Dysputa IV - rola wiernych świeckich w Kościele Rotryjskim

[Pio Maria de Medici]

Jak tylko skończę dysputy z Wielebnymi Purpuratami wnioski przedstawię Czcigodnym Ojcom.

[Gagik Bagratyda]

Jako nowy legat soborowy proszę, aby Jego Świątobliwość przedstawił wnioski z rozmów z Kolegium, jeśli już je zakończył.
@"Giovanni III"

[Pio Maria de Medici]

Skończyliśmy niedawno oczekiwaną dyskusję z czcigodnym Kolegium kardynalskim.

Owocem naszych rozmów byłaby nowa Kongregacja przy Kurii: Kongregacja (tzw.) Rozkrzewiania Wiary, której celem byłoby popularyzowanie Kościoła i Państwa Kościelnego wśród laikatu innych krajów, tak, aby robić, brzydko mówiąc, propagandę naszej Wspólnocie - lecz nie robiłby tego duchowny, bo wiele osób klerowi nie ufa, ale właśnie świecki, z swoim zespołem pracującym w tejże Kongregacji.

Po pierwsze, jest to prestiż pracy w organie rządzącym, jakim jest Kuria. Po drugie, potrzeba nam "nieskleszałego" oka, które widzi wszystko to, czego nasze oczy zza sutanny nie widzą. Dalej jest to otwarcie na laikat, które postulujemy od dawien, aby "otworzyć drzwi Chrystusowi", ale odważnie, bez lęku (por. Jan I, Mandatum Novum). Uważam, że osoba na tym stanowisku jest w stanie zapewnić dobry PR Kościołowi i zachęcać do osiedlania się u nas, bez przyjmowania kapłaństwa. To dobry ruch, mamy nawet kandydata na to stanowisko. Trzeba aby było pewnie zreorganizować bullę kurialną, aby dodać ten odrębny organ i zapisać jego zobowiązania - jako konsultanta ds. marketingu. Taka osoba, to nasze światło w świecie.

[Gagik Bagratyda]

Decyzję o utworzeniu tej kongregacji podjęła już dysputa VII. Jeśli ktoś ma coś do dodania proszę, aby uczynił to do środy, kiedy zamierzam zamknąć dysputę.

[Andrew von Habsburg]

Uważam, że niechęć różnych mikropaństw do Rotrii spowodowana jest niedopuszczaniem osób świeckich do działalności
Poza tym wydaje mi się, że duchowni powinni wyjść na zewnątrz, brać czynny udział w życiu danego państwa, nie zapominając o głoszeniu słowa Bożego

[Gagik Bagratyda]

Zdaje mi się, że ta niechęć wynika raczej albo z niechęci do realowego Kościoła i kojarzenia z nim Kościoła Rotryjskiego, albo przeciwnie - z wielkiego szacunku dla Kościoła i sprzeciwu wobec parodiowania, czy też symulowania jego działalności w świecie wirtualnym. Nie zmienia to faktu, że powinniśmy wymyślić sposób na zaangażowanie wiernych, bo dotychczas ich przynależność do Kościoła przejawia się głównie w figurowaniu na listach wiernych.
Problem z działalnością duchownych w Kościołach partukularnych jest taki, że przeważnie postrzegają ją oni jako dodatek do aktywności w Państwie Kościelnym, stąd też niezbyt się o nią troszczą.

[Mikołaj Dreder]

Zdaje mi się, że ta niechęć wynika raczej albo z niechęci do realowego Kościoła i kojarzenia z nim Kościoła Rotryjskiego, albo przeciwnie - z wielkiego szacunku dla Kościoła i sprzeciwu wobec parodiowania, czy też symulowania jego działalności w świecie wirtualnym. Nie zmienia to faktu, że powinniśmy wymyślić sposób na zaangażowanie wiernych, bo dotychczas ich przynależność do Kościoła przejawia się głównie w figurowaniu na listach wiernych.
Problem z działalnością duchownych w Kościołach partukularnych jest taki, że przeważnie postrzegają ją oni jako dodatek do aktywności w Państwie Kościelnym, stąd też niezbyt się o nią troszczą.

Dlatego najlepszym prymasem byłby rodowity mieszkaniec danej mikronacji, jak niegdyś Otton Kent.

[Gagik Bagratyda]

Ale ci pochodzący z Rotrii także mogliby okazywać nieco większą aktywność w diecezjach (mam tu na myśli bardziej działalność duszpasterską niż uczestnictwo w polityce i podobnych sprawach państwa).

[Aurelio de Medici y Zep]

W pełni zgadzam się z Przewielebnym Księdzem, a w pełni nie zgadzam się z Ekscelencją Habsburgiem. Co do aktywizacji wiernych, Towarzystwo Jezusowe proponowało swego czasu trzeci zakon i ja nadal twierdzę, że przy dobrej organizacji byłby on wspaniałym rozwiązaniem. Można również zwoływać synody diecezjalne, tworzyć świeckie komisje przy biskupie, nadawać zasłużonym świeckim tytuł kanonika honorowego. Opcji trochę jest. Natomiast sugerowałbym dużą ostrożność przy 'głoszeniu Słowa Bożego'. Rotria tylko odwzorowuje klimat Kościoła, absolutnie nie prowadzi ewangelizacji. To zadanie realnego duchowieństwa.
Świeccy są jak najbardziej dopuszczeni do urzędów, zupełnie nie rozumiem skąd takie oskarżenie. Nie będę podawał przykładów, bo nie starczy miejsca. Świeccy byli nawet kardynałami. Poza tym, pełnią zupełnie świeckie urzędy, np. władają prowincjami.
Co do wychodzenia duchownych na zewnątrz - tak właśnie robią. Nie każdy ma czas na bardzo aktywną działalność w kilku mikronacjach, a nie chodzi też o opuszczenie Rotrii, co oczywiste. To nie jest rozwiązanie. Rzecz w tym, że nie ma kandydatów do kapłaństwa w kościołach partykularnych. Takie osoby mogłyby zająć się działalnością duchowną wyłącznie w swoim państwie. Realny Kościół właśnie tak działa. Kandydaci są kształceni i pracują zazwyczaj w miejscu swojego zamieszkania, a nie rekrutowani spośród mieszkańców Rzymu i rozsyłani na świat. Oczywiście nie twierdzę, że powinniśmy zaniechać misji dyplomatycznych, ale trudno od duchowieństwa wymagać aż takiej efektywności.

[Gagik Bagratyda]

Jego Arcykatolicka i Wielkoksiążęca Mość x. mgr net. Aurelio Lorenzo Carlo książę kardynał de Medici y Zep SJ Kamerling Stolicy Apostolskiej:

Rzecz w tym, że nie ma kandydatów do kapłaństwa w kościołach partykularnych.

Ja:




A tak serio to rzeczywiście... ale i tak sądzę, że aktywność duchowieństwa w Kościołach Partykularnych mogła by być większa. 1 listopada w diecezji konstantynopolitańskiego jej biskup celebrował mszę... po raz pierwszy od kwietnia.