Karczma pod Mitrą i Pastorałem

[Pio Maria de Medici]

Nie wątpimy. Jak nie wątpimy we wszystkie tytuły, jakie nadał nam Wielebny kardynał Aurelio.

[Aurelio de Medici y Zep]

Nie wątpimy. Jak nie wątpimy we wszystkie tytuły, jakie nadał nam Wielebny kardynał Aurelio.

Niczego nie pamiętam. Byłem absolutnie poza tym.

[Pio Maria de Medici]

Kolejny, co ma problemy z pamięcią. Zabierzemy Eminencję do restauracji Angelo Sodano niedaleko wzgórz Marciela, to się Eminencji wszystko przypomni. Zjemy po kanapce McCarrick i będzie dobrze!

[Aurelio de Medici y Zep]

W sensie to co mówi o stosunku wrocławian i Dolnoślązaków do Gulbinowicza brzmi dla mnie znajomo.

Ode mnie do Wrocławia baardzo daleko, więc postać Gulbinowicza nie była tu na tyle żywo obecna w miejscowej pamięci, żeby ludzie poczuli się aż tak zbiorowo zawiedzeni. Choć oczywiście nikomu do śmiechu nie jest, bo szkoda, że na postać do niedawna uważaną za bardzo pozytywną należy teraz spojrzeć inaczej. 

Takie coś widnieje w sarmackim profilu nowego ambasadora Księstwa. Czyżby był on buddystą?

Ja osobiście uwielbiam tę tytulaturę. Po polsku brzmi ona dość zabawnie (nie wiem jak w oryginale), ale moje wnuki za każdy zwrot do mnie z użyciem tej formułki dostaną cukierka.

[Aurelio de Medici y Zep]

Kolejny, co ma problemy z pamięcią. Zabierzemy Eminencję do restauracji Angelo Sodano niedaleko wzgórz Marciela, to się Eminencji wszystko przypomni. Zjemy po kanapce McCarrick i będzie dobrze!

A co się Wasza Świątobliwość Dziwisz? Przy tylu rzeczach do spamiętania mogłem już zapomnieć o najbardziej kontrowersyjnym epizodzie mojego życiorysu.

[Ametyst I Dziecię]

A jeden mój kolega kiedyś poszedł do kawiarni w Rzymie i tam siedział prawdziwy Sodano.

[Aurelio de Medici y Zep]

Brzmi jak początek kolejnego filmu Sekielskich.

[Pio Maria de Medici]

Myśmy mieli okazję wypić piwo z kardynałem Turksonem.

[Aurelio de Medici y Zep]

Mnie niestety ominęła okazja na osobiste spotkanie kardynała Sarah i z zazdrością spoglądam na zdjęcia znajomych, którzy mieli wówczas tę przyjemność Szczyt moich kościelnych znajomości to szeregowy (byłby z epitetu zadowolony) biskup. Tak bardzo ekumeniczny, że chyba sam ze sobą prowadzi dialog.

[Hewret z Gerwenu]

Najczcigodniejszy, Doskonałej Chwały, Elokwentny, Inteligentny Dzierżawca Nauk, Ocean Mądrości

Takie coś widnieje w sarmackim profilu nowego ambasadora Księstwa. Czyżby był on buddystą?

Hm... Dawniej interesowałem filozofią Dalekiego Wschodu oraz meandrami myśli Dalajlamy (książka "Sztuka szczęścia w trudnych czasach", Rebis). Teorie głoszone przez buddyzm wydają się być ciekawe, jednakże nie na tyle przekonywujące bo przejść na buddyzm.