Habemus Patriarcham XVII VI MMXX

[Mikołaj Dreder]

Habemus Patriarcham!

w Bazylice Św. Jana na Lateranie, dnia XVII, miesiąca VI, anno Domini MMXX

Najpierw biały dym, który unosił się nad Kaplicą Sykstyńską, a później dźwięk dzwonów Bazyliki Św. Jana na Lateranie ożywił tłum zgromadzony przed świątynią. Wszyscy bowiem z wielką atencją wyczekiwali końca konklawe, jednak rozbrzmiewające wieże świątyni dały miastu i światu znak, że kolegium Książąt Kościoła dokonało wyboru XXXIII Biskupa Powszechnego, następcy Piusa Leona II. Na balkonie Bazyliki Laterańskiej dało zauważyć się poruszenie, po chwili otwarły się duże drzwi prowadzące na loggię błogosławieństw, następnie odsłonięto czerwone sukna, zza których wyłonił się Dziekan Kolegium Kardynalskiego, Jego Eminencja Mikołaj Dreder. Jego Eminencja pozdrowił zebranych gestem dłoni, a następnie rzekł:

Annuntio vobis gaudium magnum: habemus Patriarcham,
Eminentissimum ac Reverendissimum Dominum,
Dominum Aurelium,
Sanctæ Rotriæ Ecclesiæ Cardinalem de Medici y Zepp,
qui sibi nomen imposuit Ioannem Secundum!

Natychmiast zabrzmiała salwa radości na placu. Lud zaczął pobożnie wiwatować na cześć nowego Patriarchy, Ojca Świętego Jana II i oczekiwać jego pojawienia się na balkonie. W tym czasie orkiestra wojskowa rozpoczęła grać marsze. W chwili obecnej trwają przygotowania do ukazania się nowego Ojca Świętego.

[Aurelio de Medici y Zep]

Carissimi fratelli e sorelle!

Najprzewielebniejsze Kolegium Kardynalskie dokonało wyboru, którego, jak się zdaje, nikt się nie spodziewał. Postanowiliśmy ów wybór przyjąć, albowiem dostrzegliśmy w nim szansę do jeszcze głębszego oddania się Kościołowi i służby mu. Tego pragniemy najbardziej - być sługą Kościoła i służyć Bożej Owczarni jako servus servorum Dei. 

Czujemy na sobie ciężar odpowiedzialności za spełnienie oczekiwań, które Kościół Święty wyraził ustami Jego Eminencji Mikołaja Dredera podczas Mszy Pro Eligendo Pontifice. Pragniemy być Patriarchą, który będzie umiał czerpać z historii, aby żyć i działać dla przyszłości. Chcemy czerpać z najlepszych wzorców, które pozostawili nam nasi Umiłowani Poprzednicy, zarówno ostatni, jak również ci najdawniejsi.

I właśnie tych Poprzedników pragniemy wspomnieć i uhonorować u samych początków naszego Pawłowego Posługiwania. Chcemy nade wszystko zaznaczyć tu zasługi Piusa Leona II, wielkiego Patriarchy, który umiał reformować Kościół nie narażając zarazem jego stabilności - co jest niezwykle trudne. Bogu niech będą dzięki za ten dobry dla Kościoła czas!

Pragnąc nawiązać do zasług innego wielkiego Biskupa Rotrii - Jana I, przyjęliśmy jego imię. Liczymy na to, że z Bożą pomocą i Waszym wsparciem, uda nam się czerpać z tego wspaniałego dziedzictwa jak najobficiej.

Przychodzi nam, nad czym ubolewamy, obejmować Tron Pawłowy w czasie niezwykle trudnym. Wciąż trwa żałoba narodowa, którą ogłosiliśmy podczas trwania sediswanancji. Pragniemy zatem, aby rozpoczynający się dziś pontyfikat był pewnego rodzaju hołdem dla naszego zmarłego Przyjaciela. Liczymy na to, że rozkwitną idee, które zasiewał wśród nas - życie Słowem Ewangelii i etosem rycerskim. 

Kościół Powszechny jest ponadnarodowy, dlatego pragniemy rozbudzać Bożego Ducha w najróżniejszych narodach Pollinu. Jeśli Bóg pozwoli, udamy się na krajowe i zagraniczne pielgrzymki. Dobrze jest bowiem, gdy owce mają blisko swojego pasterza.

