Wir vergeben und bitten um Vergebung

[Ametyst I Dziecię]

W niedzielny poranek do Miasta Apostolskiego przybył z roboczą wizytą Minister do Spraw Zagranicznych Republiki Bialeńskiej

Wielce Szanowni Ojcowie, Przyjaciele i Kuledzy,

przybywając tu na zaproszenie Księdza Kardynała Medycejskiego i w pewnym sensie powracając do Państwa Kościelnego zacznę od drobnego wytłumaczenia - obiecałem bowiem Eminencji Sekretarzowi, że przyjadę do Was w sobotę, a jest niedziela. Niestety w ostatniej chwili zdałem sobie sprawę, że nie macie lotniska i musiałem jechać tu przez Hirschberg na kilometrówkach, po piaszczystych i szutrowych bezdrożach Weerlandu i Moraw, co trochę mi zajęło, a po drodze zatrzymałem się na posiłek u księdza Godunowa, co ten może z ręką na sercu potwierdzić (była wołowina po rotryjsku).

Przyjechałem do Was z Wolnogradu w konkretym celu i z konkretną wiadomością. Kilka dni temu dowiedzieliśmy się o ponownym wpisaniu Republiki Bialeńskiej na listę państw uznawanych przez Państwo Kościelne. Jako rząd Republiki radzi jesteśmy Waszej decyzji, sprawiła nam ona radość. Swoją postawą czynicie pokój ze wszystkimi. Aby nie być dłużnymi na niedawnym posiedzeniu Gabinetu, które odbyło się 9 września, podjęliśmy decyzję o odwzajemnieniu tego istotnego gestu i wznowieniu uznawania Waszej państwowości. Jednocześnie Prezydentka Akrypa Ali Shariati zadecydowała, aby ponownie przekazać sprawy stosunków bialeńsko-rotryjskich Ministerstwo do zakresu kompetencji Spraw Zagranicznych, którego jestem kierownikiem. Towarzyszka Konduktorka poleciła mi przekazać Wam jej osobiste pozdrowienie, a także hojny dar, na który składają się: cztery tony makaronu (świderki), szesnaście tysięcy opakowań sosu pesto, tysiąc ton węgla (koks), dwa wielbłądy oraz zestaw ozdobnych kafli łazienkowych wykonanych przez artystów z miasta Abdulstaden na Anatolii.

Podarunek w drodze do Państwa Kościelnego

Nie ukrywamy, że w ostatnich latach stosunki bialeńsko-rotryjskie nie zawsze pozostawały owocne, a w ostatnich miesiącach przekształciły się w swego rodzaju wrogość ideologiczną. Mimo to Bialeńczycy zawsze głęboko szanowali swych braci z chrześcijańskiej części Orientyki, którzy przybywali do nich jako posłowie innej kultury. Bialeńczycy nie pomijali milczeniem ich innowierczej orientacji. Mamy zaiste wiele do zawdzięczenia kulturze łacińskiej i mimo tego ostatniego okresu, mimo sytuacji obciążonej niemal beznadziejnie przeszłością, właśnie w tej sytuacji, czcigodni Przywódcy Rotrii, wołamy do Was: próbujmy zapomnieć. Żadnej polemiki, żadnej dalszej zimnej wojny, ale początek dialogu. Jeśli po obu stronach znajdzie się dobra wola - a w to nie trzeba chyba wątpić - to poważny dialog musi się udać i z czasem wydać dobre owoce, mimo wszystko, mimo „gorącego żelaza". Wyciągamy do Was, siedzących tu, na ławach toczącego się u Was właśnie Soboru, nasze ręce oraz udzielamy wybaczenia i prosimy o nie. A jeśli Wy, rotryjscy biskupi i ojcowie duchowni, po bratersku wyciągnięte ręce ujmiecie, to wtedy dopiero będziemy mogli pomyśleć, co czynić dalej.

Nie wiemy, co przyniesie przyszłość i dlatego nie przybywam tu, aby dokonywać jakichś konkretnych negocjacji na temat umów i ścisłej współpracy. To, czego potrzebujemy to stopniowa, ostrożna, ale zbudowana na fundamencie szczerości odbudowa wzajemnego zaufania. Być może będzie to trwało długo, być może zwyczajnie potrzebujemy czasu. Może się też zdarzyć, że los nas zaskoczy. My w Wolnogradzie będziemy z przyjazną uwagą przyglądać się temu, co dzieje się u Was i zapraszamy Was, abyście czynili to samo. Nasze granice są otwarte dla Was także na gruncie religijnym, albowiem Republika Bialeńska jest krajem prawa i wolności i każdy może u nas głosić to, co wyznaje. Decyzję z ufnością pozostawiamy w Waszych rękach.

Na marginesie chciałbym powiedzieć, że przez pryzmat własnych realowych zainteresowań z uwagą śledzę Wasze prace nad opracowaniem rytu wschodniego i w razie chęci/potrzeby oferuję swoją wiedzę.

[Mikołaj Dreder]

Witam serdecznie w imieniu Jego Świątobliwości Jana II oraz w swoim własnym. Prywatnie cieszę się, że relacje Państwa Kościelnego z Republiką Bialeńską wychodzą powoli na prostą - jakże trafne jest określenie "zimnej wojny", którą toczyły nasze Ojczyzny. Mam nadzieję, że ten czas już dawno odszedł w niepamięć. Prywatnie cieszę się również, że wyraża Ekscelencja zainteresowanie pracami nad rytem wschodnim (bizantyjskim) - myślę, że Ojciec Święty i Ekscelencja Legat z wielką chęcią skierowaliby do Waszej Ekscelencji zaproszenie do udziału w obradach Soboru. Uważam, że każda para rąk przyda się do pracy nad tym obrządkiem - zwłaszcza, że nie ma zbyt wielu znawców tego tematu w Mikroświecie. 

