Proklamacja Otto Kenta Patronem Kościoła

[Aurelio de Medici y Zep]

W świątyni słychać głośne oklaski. Chór intonuje hymn do Ducha Świętego "Veni Creator". Gdy chór dokończył swój śpiew, Biskup podszedł do zasłoniętego obrazu Patrona Kościoła i odsłonił go.

[Mikołaj Dreder]

Najdroższy Kościele, Matko nasza - oto Twój wierny sługa Otton Kent, który dzisiaj został proklamowany Patronem Kościoła.

[Aurelio de Medici y Zep]

 Ceremonia dobiegła końca. Chór wykonał hymn Te Deum, a duchowni udali się do zakrystii.

[Pio Maria de Medici]

JOANNES·PP·III

ad perpetuam rei memoriam

Pacem et Communionem

ad Ecclesiae in Res Publica Polonia

Stała się rzecz upragniona, w szczególności przez mieszkańców Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Umiłowany syn Kościoła i polskiej ziemi, arcybiskup Kent, został dołączony do grona Patronów Kościoła, gdzie swe zasłużone miejsce ma także Wielki Pius III. To wiekopomna chwila, która na zawsze wpisze się w stosunki między Rotrią a Rzeczypospolitą. Ufamy, że wpłynie ona pozytywnie na relacje między naszymi nacjami, a sam Patron będzie orędownikiem dobra, piękna, miłości i wiary w Waszym Narodzie. Niech patronuje Waszej władzy, w szczególności nowemu Królowi, Janowi V i pomaga w trudnych chwilach. Dziękujemy Wam za determinację i chęci do tejże uroczystości. To Wasza uroczystość i Wasze błogosławieństwo, za co ogromnie Wam dziękujemy. Niech dobry Bóg Wam błogosławi!

Datum Rotriae, apud S. Paulum, die V, mensis Novembris, anno Domini MMXX, Pontificatus Nostri primo.

(-) Joannes PP. III

[Mikołaj Dreder]

Wasza Świątobliwość,

Jako zwierzchnik Kościoła Rotryjskiego w Rzeczypospolitej, a zarazem pomysłodawca idei mianowania Patronem Kościoła Ottona Kenta, w imieniu wiernych archidiecezji gnieźnieńskiej oraz swoim własnym, chciałbym serdecznie podziękować za dzisiejszą ceremonię, jak i cały proces kreacyjny. Waszej Świątobliwości za zaakceptowanie woli Soboru, która jednogłośnie poparła kandydaturę arcybiskupa Ottona Kenta i oficjalne potwierdzenie tej godności w dzisiejszej ceremonii. Jego Ekscelencji Prefektowi za sumienne przeprowadzenie procesu, zwieńczone dzisiejszą uroczystością oraz bogatą biografią Patrona Kościoła Ottona Kenta. W imieniu Rzeczypospolitej - Deo gratias! 

Z wyrazami szacunku,
(+) M. card. Dreder
Metropolita gnieźnieński

[Aurelio de Medici y Zep]

Wasza Świątobliwość,

dziękuję za tę piękną uroczystość i skierowane do nas słowa. Oby nasi wielcy Patroni - Pius III i kreowany dziś Otto Kent, byli dla nas niezmiennie nieprzebranymi skarbnicami wzorców cnót. 
Gratuluję równocześnie wszystkim, dla których dzisiejsza uroczystość jest słusznym powodem do dumy i radości, wszystkim zaangażowanym w proces kreacyjny oraz Narodom Litwy i Korony, na czele z Jego Królewską Mością oraz Jego Eminencją Prymasem.

Z wyrazami oddania,
Aurelio de Medici y Zep

[Michał Franciszek Lisewicz]

Wasza Świątobliwość,
Wasze Eminencje i Ekscelencje,

W imieniu Narodów Korony i Litwy, dziękuję za ustanowienie abp Ottona Kenta Patronem Kościoła a także patronem Rzeczypospolitej oraz za przeprowadzenie procesu kreacyjnego. Cieszy mnie, że dostojny duszpasterz, który zasłużył się dla Kościoła i Rzeczypospolitej otrzymał ten zaszczytny tytuł. Ufam, że przyczyni się to do większego zainteresowania jego osobą i głębszego rozważania jego życia przez mieszkańców Rzeczypospolitej, ale i nie tylko. Niech będzie wzorem dla duchowieństwa posługującego w Rzeczypospolitej, a także godną naśladowania osobistością w służbie Bogu i Ojczyźnie.
Mam także nadzieję, że przyczyni się to do jeszcze lepszych i owocniejszych relacji między Kościołem Rotryjskim a Rzecząpospolitą oraz Państwem Kościelnym a Najjaśniejszą.

/-/ Michał Franciszek Lubomirski-Lisewicz
Podkanclerzy Wielki

[Adalbertus Pronobis]

Również i ja przyłączam się do podziękowań. Przede wszystkim dziękuję wszystkim za zgraną współpracę, bo dzięki temu można było cały proces doprowadzić do końca i to w tak szybkim tempie. Dziękuję Eminencji Mikołajowi Drederowi, Prymasowi RON, za zaufanie do Kongregacji i do mnie, jako jej prefekta. Przyznam, że był to pierwszy proces prowadzony przeze mnie i z początku nie wiedziałem, jak do tego podejść, ale Bogu dzięki, udało się. Dziękuję też wszystkim, którzy w cały proces kreacyjny się włączyli, podając niezbędne fakty z życia naszego nowego Patrona Kościoła. Na samym końcu dziękuję Waszej Świątobliwości Janowi III, za wspaniałą uroczystość, ale za szybkie decyzje podejmowane w tym kierunku. 

Jeszcze raz składam wszystkim wyrazy wdzięczności.

P.S. Jedna robota zrobiona, ale czas zabrać się za kolejną.

[Stanisław Wieniawa]

Vivat Otto Kent!