Pan nasz, gdy zostawiał na Ziemi swych uczniów, dał im swój pokój. Tak i my pragniemy zanieść pokój tam, gdzie może go brakować. I jeśli taka będzie wola Wszechmocnego, a serca ludzkie nie przeszkodzą jej swą zatwardziałością, pracować będziemy ciężko nad zażegnywaniem wewnętrznych i zewnętrznych konfliktów, które trapią Kościół, Państwo Kościelne i cały Pollin. 

Od Was zaś, Najdrożsi Bracia w kapłaństwie i episkopacie, oczekiwać będziemy radosnej i oddanej pracy. Prosimy Pana, aby uczynił swą Winnicę silną sumą wysiłków jej robotników. Nie będziemy przymykać oczu na zaniedbania względem służby Kościołowi, ale również z największą szczodrością wynagradzać będziemy oddaną i sumienną pracę. Szczególnie pragniemy rozwijać najmłodsze latorośle naszej wspólnoty. Sami bowiem byliśmy kiedyś najmłodszym spośród duchowieństwa i dzięki wsparciu starszych zdołaliśmy oddać się świętej służbie jeszcze mocniej.

Wiedzcie zatem, najmłodsi Bracia, że u Złotego Tronu znajdziecie zawsze ojcowskie ciepło i radę. 

Gorąco pragniemy również, aby pontyfikat nasz był okresem rozlicznych pomysłów. Niech zatem nikt, kto pragnie ze swą koncepcją zwrócić się do Złotego Tronu, nie czuje przed tym obawy. 

Kończąc, prosimy Was o modlitwę i wsparcie swą pracą w trudnej misji przewodzenia Kościołowi Świętemu.

Ojciec Święty zaintonował słowa Urbi et Orbi, a jeden z obecnych infułatów okazał mu księgę z rytuałem. Wtedy nowy Biskup Powszechny udzielił pierwszego patriarszego błogosławieństwa.

Sancti Apostoli Petrus et Paulus  de quorum potestate et auctoritate confidimus ipsi intercedant pro nobis ad Dominum 
Et benedictio Dei omnipotentis:

Patris † et Filii † et Spiritus Sancti descendat super vos et maneat semper †.

Ojciec Święty pozdrowił wiwatujący lud, po czym opuścił balkon. Wieczór przebiegał w pogodnej atmosferze modlitwy, lecz nikogo nie opuszczała zaduma powodowana trwaniem żałoby narodowej.

[Taddeo Piccolomini]

Vivat Ioannem Secundum! Vivat Rotria!

[Stanisław Wieniawa]

Vivat Jan, vivat Rotria!

[Fiodor Godunow]

Vivat Ioannes!

[Adalbertus Pronobis]

A myślałem, że eminencja Dreder został ponownie wybrany. Jednak to duża niespodzianka, zważywszy na to, że rok temu zdaje się, eminencja Aurelio też o tej porze został Głową Rotrii i przyjmował mnie do grona rotryjczyków jako Klemens IV. To wielki zaszczyt dla Państwa Kościelnego, ale jako generał Zakonu Jezuitów, ogromna radość, że ponownie Jezuita zasiada na tronie pawłowym. Vivat Ioannes II!

[Michał Franciszek Lisewicz]

Vivat!

[Dominik de Roche]

Super. Gratuluję. Vivat. !!

[Aurelio de Medici y Zep]

Wasze Ekscelencje,
Przewielebni Księża,

serdecznie dziękujemy Wam za tak serdeczne słowa skierowane do nas w dniu naszego wyboru. Napełnia nas wielką nadzieją fakt, iż Stolica Apostolska może szczycić się tak oddanymi i dobrymi kapłanami. Modlimy się o to, aby Pan pozwolił wzrastać Kościołowi pod naszym kierunkiem również za sprawą pożytkowania Waszych talentów.

Z apostolskim pozdrowieniem,
Ioanness PP. II 

[Mikołaj Dreder]

Jeszcze raz, serdeczne gratulacje, Ojcze Święty! Jestem głęboko przekonany, że Wasz pontyfikat będzie kontynuował Złoty Wiek Państwa Kościelnego. Ma Wasze Świątobliwość wsparcie w Kolegium Kardynalskim i Biskupim, a także w niższym duchowieństwie, dzięki czemu - wspólnymi siłami - znów dokonamy niemożliwego, rozwijając Rotrię i wznosząc ją na wyżyny. Vivat Jan II! Vivat Rotria!