Przepowiednia Grzegorza od św. Piotra

[Gagik Bagratyda]

Korzystając z pobytu w Fiesole, zagłębiłem się w przepastne zbiory biblioteki, z której niegdyś słynął tutejszy klasztor. Wśród starych ksiąg natrafiłem na unikatowy zabytek starego rotryjskiego piśmiennictwa - Przepowiednię Grzegorza od św. Piotra.

Grzegorz od św. Piotra był rotryjskim benedyktynem żyjącym w pierwszej dekadzie XXI w., często uważa się, że za pontyfikatu patriarchy Wiktora. Zachowało się niewiele wiadomości o jego życiu; powszechnie uważa się, że był w jakiś sposób związany z bazyliką św. Piotra za Murami. Wskazuje na to fakt, że liczba patriarchów w jego proroctwie pokrywa się z liczbą miejsc na medaliony z wizerunkami biskupów Rotrii w tej świątyni, po zapełnieniu których ma nastąpić koniec świata.

Sama Przepowiednia to zbiór 48 krótkich wersów mających dotyczyć kolejnych patriarchów począwszy od Wiktora. Po nich następuje dłuższy tekst mówiący o patriarsze końca świata - Pawle Rotryjczyku. Poniżej zamieszczam pełną, oryginalną treść Przepowiedni:

Propethia Gregorii a Sancto Petro monachi, de Summis Pontificibus

Primus patrum

Contra patriam

Brevis pastor

Finis principii

Restaurator civitatis

Hostes ignoti

Memento mori

Continuans mutationum

Religio deleta

Summus turbator

Flos Etruriae

Semper Tuscia

Fidelis schisma

Renovator fidei

In alis aquilae

Ex longa terra

Pacem in terris

Niger et albus

Inimicus murariorum

Mors octobris

Schisma universalis

Semper tenere

Iustus illegitimus

Sine rubrum

Ab omnis reliquus

Futurae optationes

Falsus finis

Medicus Ecclesiae

Mysterium iniquitatis

Plenum nihil

Nova omnia

Columna Rotriae

Culmen et fons

Peregrinus cordis

Illuminator omnis terrae

Silentium magnum

Ex oriente lux

Haeresis Armenica

Senex perseverans

Stella pallens

Rex librorum

Custos patriae

Semper vivens

Gloria perseverantibus

Defensor mundi

Colens hereditatis

Fossor Pollinis

Multum natus

In persecutione extrema S.R.E. sedebit Paulus Rotrianus, qui pascet oves in multis tribulationibus: quibus transactis civitas ad Bishofis flumen sita diruetur, & Iudex tremendus iudicabit populum suum.
Finis.

[Taddeo Piccolomini]

Dopiero 38, nie ma czym się martwić! Zawsze długość pontyfikatu wydłużyć można

[Piotr Pawłow]

Źle się dzieje, skoro spełnia się tyle przewiedni. Oby okazały się one kłamstwem. 

[Stanisław Wieniawa]

Ej, zobaczcie, jak się sprawdza.

Leon IV - Rex librorum. No książki to ja uwielbiam i jestem uczonym.

Mikołaj I - Custos patriae - Medici został wtedy wybrany po kryzysie klonerskim i uratował niejako Rotrię.

Klemens V - Semper vivens - może to o swoistej nadaktywności Piechoty?

Michał I - Gloria persevarantibus - bo wytrwale czekał na swój wybór? 8 lat od poprzedniej elekcji?

W takim razie zostaje nam tylko pięciu Patriarchów. Następny będzie obrońcą świata...

[Stanisław Wieniawa]

Może Wydział Historyczny poszuka i znajdzie kolejne części przepowiedni? @Ametyst I Dziecię

[Stanisław Wieniawa]

W Fiesole rozpoczęły się dziś prace wykopaliskowe, w celu odnalezienia dalszej, brakującej części przepowiedni. Prowadzą je naukowcy pod przewodnictwem JE dr net. biskupa Stanisława Wieniawy OSI. Na razie znaleziono niestety tylko kilka szkieletów.

[Albert]

Najczcigodniejsi nie wiem jak Was ale nieco zaskoczyło nas to. Nie byliśmy raczej człowiekiem przesądnym, ale doszliśmy do końca...

Benedykt III - Defensor mundi
Pius VIII - Colens hereditatis
Stefan I - Fossor Pollinis
Ludwik I - Multum natus
Albert - ...

[Stanisław Wieniawa]

No tak, to sugeruje Wasz dożywotni pontyfikat. Widać ostatni Kościoła Rotryjskiego w tym kształcie. Może tak ma być.

[Albert]

No tak, to sugeruje Wasz dożywotni pontyfikat. Widać ostatni Kościoła Rotryjskiego w tym kształcie. Może tak ma być.

Przepowiednie nie zawsze są dokładne.. Czasem jest tak, że w toku dziejowych zawirowań jakieś fragmenty giną. Może tak jest i teraz...
Niby fajnie byłoby być tym Pawłem Rotryjczykiem, ale martwić może to, że jednak po nim nadejdzie ten sąd ostateczny. Szkoda trochę miasta nad rzeką Bishofis.

PS. Im dłużej o tym myślę, to mam wrażenie, że niekoniecznie musi chodzić o całkowity upadek rotriokatolicyzmu, albo Rotrii, a raczej może o to, że pewna formuła, która funkcjonowała od dekady się nieco wyczerpała. Widać pewne przesunięcia np. w tym, że jednak te kościoły lokalne będą miały więcej do powiedzenia, że nieco Rotria i jej Kościół Rotryjski się otwiera na mikroświat, że szuka dialogu, że też rytuały się nieco odświeżą, że nieco może wprowadzimy nowego ducha do narracji, nastąpią pewnie też jakieś zmiany personalne (już teraz praktycznie mamy nowych duchownych, wśród nich może także i kolejnego Patriarchę...)
Może zatem ten koniec to jest koniec pewnej epoki, to jest koniec pewnej formuły Rotrii, która była i żyła od lat. Może to też koniec takiego życia Rotrii polegającego na tym, że każdy nas widział i oceniał przez pryzmat tego, że jest konklawe, to jest aktywność, w miesiącu konklawe jest aktywność, a potem wybór, koronacja, kilka dekretów i znowu cisza, spokój, za 4 miesiące powtórka itd.
Obecne rozwiązanie nie precyzujące daty końca pontyfikatu jest dobre na słabsze czasy, na okres taki jak teraz. Ale niewykluczone, że w przyszłości, o ile nie nastąpiłby ten upadek struktur to, że można by zmienić. Pontyfikat mógłby trwać np. jak kadencja władcy RON, pół roku. Wtedy elekcja (konklawe) byłoby dwa razy w roku. W RON to się sprawdza. Warte to jest przemyślenia.
Tymczasem musimy jako Patriarcha zmykać do książek, gdyż sesja nad nami wisi niczym miecz Damoklesa i jeśli nie chcemy wrócić do Rotrii na tarczy, po egzaminie 4 lipca, to musimy się przyłożyć. Obiecujemy, że jak tylko uporamy się z realiozą, to wkraczając w okres wakacji, zaangażujemy się bardziej w Rotrię i dopniemy reszty zobowiązań. Mamy nadzieję, że nie będziemy wtedy sami, a reszta duchownych oraz mieszkańców się również włączy w to dzieło.

[Henryk Ziemiański de Harlin]

Ja myślę, że trzeba odszukać brakującej części przepowiedni, bo przy ostatnim zapisie brakuje numery porządkowego.