Ceremonia zaręczyn i ślubu Aleksandry Dostojewskiej oraz Piotra Dostojewskiego

[Taddeo Piccolomini]

Po uroczystej Liturgii oblubieńcy Aleksandra i Piotr stają u drzwi z przedsionka do świątyni, mężczyzna po prawej, a kobieta po lewej stronie. Zaś na ołtarzu leżą dwie obrączki: srebrna po prawej, a złota po lewej stronie. Kapłan trzykroć błogosławi oblubieńców, wręcza im zapalone świece i wprowadziwszy do świątyni okadza ich w kształcie krzyża. Diakon mówi:

---

Pobłogosław, władyko.

[Stanisław Wieniawa]

Błogosławiony Bóg nasz, w każdym czasie, teraz, zawsze i na wieki wieków.

[Taddeo Piccolomini]

Amen.

[Stanisław Wieniawa]

Pokój wszystkim.

[Taddeo Piccolomini]

Skłońcie wasze głowy przed Panem.

Przed Tobą, Panie.

---

Kapłan bierze obrączki i podaje najpierw złotą mężczyźnie, a potem srebrną kobiecie, a następnie mówi do mężczyzny:

[Stanisław Wieniawa]

Zaręczany jest sługa Boży Piotr ze służebnicą Bożą Aleksandrą, w imię Ojca i Syna, i Świętego Ducha. Amen.

[Taddeo Piccolomini]

Następnie mówi do kobiety:

[Stanisław Wieniawa]

Zaręczana jest służebnica Boża Aleksandra ze sługą Bożym Piotrem, w imię Ojca i Syna, i Świętego Ducha. Amen.

[Taddeo Piccolomini]

Kapłan mówi to trzykroć, czyniąc obrączką znak krzyża nad ich głowami, a następnie nakłada je na ich prawice. Świadek zamienia zaręczonym obrączki. Następnie narzeczeni wychodzą z cerkwi i obchodzą ją w procesji, poprzedzani przez kapłana z kadzielnicą. Potem wchodzą ponownie do świątyni z zapalonymi świecami w rękach. Zatrzymują się przed ikonostasem. Kapłan pyta oblubieńca:

[Stanisław Wieniawa]

Piotrze, czy masz dobrą i nieprzymuszoną wolę oraz mocne postanowienie pojąć sobie za żonę tę oto Aleksandrę, którą tu przy sobie widzisz?