Posiedzenie Senatu - marzec 2019 r.

[Michelangelo Piccolomini]

UNIVERSITAS

ROTRIANA

SENAT

Obrady 11 marca 2019 r. - 

W obrębie kampusu uniwersyteckiego, wczesnym rankiem, rozpoczęła się nie lada wrzawa. Na dziś bowiem Jego Magnificencja Rektor wyznaczył pierwsze posiedzenie Senatu Uniwersytetu Rotryjskiego, który stanowi kolegialny organ doradczy Rektora i który w swej mądrości radzić będzie nad sprawami bieżącymi Alma Mater. Zarówno żacy, jak i pracownicy naukowi kierowali się w kierunku sali senackiej. Jest to największa sala kampusu, w której odbywają się najważniejsze uroczystości akademickie. Na ścianach znajdowały się portrety wszystkich dotychczasowych rektorów, na środku zaś auli ustawiony był ogromny stół w kształcie podkowy, za którym znajdowały się miejsca z imiennie wyrytymi tabliczkami członków Senatu, a także dwa miejsca specjalne - tron przynależny każdoczesnemu Rektorowi UR oraz tron dostawiany na uroczystości, w których udział bierze Patriarcha Rotrii. W pewnym momencie - do auli wmaszerowały oddziały Gwardii Apostolskiej, członkowie Dworu Patriarszego oraz najbliżsi współpracownicy Ojca Świętego. Był to jednocześnie znak, na który wszyscy zgromadzeni powstali z miejsc, a do sali senackiej wszedł Jego Świątobliwość Pius Leon I, jednocześnie jeden z profesorów Uniwersytetu, błogosławiąc zebranym. Udał się on w stronę stołu prezydialnego z przygotowanym tronem. Następnie, ustawiony na balkonach auli chór akademicki rozpoczął odśpiewanie uroczystego Gaudeamus, symbolizującego wejście orszaku rektorskiego.

Orszak rozpoczęły poczty sztandarowe, wnosząc najpierw sztandar Uniwersytetu, następnie sztandar patriarszy i rektorski. Tuż za nimi podążali członkowie Senatu - asystenci w odświętnych strojach, doktorzy w togach symbolizujących barwy wydziałów, profesorowie w togach z biretami, dziekani wydziałów z mucetami w odpowiednio dobranej barwie, a na końcu dr net. prof. UR Michelangelo Piccolomini odziany w bordowy biret, togę z gronostajowym mucetem, łańcuchem i berłem rektorskim. Członkowie zgromadzenia zajmują dedykowane im miejsca, z Rektor kolei zajmuje miejsce przy mównicy przed tronem rektorskim i rozpoczyna obrady:

Wasza Świątobliwość,

Czcigodni Profesorowie,

Szanowny Asystencie

Braci Akademicka!

Witam Was w murach odrodzonego Uniwersytetu Rotryjskiego. Składam dzięki Jego Świątobliwości, że mianował mnie Rektorem i pozwolił zająć się uczelnią. W ten sposób najlepiej wykorzystać mogę swój talent, którym jest miłość do nauki i dydaktyki. Przygotowując statut starałem się unowocześnić, dostosować uczelnię do zmiany okresu narracji. Przywróciłem wirtualną habilitację, o co zabiegał kiedyś profesor Berden. Niemniej nawet najlepsze regulacje nic nie pomogą, jeżeli kadra nie będzie zainteresowana aktywnością naukową, a studenci chęcią zdobywania wiedzy. W tym celu zwołałem to posiedzenie Senatu, może naprędce, bo sam jestem przyciśnięty realiozą w tym tygodniu. Chciałbym się jednak dowiedzieć, jakie macie plany na działalność w ramach Uniwersytetu. Oczywiście zdaje sobie sprawę, że profesor Dreder - Jego Świątobliwość - do zakończenia pontyfikatu nie będzie miał na to czasu. Trzeba jednak spoglądać w dalszej perspektywie.

Zachęcam wszystkich do stworzenia bazy wykładowej oraz programów studiów. Jeden przykładowy opracowałem na bazie wykładów w ASD i ustanowiłem go obowiązkowym w kształceniu prezbiterów. Jestem niezwykle ciekaw Waszych głosów. Obradujmy mądrze i owocnie.

dr net. prof. UR Michelangelo Piccolomini
Rektor Uniwersytetu Rotryjskiego.

