Sollemnitas Sanctissimi Corporis et Sanguinis Christi

[Fernando d'Este y Córdoba]

Sollemnitas Sanctissimi Corporis et Sanguinis Christi

Na krystalicznie czystym niebie góruje czerwcowe słońce,  ogrzewające gmachy Wiecznego Miasta swoimi promieniami. W powietrzu da się czuć się woń kwiatów zdobiących domostwa oraz drogę, którą w tym jakże wyjątkowym dniu podążać będzie prześwietna procesja oddając cześć Najświętszemu Ciału i Krwi Chrystusa. Ludzie tłumnie gromadzą się na Placu Świętego Pawła, a także wzdłuż drogi prowadzącej do Bazyliki Santa Maria Maggiore.

Kiedy rozbrzmiały werble i fanfary, wspaniały korowód opuścił bramy Pałacu Apostolskiego. Procesję rozpoczął krucyferariusz niosący barokowy zdobny krzyż z czasów Leona II. Za nim turyferariusz i nawikulariusz, a następnie akolici, niosący świece. Za nimi podążał Ekscelencja Paolo della Chiesa trzymający pozłacany Ewangeliarz. U końca procesji kroczyli Książęta Kościoła. Kardynałowie odziani byli w ciężkie złote, brokatowe kapy przeszyte złotą nicią, zaś głowy ich wieńczyły wysokie proste mitry, a na rękach mieli białe rękawiczki. Na końcu, w sedii gestatorii niesiony był Ojciec Święty Bonifacy I wokół gromady flabelli. Patriarcha ubrany w najlepszą jedwabną sutannę oraz albę z potrójną koronką, brokatową złotą kapę obszytą złotą nicią z wyhaftowanym krzyżem oraz gronem, które obszyto rubinami. Skronie Ojca Świętego wieńczy wysoka mitra obszyta perłami oraz brylantami. Na rękach jego spoczywają białe jedwabne rękawiczki z wyhaftowanym złotym krzyżem. Jego Świątobliwość w lewej ręce dzierży ferulę, a prawą ręką błogosławi zebranych wiernych. Nad głową Ojca Świętego niesiony jest baldachim wykonany z ogromną pieczołowitością w Toskanii, a który był ze złotego brokatu z wyhaftowanymi herbami Stolicy Apostolskiej.

Gdy Ojciec Święty mija zgromadzonych wiernych, ci nabożnie klękają żegnając się znakiem krzyża. Procesja wolnym krokiem dociera do ołtarza głównego, gdzie zgromadzeni zajmują należne im miejsca. Jego Świątobliwość schodzi do prezbiterium, a asystujący mu kardynał Fernando de Cordoba zdejmuje mitrę z jego głowy. Ojciec Święty pobożnie całuje płytę ołtarza. Rozpoczęła się Eucharystia.

Kiedy Masza Święta dobiegła końca, prześwietna procesja opuściła świątynie w takim samym szyku, w jakim do niej wkroczyła. Niesiony w dużej, inkrustowanej złotem lektyce Ojciec Święty klęcząc dzierży w dłoni wspaniałą Monstrancję wysadzaną szlachetnymi kamieniami. Jego Świątobliwość zasłania Monstrancję brokatowym mantum. Wzdłuż drogi, którą podążała procesja ludzie z wielką radością witali Ojca Świętego, rzucając płatki kwiatów przed patriarchą . Procesja podążą do Bazyliki Santa Maria Maggiore gdzie Patriarcha przemówi do wiernych.

[Wilhelm Orański]

Eminencje, Ekscelencje,

Drodzy Bracia,

obchodzimy dzisiaj uroczystość Ciała i Krwi Pańskiej. Jakże wielkie i radosne święto, które pokazuje, że Pan jest wśród nas. Jezus Chrystus przechodzi tymi samymi drogami, na których co dzień toczy się prozaiczne życie, gdzie napotykamy na problemy. A dzisiaj te same ulice toną w sztandarach, pachnącym kwieciu i naszym dziękczynnym śpiewie. To wielkie święto obchodzone raz do roku jest widocznym znakiem tryumfu naszego Pana. Składamy hołd naszemu Ojcu, oddajemy Mu cześć i uwielbienie. Pan nasz poznał całą naszą niemoc i rzekł: Nie zostawię was sierotami (J 14, 18). Oto ja jestem z wami po wszystkie dni (Mt 28, 20).
Jak bardzo jesteśmy wdzięczni naszemu Bogu za tę bezgraniczną miłość, którą obdarza nas, niegodne sługi, każdego dnia? Uczestniczmy dzisiaj z dziękczynieniem i wyrazami wdzięczności za możność udziału w tym wielkim święcie, które przybliża nas do Nieba.