Sede Vacante - XI IX MMXXIII A.D.

[Aurelio de Medici y Zep]

Umiłowani Bracia i Siostry!

W dniu jedenastego września, Roku Pańskiego dwa tysiące dwudziestego trzeciego, zaistniał na mocy bulli Renuntiatio kres pontyfikatu Jego Świątobliwości Stefana I, Ojca Królów i Książąt, Sługi Sług Bożych etc. etc. etc., który ustąpił ze Złotego Tronu. Jako kardynał Dziekan obwieszczam opróżnienie Tronu Patriarszego, ogłaszam zatem okres sediswakancji w Państwie Kościelnym i Kościele Świętym Rotryjskim. 

Z chwilą obwieszczenia okresu sediswakancji nakazuję wszystkim Braciom kardynałom, aby niezależnie od miejsca w którym się znajdują i posługi jaką pełnią, przybyli do Wiecznego Miasta celem spełnienia nadrzędnego obowiązku wyboru następcy Świętego Pawła, nowego Biskupa Rotryjskiego, do którego zostali powołani.

Nakazuję zarazem by dziś czym prędzej zamknięto i opieczętowano apartamenty patriarsze Pałacu Apostolskiego, a także aby zamknięto bramę prowadzącą do Bazyliki Świętego Pawła na wzgórzu Welia, gdzie zgromadzić się mają kardynałowie celem obrania nowego Biskupa Powszechnego. Proszę Gwardię o pełnienie straży na terenie państwa, aby nic nie zakłóciło spokojnych wyborów, którym pragnę przewodniczyć.

Ogłaszam zarazem, iż moment zamknięcia bram spiżowych dla kardynałów w celu odbycia konklawe odbędzie się w środę, 19 września. Proszę, aby Bracia Kardynałowie do tego czasu potwierdzili w tym miejscu swoje przybycie i gotowość do uczestnictwa w obradach Świętego Kolegium. Niech dobry Bóg błogosławi nam w wyborach następcy Stefana I!

Fiat!

(+) Aurelio Lorenzo Carlo de Medici y Zep,

[i]Dziekan Świętego Kolegium Kardynalskiego[/i]

[Aurelio de Medici y Zep]

Zamknięcie apartamentów patriarszych


Już późnym wieczorem, wierni zaczęli gromadzić się na placu Świętego Pawła Apostoła, aby oczekiwać wyboru następcy Stefana I, pierwszego dożywotniego Patriarchy Rotrii. Wierni każdego stanu, duchowni i świeccy, bogaci i biedni, zjednoczeni w modlitewnej adoracji wspierali Najprzewielebniejsze Gremium Książąt Kościoła, oczekując wyboru nowego Patriarchy.

Równo o 12.00 pod Pałac Apostolski przybył per pedes apostolorum Dziekan Świętego Kolegium Kardynalskiego - Aurelio Lorenzo Carlo de Medici y Zep. Przed ogromną bramą stał już Szambelan Patriarszy, który przekazał Dziekanowi pieczęć patriarszą Stefana I. Purpurat przyjął ją, a następnie wszedł do patriarszych apartamentów i przeszedł wzdłuż korytarzy, przewiązując czerwoną wstęgą ze znakiem sede vacante najważniejsze pomieszczenia: wyższą bramę prowadzącą do spiralnych schodów w loggi, drewniane drzwi prowadzące z komnaty św. Ambrożego do biur sekretarzy, duże drewniane drzwi na wschód w komnacie św. Ambrożego, drzwi prowadzące z Sali Klementyńskej do prywatnej biblioteki Biskupa Rotrii, małe drzwi prowadzące z Sali Klementyńskiej na korytarz. Następnie czerwoną wstęgą przewiązał drzwi wejściowe do Pałacu Apostolskiego i odlał na wstędze pieczęć, na której widniał wizerunek symboli Kamery Apostolskiej: parasol i klucze Świętego Pawła.

Po zamknięciu apartamentów trzykrotnie zabił dzwon umieszczony w Bazylice Welijskiej. Oznaczało to, że Gwardia Apostolska zakończyła swoją straż. Do stojących strażników podszedł Gonfaloniere i oznajmił im donośnym głosem: "Pontyfikat Przewielebnego Stefana I zakończony". Gwardziści zasalutowali, a następnie zamknęli bramę prowadzącą do Bazyliki św. Pawła na wzgórzu Welia.

