Processus inquisitionis (poenalis) contra Gaghicum Baghratidum

[Aurelio de Medici y Zep]

Bardzo proszę, Wasza Ekscelencjo.

[Miguel de Catalan]

Wasza Ekscelencjo,
Wielebny Arcybiskupie Gagiku,

Jak biskup nie zgadza się z Kościołem, to nie jest problem Kościoła, że go nie przekonał. To jest problem biskupa, który nie był na tyle roztropny, żeby wiedzieć, w co się pakuje, gdy decydował się na kapłaństwo. Może mocne słowa, ale oddają całą prawdę.

Po rozmowie z Ojcem Świętym Piotrem podtrzymuję, wobec braku skruchy i pokory u Ekscelencji Gagika, wniosek o odpowiednią karę dyscyplinarną, a od siebie osobiście podtrzymuję o karę pokutną.

Wnoszę o zakończenie tej farsy i o wyrok.

Dziękuję,
Jan III.

Otrzymałem głos już wcześniej. Jak coś żeby nie było że odzywam się bez zgody.

Kieruję swoje pytanie do Jana III albo i również do każdego z wysoko postawionych rotryjskich kapłanów.
Czemu nie chcecie podjąć debaty nad tezami i pomysłami Arcybiskupa Gagika.?
Po pierwsze primo będzie to ciekawe wydarzenie dla Rotrii oraz mikroświata, jeśli ciekawie się to zorganizuje.
A po drugie, wciąż primo, to dzięki temu będzie można dojść do ciekawych wniosków, i albo "naprawić" tezy Abp. Gagika, albo "naprawić" jego przekonania, albo można by dzięki tezom ciekawie zmienić, poprawić, dodać coś do kościoła Rotryjskiego.
Wdzięczny będę za odpowiedź. Jak i za zrozumienie sytuacji i pochylenie się nad tymi tezami. Wszak Rotria to kraj w którym toczy sie dysputy religijne. A przynajmniej tak przeczytałem kiedy przybyłem do RON. Teraz jedyne co widzę to dysputy nad tym jakie wino naleją sobie żydzi do kielicha na przyjęciu w lennach. (<-- Sarkazm) Dziękuję za uwagę.

[Pio Maria de Medici]

Wasza Eminencjo,
pozwolę sobie na wtrącenie do Czcigodnego Pana Potockiego.

Nie jesteś Pan ani duchownym, ani specjalistą od Prawa Kanonicznego, to się Pan z łaski swojej nie wtryniaj.

Dziękuję,
Jan III.

[Aurelio de Medici y Zep]

Upominam Pana z powodu zakłócania rozprawy i wypowiadania się bez zgody Ponensa. Jak Pan powinien dostrzec, zgoda na zabranie głosu dotyczy jednej wypowiedzi i Pana przedmówcy raczyli ten zwyczaj uszanować.
Pana wypowiedź nie wnosi niczego do tematu rozprawy i momentami (przykro to mówić) zakrawa o bezczelność.
Dalsze łamanie zasad poskutkuje wydaleniem Pana z Sali Plenarnej.

[Gagik Bagratyda]

W związku z wyjaśnieniem pewnych nieporozumień rezygnuję z dnia namysłu, błagając jedynie najusilniej Święty Kościół Rotryjski o debatę nad moimi tezami. Nie mam już nic więcej do powiedzenia.

[Aurelio de Medici y Zep]

Oczywiście, Wasza Ekscelencjo.
Wobec powyższego, zamykam rozprawę (choć nadal proszę o zdyscyplinowane zachowanie w tym wątku).
Wyrok zostanie wydany po głębokim namyśle.

[Aurelio de Medici y Zep]

W Y R O K

XXIII III A.D. MMXXI

Na podstawie kan. 65 § 1 i 2  w zw. z kan. 1 § 1, kan. 25, kan. 35, kan. 114 § 1, kan. 124 § 1, 125 § 1, kan. 131 § 1 1° CA. Mater Nostra Ecclesia: Codex Iuris Canonici, a także art. 4 pkt. 2, 11 i 12 Bulli Iustitia et pax

Kongregacja Świętej i Powszechnej Inkwizycji

władzą najwyższą, jaka na niej spoczywa, działając w imieniu Ojca Świętego Piotra, po rozpoznaniu na rozprawie z udziałem stron sprawy Jego Ekscelencji Gagika Bagratydy, który przez Stolicę Apostolską, reprezentowaną przez Jego Świątobliwość Emeryta Jana III vel Piusa Marię Cezarego de Medici, oskarżony został o znieważenie Kościoła Rotryjskiego i Państwa Kościelnego Rotria, publiczne wzbudzanie niechęci wobec Stolicy Apostolskiej i udział w organizacji przedsięwzięcia skierowanego przeciwko Kościołowi lub popieranie takiego przedsięwzięcia, a zatem o przestępstwa kanoniczne z kan. 116., 120. i 121.:

1. uznaje, Jego Ekscelencję Gagika Bagratydę za niewinnego znieważenia Kościoła Rotryjskiego i Państwa Kościelnego Rotria oraz publicznego wzbudzania niechęci wobec Stolicy Apostolskiej, tj. za niewinnego przestępstw kanonicznych z kan. 116. i 120.;

2. uznaje Jego Ekscelencję Gagika Bagratydę za winnego udziału w organizacji przedsięwzięcia skierowanego przeciwko Kościołowi, a zatem za winnego przestępstwa kanonicznego z kan. 121.;

