Winiarnia u Bernarda

[Gagik Bagratyda]

Mamy jeszcze w Polsce takie byłe katedry jak Tyniec, Janów, Wigry, Kamień Pomorski, które pewnie kiedyś doczekają się biskupów tytularnych.

Akurat Wigry już mają http://www.gcatholic.org/dioceses/former/t2088.htm.
Mój kościół parafialny był konsekrowany przez bp. tynieckiego, Grzegorza Zieglera.

Cypr to jedno, ale taka Antiochia też leży obecnie na terytorium kanonicznym patriarchatu ekumenicznego, poza jurysdykcją patriarchy Jana X.

Ciekawe, ja akurat zetknąłem się z informacją, że ta część Turcji jest terytorium kanonicznym Patriarchatu Antiocheńskiego.

[Ametyst I Dziecię]

A to ciekawa rzecz, że ci pomocniczy z Katowic dostają tytularne diecezje z terenów polskich.

[Michał Franciszek Lisewicz]

O, Wigry musiały być ciekawym miejscem na siedzibę biskupa.
A w Tyńcu było biskupstwo?

Tylko zastanawiam się, czy nie lepiej by było, żeby stolice tytularne leżały w miarę możliwości na terenie diecezji, do której się należy? Na co biskupowi pomocniczemu łódzkiemu stolica tytularną w Algierii?
Wiem mniej więcej, w jaki sposób powstały stolice biskupie tytularne, zwane dawniej biskupstwami na terenach zajętych przez niewiernych. Co jednak łączy tych biskupów z ich tytularnymi stolicami? Nie lepiej by było, żeby stolica tytularna była wybierana z położonych na terenie danej diecezji, jeśli taka istnieje (zapewne w łódzkiej takich nie ma...) i działałoby to w ten sposób, że biskup tytularny byłby związany z danym miejscem?

[Ametyst I Dziecię]

Tyniec był siedzibą biskupstwa, które następnie przeniesiono do Tarnowa, bo dojechać się tam nawet nie dało. Zresztą klasztor tyniecki po kasiacie to była bida z nędzą, a po wyprowadzce kurii obiekt podpadł już totalnie (de facto dopiero Knabit odnowił opactwo na dobre). Wigry podobnie, chociaż pamiętam że byłem w niezłym szoku, kiedy wiele lat temu w tamtejszej krypcie zauważyłem grobowce biskupów. Najciekawsze jest to, że i Tyniec i Wigry nigdy chyba nie miały praw miejskich.

Tak czy inaczej to były raczej tymczasowe rozwiązania spowodowane szybko zmieniającą się sytuacją polityczną.

[Stanisław Wieniawa]

Dużo ciekawych rzeczy można się dowiedzieć. Cieszę się, że winiarnia temu służy.

[Michał Franciszek Lisewicz]

Również się cieszę.

Nie wiedziałem, że o. Leon Knabit miał taki wkład w odbudowę Opactwa.

Dziękuję za te różne, ciekawe wiadomości.
Czy ktoś z lepiej poinformowanych ode mnie mógłby się odnieść do mojej uwagi dotyczącej biskupstw tytularnych? Jestem ciekawy zdania Waszych Ekscelencji.

[Ametyst I Dziecię]

Na pewno miałoby to jakiś sens w przypadku nuncjuszy...

Generalnie takie rozwiązanie jest w Cerkwi prawosławnej - wikariusze diecezji warszawsko-bielskiej mają stolice tytularne w Bielsku, Hajnówce i Siemiatyczach (trzy największe skupiska prawosławnych w Polsce), a wcześniej, zanim wydzielono diecezję lubelsko-chełmską, do tych stolic zaliczał się także Lublin. Co ciekawe arcybiskup bielski i biskup siemiatycki mieszkają przy swoich tytularnych katedrach, a hajnowski w Warszawie, ale często bywa w Hajnówce i wierni są z nim całkiem związani, uważają go w pełni za "swojego" biskupa.

Diecezja przemysko-nowosądecka (z siedzibą ówczesnego ordynariusza w Sanoku xD) dostała swego czasu biskupa pomocniczego z tytułem biskupa gorlickiego, który kilka lat temu został jej ordynariuszem i nie zmienił miejsca zamieszkania, a diecezję przemianowano na przemysko-gorlicką (słusznie, bo w Nowym Sączu chyba nie ma nawet cerkwi prawosławnej).

Wikariusz arcybiskupa białostocko-gdańskiego jest biskupem supraskim i zazwyczaj łączy tę funkcję z byciem namiestnikiem Ławry Supraskiej. Z kolei bardzo liczni wikariusze patriarchy moskiewskiego (w tym ci urzędujący zagranicą) mają stolice od przeróżnych podmoskiewskich miast i miasteczek. Czasem jest to przypadek, a czasem celowy wybór (np namiestnik Ławry Troicko-Siergiejewskiej tradycyjnie jest tytularnym biskupem siergiejew-posadzkim, od miasta w którym ta ławra jest, a zarządca tej części eparchii moskiewskiej, która leży poza granicami administracyjnymi miasta Moskwy to zawsze metropolita kruticki).

W ogóle w prawosławiu w miarę ściśle trzymają się zasady jedno miasto - jeden biskup (w sensie tytularnym, bo rzecz jasna fizycznie może ich tam mieszkać kilku). Są oczywiście wyjątki, zwłaszcza jeśli w takim Nowym Jorku są struktury różnych patriarchatów i Cerkwi autokefalicznych.

[Michał Franciszek Lisewicz]

Dziękuję za tyle ciekawych informacji.

Uważam, że to ma sens. A u nas, w Kościele Katolickim, stolice tytularne zapewne nie mają tak dużego znaczenia...

[Ametyst I Dziecię]

Właśnie chyba różnica polega na tym, że przynajmniej w polskiej Cerkwi biskup-wikariusz jest jakoś tam związany ze swoją katedrą tytularną. Na przykład biskupa siemiatyckiego Warsonofiusza nawet wyświęcono w Siemiatyczach i teraz on tam mieszka, jest aktywny.

Może zróbcie sobie najpierw wykaz potencjalnych stolic tytularnych?

[Gagik Bagratyda]

Zasadniczo w krajach katolickich, gdzie ani najazdy islamskie, ani reformacja, ani inne nieszczęścia nie spowodowały upadku licznych biskupstw (np. w Polsce), nie ma zbyt wiele diecezji tytularnych. W przeciwieństwie do prawosławnych stolice tytularne tworzymy tylko tam, gdzie niegdyś istniały realne.