Chwilę później Kolegium Kardynalskie ostatecznie przełamało pieczęć Patriarchy Stefana, zakańczając tym samym oficjalnie jego pontyfikat, od tej pory kardynał de Medici y Zep z ogromnym stresem i nerwami przygotowywał kolejne konklawe, historyczne - mające wybrać dożywotniego Patriarchę Rotrii.

[Aurelio de Medici y Zep]

Ja, Aurelio Lorenzo Carlo kardynał de Medici y Zep, a zarazem Dziekan Świętego Kolegium Kardynalskiego, potwierdzam niniejszym swoje przybycie do Stolicy Apostolskiej i gotowość wzięcia udziału w obradach Świętego Kolegium.

[Ametyst I Dziecię]

Ja, Ametyst kardynał Faradobus, potwierdzam niniejszym swoje przybycie do Stolicy Apostolskiej i gotowość wzięcia udziału w obradach Świętego Kolegium.

[Pio Maria de Medici]

Ja, Pio Maria kardynał de Medici, potwierdzam niniejszym swoje przybycie do Stolicy Apostolskiej i gotowość wzięcia udziału w obradach Świętego Kolegium.

[Aurelio de Medici y Zep]

Celebritas Missae Pro Eligendo Pontifice

W porannej porze 21 września Roku Pańskiego 2023,  zgromadzeni wierni z niecierpliwością oczekiwali na rozpoczęcie uroczystości Pro Eligendo Pontifice, która miała się odbyć w Bazylice Świętego Pawła. W kierunku ołtarza Bazyliki Pawłowej kierowała się skromna procesja, którą rozpoczynał krucyferariusz, za nim kroczył turyferariusz, następnie szli akolici, klerycy, prezbiterzy, biskupi. Za nimi skromnie odziani Książęta Kościoła - Jego Eminencja Aurelio de Medici y Zep, Jego Eminencja Pio Maria de Medici oraz Jego Eminencja Ametyst Faradobus.  Krocząc, patrzą w długą i bogatą posadzkę i błogosławią tym, którzy oczekują na rozpoczęcie obrad Najprzewielebniejszego i Świętego Konklawe. Na samym końcu procesji podążał kardynał de Medici y Zep. Na jego barkach spoczywał bogato zdobiony ornat gotycki. Na głowie zaś wspaniała mitra. Jego umęczone długim już życiem ręce podtrzymuje dwóch diakonów, którzy pomagali mu wkroczyć do Bazyliki Welijskiej. Wkraczając do świątyni duchowni zajmują wyznaczone miejsca, a następnie rozpoczyna się uroczystość, której przewodniczy Dziekan.

Po odśpiewaniu przez diakona słów Ewangelii Jego Eminencja wygłosił homilię, której wszyscy słuchali z nadzieją.

[Aurelio de Medici y Zep]

Czcigodni Bracia,

Pan nasz i Święta Matka Kościół wzywają nas na nowo do Kaplicy Sykstyńskiej, abyśmy dokonali najlepszego z naszych wyborów. Dziś bowiem obieramy Ojca Świętego, którego Rotria nigdy nie zapomni. Staną się bowiem, jak oblubieniec z oblubienicą, jednym w Chrystusie. Niechaj zatem ten Oblubieniec Świętego Kościoła, który wolą Kolegium weźmie na swe skronie najcięższe dotąd Triregnum, a którego Święta Matka domaga się usilnie, weźmie na siebie ciężar posługi, która nigdy nie upłynie sama z siebie. 

Zasiadając dziś do elekcyjnego stołu, nie szczędźmy sił, nerwów i atramentu. Wybierzmy najlepiej, jak wybrać możemy. Gdybyśmy bowiem źle tę świętą powinność spełnili, sami sobie obierzemy karę i wyrok, gniew Świętego Kościoła, Ludu Bożego i Błogosławionych Apostołów Piotra i Pawła.

Amen.

[Aurelio de Medici y Zep]

Po Celebracji kardynałowie udali się do zakrystii, aby przyodziać stroje chórowe. Po wspólnym nabożeństwie do św. Michała Archanioła uformowali procesję, na końcu której podążał Jego Eminencja Aurelio de Medici y Zet, z nałożoną na strój chórowy szeroką stułą. Otwierał ją zaś krucyferariusz z ozdobnym krzyżem. Chór śpiewał Litanię do Wszystkich Świętych, a procesja zmierzała do Kaplicy Sykstyńskiej.

Gdy procesja dotarła na miejsce, odśpiewano hymn Veni Creator Spiritus. Następnie kardynałowie zajęli swoje miejsca na tronach z baldachimami, zaś Purpurat przemówił:

Umiłowani w Chrystusie Panu Bracia Kardynałowie!