3. orzeka wobec Jego Ekscelencji Gagika Bagratydy karę ekspiacyjną w postaci tygodnia spędzonego na modlitwie, poście i pokucie w Klasztorze Mater Ecclesiae na terenie Apostolskiego Miasta Rotria pod kierunkiem Jego Świątobliwości Emeryta Jana III;

4. zobowiązuje Jego Ekscelencję Gagika Bagratydę do publicznego złożenia w terminie siedmiu dni od publikacji wyroku publicznej deklaracji wierności Patriarsze Rotrii, wyrzeczenia się jakichkolwiek związków w organizacjami i ideami, które dążą do schizmy lub choćby ją dopuszczają, jak również do osobistego wyrzeczenia się dążenia do schizmy lub choćby dopuszczania jej i do publicznego wyrzeczenia się głoszenia stanowisk niezgodnych z tradycją, prawem i ustrojem Kościoła Rotryjskiego, szczególnie zaś poglądu, jakoby Patriarcha miał być jedynie primus inter pares wśród biskupów i poglądu 0 równości wszystkich biskupów wobec siebie w aspekcie władzy i należnych honorów.

UZASADNIENIE

Jego Ekscelencja Gagik Bagratyda użył sformułowania mały łotyjski szatan w charakterze działania narracyjnego, co w historii miało już niejednokrotnie swoje miejsce. Wobec tego, ufając zapewnieniom Biskupa, iż nie są to jego własne słowa, Kongregacja uznała go za niewinnego zarzuconego czynu znieważenia Stolicy Apostolskiej i wzbudzania do niej niechęci i tym samym zaniechała wymierzania wszystkich kar, które z tego przestępstwa kanonicznego by wynikały.

Kongregacja uznaje, iż Jego Ekscelencja Gagik Bagratyda, swoimi słowami zachęcającymi do utworzenia kościoła konkurencyjnego wobec Rotryjskiego sam siebie włączył do nieformalnej organizacji skierowanej w swych celach przeciwko Kościołowi. Z uwagi na młody wciąż wiek Biskupa i wskazaną w takich przypadkach wyrozumiałość, bacząc na jego zasługi dla budowy wschodniej gałęzi Kościoła Rotryjskiego, wobec szybkiego wyrzeczenia się przez Jego Ekscelencję idei tworzenia kościoła narodowego, po rozmowie z Ojcem Świętym Piotrem i po uwzględnieniu jego łagodności, pomimo zadeklarowanego wprost braku skruchy, Kongregacja postanowiła wymierzyć najłagodniejszą karę w postaci ekspiacyjnej kary naprawczej. Kongregacja ma nadzieję, iż tydzień spędzony w Apostolskim Mieście - stolicy Państwa Kościelnego - pozwoli Jego Ekscelencji na zrozumienie i docenienie roli Państwa Kościelnego w funkcjonowaniu, historii i tradycji Kościoła Rotryjskiego.

Jego Ekscelencja zachwiał jednak zaufanie Stolicy Apostolskiej, swych współbraci w kapłaństwie i episkopacie, a także (przed czym Boże uchowaj) mógł zasiać zgorszenie wśród ludu wiernego. Wobec powyższego, Kongregacja postanawia zobowiązać Jego Ekscelencję do publicznego - jak napisano w sentencji - wyrzeczenia się jakichkolwiek związków w organizacjami i ideami, które dążą do schizmy lub choćby ją dopuszczają, jak również do osobistego wyrzeczenia się dążenia do schizmy lub choćby dopuszczania jej i do publicznego wyrzeczenia się głoszenia stanowisk niezgodnych z tradycją, prawem i ustrojem Kościoła Rotryjskiego, szczególnie zaś poglądu, jakoby Patriarcha miał być jedynie primus inter pares wśród biskupów i poglądu o równości wszystkich biskupów wobec siebie w aspekcie władzy i należnych honorów. Nie jest to nic ponad to, do czego zobowiązany jest każdy wierny, kapłan, a zwłaszcza biskup Kościoła Rotryjskiego. Odnowa przysięgi złożonej podczas inwestytury pozwoli, daj Boże, na nowo umocnić nierozerwalny związek Biskupa ze Stolicą Apostolską. Co zaś się tyczy wskazanych wyżej poglądów, których głoszenia Jego Ekscelencja ma się wyrzec - są one niezgodne z tradycją i ustrojem Kościoła Rotryjskiego, który wzoruje się w tych aspektach na realnym Kościele katolickim oraz wprost z rotryjskim prawem. Patriarcha nie jest bowiem primus inter pares, a Summus Pontifex. W kolegium biskupów zajmuje miejsce uprzywilejowane, a zatem biskupi nie są równi co do władzy i honorów, choć istotnie są równi w godności dzieci Bożych. 

Kongregacja nie nakazuje Jego Ekscelencji zaprzestania uznawania tych poglądów za słuszne lub wyrzeczenia się tych poglądów, gdyż jest to osobista sprawa sumienia, a przekonań przecież nie jesteśmy władni wybrać lub odrzucić - one same do nas przemawiają lub nie. Kongregacja zobowiązała Jego Ekscelencję jedynie do wyrzeczenia się głoszenia takich poglądów. 

Kongregacja wyraża nadzieję, iż tak łagodny wyrok pomoże Jego Ekscelencji umocnić związek ze Stolicą Apostolską, a także pozwoli na dostrzeżenie błędów i odczucie skruchy.

A kto by woli i działaniu Kongregacji uchybiał, spotka go surowa kara, in nomine Domini +.

Aurelio Lorenzo Carlo kardynał de Medici y Zep

Prefekt Kongregacji Świętej i Powszechnej Inkwizycji