[Mikołaj Dreder]

Wasza Magnificencjo,

Na pewno nie teraz, ale gdy nasz pontyfikat dobiegnie końca i zostaniemy uwolnieni od brzemienia tiary, z wielką chęcią powrócimy do prac kronikarskich na Wydziale Historii. W naszej historii jest mnóstwo ciekawych faktów, które wymagają spisania i tym będziemy chcieli się zająć w przyszłości. 

[Michelangelo Piccolomini]

Tym samym pragnę się zająć w Katedrze Historii. Obecnie rozpocząłem pracę w swojej Katedrze Sztuk Wyzwolonych na temat wirtualnej reinkarnacji, którą może do końca miesiąca uda mi się przedstawić.

[Michelangelo Piccolomini]

Proszę o zabranie głosu pozostałych naukowców.

[Michelangelo Piccolomini]

Eh, może chociaż ktoś z was profesorów to czyta. W każdym razie chciałbym, aby chociaż Instytut Teologii działał prężnie i wyróżniał się w mikroświecie ze względu na specyfikę naszego kraju. Nie wątpię, że profesor Facibeni ma ogromną wiedzę, ale realioza go ściska jeszcze bardziej niż mnie. Asystent de Medici też zaginął. Potrzebujemy aktywnej kadry, która publikowałaby ciekawe artykuły, organizowała debaty itp. Może warto zorganizować konferencję międzynarodową na UR?

[Ksawery van Berden]

Spośród zasiadających w sali uczonych wstaje dr hab. van Berden, na którego czerwoną sutannę nałożona została czarna toga i czarny biret - oznaczające posiadany stopień naukowy w dziedzinie nauk prawnych - i rzecze:


Wasza Świątobliwość, 
Magnificencjo Rektorze,

zainteresowanie teologią zawsze było mniej więcej proporcjonalne do osób zainteresowanych wstąpieniem w stan duchowny. Można więc sytuację tę - w mojej skromnej opinii - rozpatrywać dwuwymiarowo. Albo wraz z promocją uczestnictwa w życiu konsekrowanym, albo jako jedyną i dobrą drogę do tego stanu, którą może dać przyjazne studium w ramach Alma Mater. Problemem jednak staje się to, że dziś wielu już mikronautów albo posiada właściwe wykształcenie (tak wirtualne, jak i realne), albo z braku czasu trudu studiowania się nie podejmuje. Zasadniczą sprawą jest więc wypracowanie takiego remedium, które pozwoli na uzyskanie właściwego wykształcenia (nie powiadam u o stopniach i tytułach naukowych, a o tytule zawodowym) w intratny, ciekawy sposób - bez konieczności zagłębiania się w meandry studiorum tak, jak wymagano tego od nas samych (a i sami wymagaliśmy) w odległych czasach. Uniwersytety w mikroświecie (te dobre i działające) są raczej rzadkością. Więc i panaceum nam potrzeba na przypadłość niezwykle rzadką. 



Po wypowiedzianych słowach, Eminencja Berden podpierając się o laskę - zasiadł na powrót w wyznaczonym mu miejscu przepięknej auli.

[Michelangelo Piccolomini]

Bardzo dziękuję za zabranie głosu. Tak właśnie starałem się uczynić - wprowadziłem studia quasi-teologiczno-prawne jako obowiązkowy element formacji kapłańskiej.

Może też nie mamy po co się "spinać". Ktoś będzie chciał studiować - damy mu taką możliwość. Inny zaś zapragnie zostać pracownikiem naukowym - proszę bardzo. Nie ma potrzeby zmuszać do osiągania dalszych stopni naukowych, niech one będą dla chętnych, którzy mają czas.

[Ksawery van Berden]

Może też nie mamy po co się "spinać". Ktoś będzie chciał studiować - damy mu taką możliwość. Inny zaś zapragnie zostać pracownikiem naukowym - proszę bardzo. Nie ma potrzeby zmuszać do osiągania dalszych stopni naukowych, niech one będą dla chętnych, którzy mają czas.

W istocie