(25.07.2020, 14:47:08)Pio Maria de Medici napisał(a): Napisałem wszystko w odpowiednim wątku Eminencjo.

(03.08.2020, 21:48:42)Taddeo Piccolomini napisał(a): J nmg są wakacje a wy zachowujecie jakby Rotria upadała. Pewnie będzie powtórka jak za Piusa Leona I.

(04.08.2020, 00:37:32)Mikołaj Dreder napisał(a):

(03.08.2020, 21:48:42)Taddeo Piccolomini napisał(a): J nmg są wakacje a wy zachowujecie jakby Rotria upadała. Pewnie będzie powtórka jak za Piusa Leona I.

Co ma Brat na myśli, przywołując moją osobę?

(03.08.2020, 21:48:42)Taddeo Piccolomini napisał(a): J nmg są wakacje a wy zachowujecie jakby Rotria upadała. Pewnie będzie powtórka jak za Piusa Leona I.

(04.08.2020, 13:10:07)Stanisław Dmowski napisał(a):

(03.08.2020, 21:48:42)Taddeo Piccolomini napisał(a): J nmg są wakacje a wy zachowujecie jakby Rotria upadała. Pewnie będzie powtórka jak za Piusa Leona I.

Co to znaczy to "nmg"?

Na poważnie już, jako że mikronacje w większości składają się z uczniów oraz studentów to wakacje są tym czasem, kiedy powinny one kwitnąć, wtedy to ludzie wolni od nauki, chociaż pogrążeni raczej w wirze relaksu, aktywnego odpoczynku czy wyjazdów wakacyjnych, potrafią jednak wykrzesać z siebie więcej aktywności, więcej zaangażowania aniżeli w trakcie innych miesięcy.

Dla przykładu:

17 czerwca 2019 na patriarchę wybrano Klemensa IV, od dnia wyboru do 4 sierpnia 2019 podzielił się on 96 wypowiedziami.
17 czerwca 2020 na patriarchę wybrano Jana II, od dnia wyboru do 4 sierpnia 2020 podzielił się on 35 wypowiedziami.

Ci ludzie którzy narzekają, "zachowują się, jakby Rotria upadała" nie są pozbawieni racji. Liczby wskazują, że w porównaniu z ubiegłym rokiem aktywność patriarsza spadła prawie 3-krotnie! Bez działania monarchy monarchia zamiera, bez działania patriarchy Kościół zamiera. Sami dobrze wiemy, jak ważną rolę w Rotrii odgrywa patriarcha, jakim on potrafi być czynnikiem mobilizującym dla ogółu kleru, ogółu społeczeństwa. Bezczynność księdza czy też biskupa boli, bezczynność głowy Kościoła sprawia jednak wiernym największe cierpienie. Nie da się nie zauważyć, że atmosfera w kraju od jakiegoś czasu nie jest najlepsza, to już nie tylko forum, ale i w rozmowach prywatnych można poczuć, że rośnie frustracja i niezadowolenie. Apele wszelakie, które choć z rzadka wyrażane (zapewne z obaw jakichś przed wytykaniem palcami czy też różnej formy krytyką) to są w duchu nie niechęci, ale braterskiego napomnienia, do którego przynaglił nas Chrystus. Można tu sparafrazować tytuł książki niedawno wydanej przez Roberto de Mattei: miłość do patriarchatu i patriarchy, synowski opór wobec jego złych decyzji lub nieudolności. I to nie tylko idzie o bezczynność Jego Świątobliwości, ale i zniknięcie sekretarza stanu, o fakt, że inkwizycja utraciła jednego z najbardziej kompetentnych urzędników i z powodu braku następców pozostanie, kto wie, nieobsadzona. Za kilkanaście dni mija połowa pontyfikatu JŚ i jeśli nic się nie zmieni to okaże się, że jedynym sukcesem tego okresu będzie koronowanie się (po miesiącu zresztą) i rozdanie kilku odznaczeń. Nie tak chyba sobie wyobrażano ten czas...