Życzę udanego pobytu w Patrymonium Świętego Pawła, proszę się rozgościć i mile spędzić czas w Państwie Kościelnym.

[Gagik Bagratyda]

cztery tony makaronu (świderki)

Powininno być strozzapreti...

[Ametyst I Dziecię]

Ja również mam taką nadzieję. W pracach soborowych chętnie pomogę chociaż muszę ostrzec, że moja wiedza dotyczy bardziej prawosławia, a w mniejszym stopniu obrządku unickiego, do którego zapewne planujecie się odwoływać.

U nas ni mo takich luksusów, ale jak macie przepis to spróbuję produkować w swoich latyfundiach.

[Gagik Bagratyda]

Ja również mam taką nadzieję. W pracach soborowych chętnie pomogę chociaż muszę ostrzec, że moja wiedza dotyczy bardziej prawosławia, a w mniejszym stopniu obrządku unickiego, do którego zapewne planujecie się odwoływać.

W zasadzie obrzędy opracowane przeze mnie opierają się na tłumaczeniach ks. Paprockiego z Liturgia.cerkiew.pl, jedynie tropariony wykorzystywane w liturgii czerpię ze źródeł neounickich, choć tam akurat poza nieszczęsnym kalendarzem gregoriańskim mają obrządek tzw. synodalny, zbliżony do prawosławnego. Chciałbym, aby ryt welijski był jak najmniej zlatynizowany. Problemem jest to, że niewiele wiem o różnicach między grecką a słowiańską tradycją, a do tej pierwszej chciałbym nawiązywać w Cesarstwie Bizantyjskim. Cała moja wiedza jest zresztą amatorska, Ekscelencja z całą pewnością zna się na tym lepiej ode mnie.

[Ametyst I Dziecię]

Ja przyznaję, że o wiele więcej wiem o rycie synodalnym, ale o grecki też się trochę otarłem. W razie czego zapytam kogoś mądrzejszego. Wiem na przykład co nieco na temat różnić w szatach i strojach.

Ciekawymi hybrydami są na przykład tradycje na terenach dawnej Monarchii Austro-Węgierskiej (Bukowina, w dzisiejszej Polsce Łemkowszczyzna), gdzie są nawiązania do tradycji greckich, a przede wszystkim bałkańskich, bo tam kontakt z prawosławiem był przez Bałkany właśnie. Podobnie pewna nowa tradycja nowoproklamowanej Prawosławnej Cerkwi Ukrainy, gdzie łączy się (dosyć wybiórczo) wzorce greckie i ruskie, zarówno jeśli chodzi o liturgikę, jak i strukturę etc.

Paprocki to w ogóle jeszcze o tyle ciekawy przypadek, że on ma związki z Gruzinami, a tak w ogóle to jest konwertytą, niedawno się dowiedziałem.

[Pio Maria de Medici]

Wasza Ekscelencjo,
Najdostojniejszy Ministrze Spraw Zagranicznych
jakże Czcigodnej Republiki Bialeńskiej,

miło mi powitać Waszą Ekscelencję na rotryjskiej ziemi, tej ziemi. To zaszczyt, że po trudnym okresie dla naszych państw, zdecydował się Ekscelencja przybyć do Apostolskiego Miasta Rotrii, aby razem, w poszanowaniu, pokoju i wzajemnym szacunku debatować na tematy arcyważne jak również i te mniej. Tym bardziej cieszy mnie uczestnictwo Ministra w Soborze zajmującym się rytem wschodnim, ufam, że wiedza Waszej Ekscelencji przyda się w pracach nad bardzo ważnymi ceremoniałami.

Dziękujemy także za szlachetne dary z Republiki Bialeńskiej. Makaron, sos pesto oraz węgiel zostaną spożytkowane w Jałmużnicy Patriarszej, gdzie zostaną rozdysponowane przez wolontariuszy do najbardziej potrzebujących mieszkańców. Wielbłądy zostaną przekazane do patriarszego ogrodu, gdzie będą cieszyć oczy i serca pracowników Welii. Zaś płytki zostaną wykorzystywane przy remontach łazienek w Pałacu Apostolskim oraz na Kwirynale, który od dawna jest planowany. Proszę, aby Ekscelencja przyjęła dar serca od nas, Rotryjczyków - bardzo ważną i starożytną wręcz ikonę Wszystkich Świętych z Chrystusem Pantokratorem, która jak ufam, ozdobi gabinet Ministra Spraw Zagranicznych. Ponadto, dla mieszkańców Mechanic i wszelkich włości Ekscelencji przekazujemy świeżo wydrukowane egzemplarze Pisma Świętego oraz patriarsze różańce.

Powołując się na Encyklikę Jana I Mandatum novum, pragniemy otworzyć się na współpracę z wszystkimi państwami, w tym bardzo mocno z Republiką, z którą relacje zostały bardzo mocno nadszarpnięte. Wyciągamy ręce do przebaczenia i wołamy za naszymi ojcami: Wybaczamy i prosimy o wybaczenie. Liczę, że ten akt pojednawczy płynący z naszych serc popłynie dalej, zmieniając oblicze ziemi, tej ziemi. Zapraszam Waszą Ekscelencję do uścisku pokoju, aby rozpocząć nowy rozdział w naszych relacjach.

[Stanisław Wieniawa]

Ich freue mich darauf!

[Ametyst I Dziecię]

Dziękuję za dobre słowa i za doprawdy prawdiwy podarunok, a moje niechaj służą.

[Pio Maria de Medici]

Zapraszam, zgodnie z obietnicą, na makaron z owocami morza. Co zostanie, można zabrać dla Ministra Karola, wszak i on miał swego czasu tu przyjechać.