Koronacja Patriarchy Alberta

[Stanisław Wieniawa]

CORONATIO PATRIARCHÆ ALBERTUS I

XXV V MMXXV A.D.

Z Kaplicy Piotrowej, na wzór procesji konklawe, wyrusza skromna, lecz uroczysta procesja liturgiczna. Przewodzi ją gonfalonier w stroju dworskim, za nim turyfer niosący kadzidło oraz subdiakon w tunicelle z złotym krzyżem procesyjnym. Dalej idą służebni, następnie kardynałowie: Ametyst Faradobus w mitrze simplex i dalmatyce nałożonej na rokietę, Pio de Medici w mitrze simplex i ornacie nałożonym na rokietę oraz Stanisław Wieniawa w kapie nałożonej na komżę.

Tuż za nimi idą dwaj diakoni, Pizzabala i Ziemiński, ubrani po diakońsku, niosący na poduszkach pierścień i paliusz, a następnie arcybiskup Guliano Montini, odziany w kapę, niosący na poduszce triregnum.

Procesję zamykają kardynałowie asystujący Patriarsze, Aurelio de Medici y Zep oraz Mikołaj Dreder, ubrani na sposób diakoński — w alby, stuły i dalmatyki z mitrami simplex. Na końcu kroczy Patriarcha Albert w prostym ornacie i złotej, pozbawionej zdobień mitrze. Szaty wszystkich uczestników procesji są jednolite, białe i proste — symbol skromności i duchowego odrodzenia, powrotu do istoty wiary, bez zbędnego przepychu.

Procesja dociera do Kaplicy Sykstyńskiej i zmierza ku ołtarzowi głównemu. Patriarcha zasiada na tronie po stronie Ewangelii, a kardynałowie podchodzą, by w imieniu całego duchowieństwa złożyć homagium.

[Stanisław Wieniawa]

Ja, Stanisław kardynał Wieniawa, przysięgam wierność i dozgonne posłuszeństwo Nowemu Biskupowi Rotrii Albertowi oraz, że przyczynię się do obrony wiary Kościoła Powszechnego. Tak mi dopomóż Boże w Trójcy Jedyny. Amen.

[Stanisław Wieniawa]

Po zakończeniu składania przysiąg korowód podąża do kaplicy Najświętszego Sakramentu, gdzie Patriarcha modli się w intencji Rotrii. Potem następuje procesja do ołtarza głównego i rozpoczęcie uroczystej Mszy pontyfikalnej. Po jej zakończeniu, Patriarcha udaje się na balkon Bazyliki Laterańskiej. Zasiada na tronie i całuje złoty Ewangeliarz. Zbliżają się Asystenci Tronu Patriarszego niosący insygnia władzy patriarszej.

[Aurelio de Medici y Zep]

 Zdejmuję mitrę Patriarsze.

[Stanisław Wieniawa]

Podaję Patriarsze ceremonialny Ewangeliarz.

[Stanisław Wieniawa]

Patriarcha składa swą prawą rękę na Ewangeliarzu, a lewą wznosi ku górze w geście pokoju.

[Albert]

My, Albert, przysięgamy dochować przekazanej nam Tradycji, ani niczego, co było przed nami strzeżone przez naszych umiłowanych w Panu poprzedników, ani nie naruszać, ani nie zmieniać, ani nie zezwalać na jakiekolwiek zmiany. Przeciwnie: z gorącym umiłowaniem, jako tej Tradycji uczeń i dziedzic, przysięgamy z czcią zachować przekazane dobro, ze wszystkich naszych sił i całą naszą mocą. Tak nam dopomóż Boże. Amen.

[Stanisław Wieniawa]

Wikariusz Generalny podaje kardynałowi de Medici y Zep paliusz.

[Aurelio de Medici y Zep]

Zakładam Patriarsze paliusz.

[Albert]

Przysięgamy uroczyście, że zachowamy wszystko, co jest nauczane przez Kościół Święty i co zostało zdefiniowane i ogłoszone w pierwszym rzędzie przez sobory oraz naszych poprzedników.