Audiencja Generalna - XVI X MMXX

[Stanisław Dmowski]

Uroczysta Audiencja

Ojca Świętego Jana II

na zakończenie pontyfikatu

16 października MMXX AD, w Pałacu Apostolskim

W godzinach popołudniowych odbyła się w Bazylice Św. Pawła wielka celebra w intencjach dziękczynnych za wszelkie łaski, jakie otrzymała Jego Świątobliwość w trakcie swojego pontyfikatu a z prośbą o błogosławieństwo na dalszą działalność w krzewieniu ewangelii w świecie. Świątynia pękała w szwach, gawiedź gwarnie ciskała się, by móc zobaczyć patriarchę. Po zakończeniu uroczystości Jan II udał się w procesji w stronę Pałacu Apostolskiego, napotkanym wiernym ściskał ręce, błogosławić dzieciom i niemowlęciom, które dumni rodzice wznosili na rękach, by były dla patriarszych oczu dostępne. Patriarcha dotarł w końcu w we wskazane mu przez kardynałów miejsce, zasiadł, po czym przemówił:

[Aurelio de Medici y Zep]

Wasze Eminencje,

Wasze Ekscelencje,

Przewielebni Księża,

Dostojni Goście,

Umiłowani Wierni,

kończy się właśnie pontyfikat, który dla Kościoła był wymagającą próbą. Przez liczne zawirowania realnego życia, ale również przez popełnione z własnej winy błędy, nie zdołaliśmy, w naszej ocenie, prowadzić Kościoła w sposób, który odpowiadałby naszym oczekiwaniom, które sami sobie stawialiśmy, jak również oczekiwaniom Wiernych. Dzięki pracy każdego z Was, dzięki Waszemu zaangażowaniu i woli ratowania Rotrii przed upadkiem, możemy teraz spotykać się i kończyć ten pontyfikat w nadziei, iż niebawem czeka nas lepszy. Wierzymy mocno w to, że w najbliższym czasie zastąpi nas na Złotym Tronie ktoś, kto lepiej pokieruje Winnicą Pańską, a my sami sprawdzimy się lepiej w roli, której podstawą będzie służba Kościołowi oraz nowemu Biskupowi Powszechnemu. Wasza praca i poświęcenie pozwalają nam mieć tę nadzieję, pozwalają Kościołowi nie uginać się pod ciężarem trudności. Obrazuje to ogromną siłę rotryjskiej wspólnoty, wielką moc łączących nas ideałów i celów, które podzielamy. 
Dziękujemy z całego serca wszystkim, którzy o Rotrię przez ten czas troszczyli się i poniekąd zastępowali nas wtedy, kiedy nas zabrakło - wszystkim i każdemu z osobna. Naprawdę każdy z Was zasługuje na podziękowanie. W sposób szczególny dziękujemy jednak Kolegium Kardynalskiemu, naszym Przyjaciołom - Jego Eminencji Mikołajowi Drederowi, Jego Eminencji Piusowi Marii de Medici oraz Jego Eminencji Hieronimowi Sieniawskiemu. Bardzo doceniamy również zaangażowanie Jego Ekscelencji Adalbertusa Pronobisa oraz Jego Ekscelencji Janusza Zabieraja, bardzo za nie dziękujemy. Podobnie też z wdzięcznością dziękujemy za pracę Jego Ekscelencji Stanisława Dmowskiego. 
Zaś za nasze nieobecności, zaniedbania, nieaktywność, słowem - wszystkie błędy tego pontyfikatu i wszystko, co w nim było złe, z serca i szczerze Was przepraszamy.

Z serca Wam błogosławimy
in nomine Patris + et Filii + et Spiritus Sancti. 

[Mikołaj Dreder]

Wasza Świątobliwość,

Wasz pontyfikat to był trudny czas, trudny ale dobry. Rotria nie zatraciła swojej tożsamości, państwowości i żaden z jej mieszkańców nie opuścił jej - a to już sukces. Sobór Florencki III - aż można powiedzieć, że szkoda, że musimy go zawiesić z powodu sede vacante - rozkręcił się w świetnym stopniu. Pomimo, iż mieliście trudności w regularnym doglądaniu forum rotryjskiego, obywatele udowodnili, że ich mała, wirtualna ojczyzna jest dla nich bardzo, bardzo bliska, aktywizując ją samodzielnie. Moim zdaniem byliśmy świadkami bezprecedensowego wydarzenia w naszej historii, gdy to obywatele - mniejszej lub większej rangi - wzięli w swe ręce losy Państwa i Kościoła Rotryjskiego i niczym w dramatycznej walce, uratowali jego życie. Dziękuję wszystkim, że mogłem uczestniczyć w czymś takim, w czymś zupełnie dla mnie nowym - jesteśmy wielcy! Tyle można powiedzieć. Sam prywatnie chciałem podziękować za możliwość współpracy, za możliwość służby Państwu Kościelnemu jako jej Regent, również uważam, że był to dobry czas.

Deo gratias! 

[Pio Maria de Medici]

Sua Santita,

Wasza Świątobliwość,

pragnę serdecznie podziękować za stabilny pontyfikat, w jakim przyszło nam żyć pod rządami Ojca Świętego. Zasugerowany przez Waszą Świątobliwość Sobór okazał się wyśmienitym pomysłem, który wprawił Rotrię w nową epokę zmian, dobrych zmian. Dziękuję także, że miałem okazję być jednym z najbliższych współpracowników Waszej Świątobliwości. Ufam, że Sobór, zwołany przez Jana II zostanie doskonale zakończony przez następcę. Bóg zapłać!

[Stanisław Wieniawa]

Ja również dziękuję Waszej Świątobliwości za pontyfikat. Przede wszystkim za zwołanie Soboru Florenckiego III i gotowość na zmiany. Dziękuję ponadto za docenienie mnie, niegodnego sługi pańskiego i wyniesienie do godności biskupiej.

[Adalbertus Pronobis]

Ja również dziękuje za te miesiące służenia Kościołowi Rotryjskiemu. W imieniu wspólnot diecezjalnych, nad którymi roztaczam swą duchową opiekę, pragnę zapewnić wyrazy wsparcia w dalszej działalności na rzecz rozwoju Patrimonium Świętego Pawła.

[Aurelio de Medici y Zep]

Wasze Eminencje,
Wasze Ekscelencje,

dziękuję Wam za serdeczne słowa i za wyrazy zrozumienia. To niezwykle miłe, że dostrzegacie pozytywne strony tego pontyfikatu, który istotnie był czasem wielkiej inicjatywy duchowieństwa. Mam nadzieję, że przyszły pontyfikat zdoła połączyć zalety minionego z nową jakością i aktywnością Patriarchy.

Z chrystusowym pozdrowieniem,
Aurelio de Medici y Zep

[Stanisław Dmowski]

Wasza Eminencjo,

spóźnione Bóg zapłać za ten pontyfikat, za zaufanie, jakim mnie obdarzyliście, czyniąc patriarszym ceremoniarzem. Należy życzyć Eminencji wszelkiego błogosławieństwa na dalszą posługę, aby przyczyniała się ona do wzrostu Winnicy Pańskiej i przynosiła Wam satysfakcję.

[Aurelio de Medici y Zep]

Bardzo dziękuję Waszej Ekscelencji za dobre słowa i za udaną współpracę podczas minionego pontyfikatu, a także za dobre życzenia

[Gagik Bagratyda]

Ja również chcę wyrazić swoją wdzięczność za ten pontyfikat. Ufam, że dzięki Soborowi Florenckiemu III powstanie nareszcie tak długo oczekiwany obrządek welijski.