Dowcip na każdy dzień

[Aurelio de Medici y Zep]

Rotryjski Kabaret Starych Dziadów, któremu ironicznie przewodzi nieśmieszny przewodniczący, dla przyjaciół - Jego Arcykatolicka i Wielkoksiążęca Mość oraz Eminencja x. mgr net.  Aurelio Lorenzo Carlo książę kardynał de Medici y Zep SJ, Kamerling Stolicy Apostolskiej, Sekretarz Stanu, Książę Florencji etc., etc.

Zarówno on, jak i reszta Starych Dziadów, jak im się zachce, będą rozbawiać lub wprawiać w zażenowanie rotryjski lud, miast karmić go duchową strawą, jak do duchowieństwa należy.
 

Do Aureliusza Medyceusza przychodzi Ametyst Faradobus i mówi: Aurelio, chciałbym zostać duchownym. Wyświęcicie mnie?
Kardynał odpowiada: Przykro mi, ale nie ma szans.
Zasmucony Wieczny Prezydent dopytuje nerwowo o powód odmowy.
Aureliusz Medyceusz odpowiada ze spokojem: Bo złego diabli nie biorą.

[Pio Maria de Medici]

Ametyście, macie gdzieś żarty o Karolu II? Były takie rubaszne i nasze ulubiene.

[Stanisław Wieniawa]

Ja opowiem najkrótszy dowcip mikronacyjny: kolejna informacja o wskrzeszeniu Surmenii.

[Ametyst I Dziecię]

Ametyście, macie gdzieś żarty o Karolu II? Były takie rubaszne i nasze ulubiene.

Może tu będą.

[Pio Maria de Medici]

To było na tym Waszym starym, a dobrym forum

[Ametyst I Dziecię]

Właśnie nam je zwrócili. Za jakiś czas znowu będzie dostępne.

[Aurelio de Medici y Zep]

Aurelio de Medici y Zep idzie do spowiedzi. Akurat w konfesjonale zasiada Jego Ekscelencja Gagik Bagratyda.
Penitent mówi: Ojcze, uporczywie grzeszę przeciw czystości. Mam liczne kochanki.
Spowiednik odparł: A chociaż w jednej diecezji?

[Aurelio de Medici y Zep]

Wrzesień 2020 A.D. Patriarcha Jan II spowiada swych współpracowników. Przy konfesjonale klęka (wówczas) ksiądz Janusz Zabieraj i powiada:
-Ojcze Święty, bolą mnie moje grzechy, na przykład mój gniew. Boli mnie również to, że wczoraj skrzyczałem gosposię. Boli mnie to, że dziś rano nie dałem kilku lirów przydrożnemu żebrakowi i to, że nie odpowiedziałem napotkanemu na ulicy dziecku na pozdrowienie. Boli mnie to, że w sobotę nie miałem czasu na zmówienie różańca. Wreszcie, najbardziej boli mnie to, że zdarza mi się wracać do dawnych grzechów.
Jan II spojrzał przez kratkę na penitenta i odrzekł:
- Synu, dobrze trafiłeś. Tak się składa, że właśnie jestem Patriarchą od siedmiu boleści.

[Stanisław Wieniawa]

Szczerze - najlepszy dowcip, jaki od dawna przeczytałem. Ma Eminencja talent do układania.

[Aurelio de Medici y Zep]

Dziękuję To akurat nie w całości moje dzieło, a jedynie moja parafraza znanego dowcipu o lekarzu.