Habemus Patriarcham XVI VIII MMXXI

[Pio Maria de Medici]

Habemus Patriarcham!

w Bazylice Św. Pawła na Welii, dnia XVI, miesiąca VIII, anno Domini MMXXI

[Pio Maria de Medici]

Habemus Patriarcham!

Najpierw biały dym, który unosił się nad Kaplicą Sykstyńską, a później dźwięk dzwonów Bazyliki Św. Pawła na Welii ożywił tłum zgromadzony przed tą wspaniałą świątynią. Zebrani wierni oczekiwali aż poznają tożsamość nowego Biskupa Powszechnego, następcy Jego Świątobliwości Piusa. Wszyscy bowiem oczekiwali zakończenia niezwykle ważnego konklawe, które liczyło łącznie 2 głosowania. Bardzo wczesnym rankiem, kiedy jeszcze było ciemno,  biały dym, który pojawił się nad Sykstyną oznajmił wiernym, że Kolegium Kardynalskie dokonało wyboru XXXIX Biskupa Powszechnego, następcy Piusa VII. Wierni, którzy dopiero pobudzili się do codzienności zebrali się na placu i zaczęli wiwatować! Ich wiwaty stały się jeszcze bardziej donośne, gdy na balkonie Bazyliki Świętego Pawła dało zauważyć się wielkie poruszenie. Po chwili otwarły się duże drzwi prowadzące na loggię błogosławieństw, następnie odsłonięto czerwone sukna, zza których wyłonił się Jego Świątobliwość Senior, Jan III, w stroju chórowym. Ojciec Święty Senior pozdrowił zebranych gestem dłoni, a po chwili, gdy wiwaty i oklaski ustały, a na Placu Świętego Pawła przed Bazyliką zapanowała idealna cisza, zwrócił się do zgromadzonych na placu przed Bazyliką:

[Pio Maria de Medici]

Sędziwy Patriarcha Senior wziął głęboki wdech, po czym głośno krzyknął do mikrofonu, którzy trzymał jeden z usługujących monsignore:

Dilecti Fratelli e Sorelle!

Annuntio vobis gaudium magnum: habemus Patriarcham,
Eminentissimum ac Reverendissimum Dominum,
Dominum Nicolavm,
Sanctæ Rotriæ Ecclesiæ Cardinalem Dreder,
qui sibi nomen imposuit Benedictum Secundum!

Natychmiast zabrzmiała salwa radości wśród zebranych na Placu Świętego Pawła. Lud zaczął pobożnie wiwatować na cześć nowego Patriarchy, Ojca Świętego Benedykta II i oczekiwać jego pojawienia się na balkonie, aby w tradycyjnej mowie powiedział do nich kilka słów oraz udzielił pierwszego błogosławieństwa. W tym czasie orkiestra wojskowa rozpoczęła grać marsze i rozpoczęły się przygotowania do ukazania na loggi błogosławieństw Jego Świątobliwości Benedykta II. 

Vivat Benedictus Secundus! Vivat Rotriae!

[Mikołaj Dreder]

Omnia instaurare in Christo!

Wszystko odnowić w Chrystusie... Te słowa przyjęliśmy jako dewizę pontyfikatu XXXIX Biskupa Rotryjskiego. Te słowa idealnie dopasowują się również do imienia, które obraliśmy po naszym wyborze. Głęboko wierzymy, że najbliższy czas będzie podobny do tego okresu, gdy władaliśmy Państwem Kościelnego, jako pierwszy jego suweren po wojnie medycejsko-orańskiej. Wówczas Stolica Apostolska wstawała z kolan po długiej, wojennej zawierusze - dzisiaj Stolica Apostolska rozpoczyna proces wstawania z kolan po kryzysie naszego lenistwa, nieróbstwa i wypalenia. Obecna sytuacja Państwa Kościelnego to nie jest wina Piusa VII, naszego umiłowanego poprzednika, którego polecamy Panu w modlitwach - obecna sytuacja Państwa Kościelnego to wina moja, Twoja i nasza wspólna. Sam Patriarcha nic nie wskóra, jeśli jego podwładni nie kwapią się do pracy. Mamy ogromną nadzieję, że to był to pierwszy i ostatni kryzys; kryzys, który niczym huragan zniszczył wszystko na swojej drodze, zniszczył wszystko to co, co ciężką pracą do tej pory stworzyliśmy.

Dzisiaj czeka nas ciężka praca, a tą ciężką pracą jest budowa nowego Państwa Kościelnego, IV Rotrii. Będąc niezwykle doświadczonym politykiem, doskonale wiemy, że tak potężny kryzys, który strawił Patrymonium Świętego Pawła Apostoła w ostatnim czasie, wymaga nowych pomysłów, wymaga nowych wizji i nowych standardów. Taki kryzys jest sygnałem, że dotychczasowe rozwiązania stały się już bezużyteczne, a Rotria potrzebuje nowych praw i nowych elit, które będą zdolne wprowadzić ją w erę IV Państwa Kościelnego. Proces śmierci naturalnej III Państwa Kościelnego rozpoczął się już na początku tego roku. Tego procesu nikt z nas nie był w stanie zatrzymać, to było nieuniknione. W dniu dzisiejszym stoimy przed Wami, drodzy Bracia i Siostry, jako pierwszy Biskup Rotryjski IV Państwa Kościelnego, jako Patriarcha, który zainicjuje dzieło odnowy - odnowy w Chrystusie! Wierzymy i pragniemy, aby Stolica Apostolska, którą pozostawimy naszemu następcy za cztery miesiące była państwem odmienionym, ale z zachowanym duchem Świętej Tradycji - nie zmienimy nic, co stanowi fundamenty Państwa Rotryjskiego. Pragniemy w dniu dzisiejszym Rotrii otwartej na inne narody, na inne kultury i na inne religie. Pragniemy dzisiaj Rotrii otwartej - na mikronacyjnych nowicjuszy, mikronautów w sile wieku oraz mikronautów w wieku emerytalnym oraz późno emerytalnym. Mówiąc krótko - pragniemy Rotrii dla każdego. Z Waszym wsparciem, pomocą i ciężką pracą jest to możliwe.

Z apostolskim pozdrowieniem,

(+) Benedictus PP. II

[Pio Maria de Medici]

Vivat Benedykt! Vivat Rotria!

Oddaję się pod dyspozycję Ojca Świętego oraz Matki Kościoła!

[Stanisław Wieniawa]

Vivat Benedykt! Vivat Rotria!

[Gagik Bagratyda]

Benedictus qui venit in nomine Domini!

[Stanisław Wieniawa]

Wasza Świątobliwość, ja oferuję swoją pomoc w budowie IV Rotrii jako biskup diecezjalny, administrator apostolski i Generał Zakonu Izydorianów, który jako twór całkowicie oryginalny jest poświęcony aktywności i budowie mikronacyjnej wiary.

[Enrique Sánchez Oviedo]

Vivat Rotria ! Vivat Benedykt II !
Najczcigodniejszy Patriarcho, ja również pragnę zapewnić o chęci pomocy.

[Krzysztof Windsor]

 Vivat Benedykt II !!!