraz ulgi od podatków na drodze publicznie ogłoszonego zarządzenia.
§ 44. W obrębie Państwa Kościelnego Rotria obowiązują następujące opłaty, ponoszone na rzecz Stolicy Apostolskiej tytułem wykonania czynności urzędowych na życzenie mieszkańca:
- za zmianę wpisu dotyczącego własności prowincji, ustanowienia zarządcy lub lennika,
- za zmianę wpisu dotyczącego oddziałów wojskowych,
- za zmianę wpisu dotyczącego liczby i wielkości folwarków w obrębie prowincji,
- inne czynności wskazane w mandatamentum Ekonoma Patriarszego.
Wysokość opłat ustala Ekonom Patriarszy na drodze mandatamentum.
§ 45. Cośmy tutaj zapisali, w życie wcielamy i w prawie ustanawiamy stosownym z chwilą podpisania przez Patriarchę i ogłoszenia.
Datum Rotriae, apud S. Paulum, die ??, mensis Augusti, anno Domini MMXVIII, Pontificatus Nostri primo.
Cytat:Załącznik 1.
do Ustawy Signorii Rotryjskiej
[Mapa Państwa Kościelnego Rotria z podziałem na prowincje]
![[Obrazek: mapa_rotria_prowincje.png]](http://rotria.pl/pliki/mapy/mapa_rotria_prowincje.png)
Cytat:Załącznik 2.
do Ustawy Signorii Rotryjskiej
[Tabela wielkości prowincji]
PROWINCJA - POWIERZCHNIA (w łanach)
Rotria - 953
Dicomano - 672
Bomporto - 475
Frascati - 456
Arconate - 451
Pawia - 418
Palestrina - 390
Siena - 378
Trydent - 368
Canterano - 365
Pisoniano - 364
Subiaco - 363
Mantua - 353
Fiesole - 349
Reggello - 348
Fioranello - 345
Saracinesco - 328
Bolonia - 327
Impruneta - 324
Pelago - 315
Parma - 310
Riano - 309
Vanzago - 306
Modena - 304
Empoli - 300
Calestano - 299
Tivoli - 298
Sovicille - 294
Florencja - 286
Maranello - 285
Agosta - 280
Fanano - 279
Lariano - 275
Certaldo - 268
Cremona - 267
Nerola - 266
Capena - 264
Monte Cassino - 260
Grezzago - 259
Nemi - 250
Colonna - 249
Rufina - 249
Moricone - 247
Scarperia - 244
Vinci - 237
Bareggio - 235
Poli - 232
Ferrara - 228
Forli - 226
Mediolan - 225
Signa - 224
Rimminia - 222
Londa - 220
Roiate - 218
Bracciano - 217
Cambiago - 213
Polinago - 212
Vignola - 210
Reggio Emilia - 208
Legnano - 207
Asciano - 205
Terenzo - 203
Segesta - 202
Soliera - 201
Sedriano - 194
Gerano - 190
Bari - 178
Rosate - 175
Pienza - 163
Valmontone - 156
Cetona - 151
Sarteano - 128
Cytat:Załącznik 3.
do Ustawy Signorii Rotryjskiej
[obliczanie przychodu z folwarku]
Kosztem 15 punktów aktywności pobiera się przychód z jednego folwarku, według wzoru:
liczba łanów w folwarku x 2 Liry
W ciągu miesiąca przychód z folwarku może być pobrany dwukrotnie.
Właściciel folwarku, może też zezwolić innym osobom na pobranie dochodów z jego folwarku w zamian za wcześniej umówiony podział zysku.
Cytat:Załącznik 4.
do Ustawy Signorii Rotryjskiej
[koszta budowy budynków]
koszary - 1 000 Lirów
zamek - 4 000 Lirów
twierdza - 10 000 Lirów
kamienica - 250 Lirów
kaplica - 500 Lirów (bonus do przychodów z kamienic + 1%)
kościół - 1 000 Lirów (bonus do przychodów z kamienic + 3%)
katedra - 2 000 Lirów (bonus do przychodów z kamienic + 8%)
bazyliki - 5 000 Lirów (bonus do przychodów z kamienic + 25%)
pałac - 700 Lirów
Cytat:Załącznik 5.
do Ustawy Signorii Rotryjskiej
[koszta zaciągu, utrzymania i siła oddziałów wojskowych]
żołnierz piechoty
koszt zaciągu: 3,50 Lira
koszt utrzymania: 0,18 Lira
siła: 1
bonus 15% do siły w obronie
żołnierz kawalerii
koszt zaciągu: 8,50 Lira
koszt utrzymania: 0,60 Lira
siła: 3
bonus 15 % do siły w ataku
jednostka arytleryjska (działo + obsługa 8 os.)
koszt zaciągu: 130,00 Lirów
koszt utrzymania: 2,00 Liry
siła: 10
przyspiesza oblężenie prowincji
Jego Eminencja Albert Orański
![[Obrazek: 2VgPQ.png]](https://funkyimg.com/i/2VgPQ.png)