Za moment złożymy przysięgę, której wymaga od nas Bulla Conclave consilio est Jego Świątobliwości, Ojca Świętego Jana I oraz Adhortacja Posoborowa Nunc Dimittis, Domine. Jej złamanie grozi najwyższymi sankcjami kościelnymi. Gdy ostatni z nas zaprzysięgnie, ogłosimy zamknięcie drzwi Kaplicy Sykstyńskiej. Od tego momentu obowiązuje członków Kolegium całkowity zakaz kontaktowania się ze światem zewnętrznym. Wyjątek dotyczy mnie osobiście w sprawach elekcji patriarszej oraz w sprawach niecierpiącego zwłoki zarządu Państwem. Po wyborze nowego Biskupa Rotrii ogłoszone zostanie uroczyste Habemus Patriarcham.


Bracia. Powstańcie, by złożyć przysięgę.

My, wszyscy i poszczególni Kardynałowie Elektorzy, obecni przy tym wyborze Patriarchy przyrzekamy, zobowiązujemy się i przysięgamy zachować wiernie i skrupulatnie wszystkie przepisy dotyczące wyboru Biskupa Rotryjskiego zawarte w prawie i Tradycji. Równocześnie przyrzekamy, zobowiązujemy się i przysięgamy, że jeśli ktokolwiek z nas, z Boskiego postanowienia, zostanie wybrany Biskupem Rotryjskim, dołoży starań, by wiernie wypełniać najwyższy urząd Pasterza Kościoła powszechnego i nie ustanie w wysiłku zapewniania i bronienia wytrwale praw duchowych i doczesnych oraz wolności Stolicy Świętej. Przede wszystkim przyrzekamy i przysięgamy zachować z największą wiernością i wobec wszystkich, tak duchownych, jak świeckich, tajemnicę związaną z tym wszystkim, co w jakikolwiek sposób odnosi się do wyboru Biskupa Rotryjskiego i z tym, co odbywa się w miejscu wyboru i dotyczy bezpośrednio lub pośrednio liczenia głosów; nie naruszać w żaden sposób tej tajemnicy tak w czasie wyboru, jak i po wyborze nowego Patriarchy, chyba że zostanie do tego udzielone wyraźne upoważnienie przez samego przyszłego Patriarchy; nie dawać żadnego poparcia ani nie sprzyjać jakiemukolwiek oddziaływaniu, sprzeciwianiu lub jakiejkolwiek innej formie interwencji, przez które władze świeckie jakiegokolwiek porządku i stopnia lub jakakolwiek grupa osób czy jednostki chciałyby ingerować w wybór Biskupa Rotryjskiego. Równocześnie przyrzekam i przysięgam powstrzymać się od wykorzystania jakiegokolwiek utrwalania odnośnie do tego, co w okresie wyboru dokonuje się w granicach Państwa Kościelnego, a szczególnie tego co bezpośrednio lub pośrednio w jakikolwiek sposób łączy się z czynnościami związanymi z tymże wyborem. Przysięgam również, jak ode mnie wymaga Adhortacja Soboru Neapolitańskiego I Nunc Dimittis, Domine, że dochowam wierności wszelkim jej postanowieniom, tak jako Kardynał Elektor, jak również jako przyszły Biskup Rotrii, gdyby to mnie niegodnego do tej godności powołano. Oświadczam, że tę przysięgę składam świadomy, że jej złamanie spowoduje w stosunku do mnie te sankcje duchowe i kanoniczne, jakie przyszły Patriarcha zdecyduje zastosować.

Jego Eminencja podszedł następnie do zdobionego Ewangeliarza, położył na nim rękę i przyrzekł:

Et Ego, Aurelius Laurentinus Carolus cardinalis de Medieces et Zepp, spondeo, voveo, ac iuro, sic me Deus adiuvet et haec Sancta Dei Evangelia que manu mea tango.

Po złożeniu przysięgi Medyceusz-Zep zasiadł na tronie w centralnej nawie Kaplicy i oczekiwał przyrzeczenia od pozostałych Elektorów.

[Ametyst I Dziecię]

Et Ego, Aurelius Amethystus Cardinalis Faradobus, spondeo, voveo, ac iuro, sic me Deus adiuvet et haec Sancta Dei Evangelia que manu mea tango.

[Pio Maria de Medici]

Et Ego, Pio Maria Cardinalis de Medici, spondeo, voveo, ac iuro, sic me Deus adiuvet et haec Sancta Dei Evangelia que manu mea tango.