Panel III: Czasy współczesne, Patriarchowie III Rotrii

[Mikołaj Dreder]

A skarlandzką inwazję króla-męczennika Czcigodni Bracia pamiętają? Oraz okres, gdy Państwo Kościelne Rotria stało się prowincją skarlandzką?

[Pio Maria de Medici]

Pamiętam. Można raz rekonstrukcję historyczną zrobić.

[Stanisław Wieniawa]

Król Męczennik, bo nie umiał rządzić.

[Pio Maria de Medici]

Z takimi doradcami jakich miał Karol Wawrzyniec, podobnie jak Leon III nie dziwię się że nie był w stanie dobrze rządzić. Co pokazały rządy Jana I.

[Mikołaj Dreder]

Z takimi doradcami jakich miał Karol Wawrzyniec, podobnie jak Leon III nie dziwię się że nie był w stanie dobrze rządzić. Co pokazały rządy Jana I.

Bo dobrze dobrani współpracownicy to klucz do sukcesu.

[Stanisław Wieniawa]

To prawda, choć nie zawsze. Trzeba wykrzesać choć krztynę aktywności.

[Mikołaj Dreder]

Skoro omówiliśmy rządy antypatriarchy Klemensa III (Kosma) to zostając przy temacie Klemensów III, skupmy się na drugim Klemensie III (Cordoba). Mając coś Dostojni ciekawego do dodania na jego temat? Jeśli nie to przejdziemy do dyskusji nad rządami Alberta Orańskiego: Aleksander IV (antypatriarcha), Sykstus IV oraz Pius VI.

[Stanisław Wieniawa]

Cóż. Albert Orański to potęga osobowości. Umiał zjednać sobie ludzi. Zabetonował kolegium kardynałów wiernymi sobie purpuratami. Uważał siebie za doskonałego przywódcę i potrafił do tego przekonać innych, którzy razem z nim blokowali jego przeciwników. Dla mnie to największy Rotr w historii. Symbol pewnego etapu rozwoju naszego państwa, pewnej doktryny politycznej, która związana była z jego mottem: "Utrzymam". Utrzymał Państwo Kościelne w aktywności pozwalającej na przetrwanie trudnych czasów.

[Mikołaj Dreder]

Cóż. Albert Orański to potęga osobowości. Umiał zjednać sobie ludzi. Zabetonował kolegium kardynałów wiernymi sobie purpuratami. Uważał siebie za doskonałego przywódcę i potrafił do tego przekonać innych, którzy razem z nim blokowali jego przeciwników. Dla mnie to największy Rotr w historii. Symbol pewnego etapu rozwoju naszego państwa, pewnej doktryny politycznej, która związana była z jego mottem: "Utrzymam". Utrzymał Państwo Kościelne w aktywności pozwalającej na przetrwanie trudnych czasów.

Ale wyjść z kryzysu nie potrafił. Dwukrotnie, abdykując jako Sykstus i zostawiając Rotrię po rządach, rocznych rządach, Piusa VI. De facto kryzys przeciągnął się jeszcze o rządy kolejnego człowieka Orańskich - Berdena. Prawdziwego mężczyznę poznaje się po tym jak kończy. A tutaj w przypadku rządów Alberta Orańskiego można długo debatować.

[Stanisław Wieniawa]

To prawda, bo był "patriarchą pałacowym", tzn. nie przejawiał zewnętrznej aktywności. Starał się rozwijać każdorazowo system gospodarczy i zawsze to upadało. Ale za jego rządów pojawiały się ciekawe narracje związane z wojnami. To na plus.