Bazylika św. Mikołaja w Bari

[Henryk Ziemiański de Harlin]

Basilica di San Nicola

W Bari znajduje się XII-wieczna bazylika św. Mikołaja Cudotwórcy. Uważana jest za symbol miasta i jeden z najcenniejszych zabytków architektury romańskiej w Rotrii. 

[Henryk Ziemiański de Harlin]

Dzisiaj rano w bazylice św. Mikołaja hrabia Bari, arcybiskup Henryk Ziemiański de Harlin la Sparasan sprawował mszę świętą. W kazaniu dużo mówił o życiu św. Filipa Benicjusza, którego wspomnienie liturgiczne przypada dziś.

[Henryk Ziemiański de Harlin]

Rano w bazylice arcybiskup Henryk Ziemiański de Harlin la Sparasan odprawił mszę świętą czytaną w intencji owocnych obrad Soboru Rotryjskiego II.

[Nicefor]

Rano w bazylice arcybiskup Henryk Ziemiański de Harlin la Sparasan odprawił mszę świętą czytaną w intencji owocnych obrad Soboru Rotryjskiego II.

Dobra intencja Ekscelencjo.

[Henryk Ziemiański de Harlin]

Dominica XII Post Pentecosten



Gdy na zegarach było już po godzinie szesnastej, w bazylice św. Mikołaja w Bari rozpoczęła się msza święta sprawowana przez hrabiego Bari, arcybiskupa Henryka Ziemiańskiego de Harlin la Sparasana OSI. Świątynia była wypełniona po brzegi przez mieszkańców, którzy nabożnie uczestniczyli w liturgii.

Orémus.

Omnípotens et miséricors Deus, de cujus múnere venit, ut tibi a fidélibus tuis digne et laudabíliter serviátur: tríbue, quǽsumus, nobis; ut ad promissiónes tuas sine offensióne currámus.

Per Dominum nostrum Iesum Christum, Filium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitate Spiritus Sancti Deus, per omnia saecula saeculorum. 

R. Amen.

Po odśpiewaniu Ewangelii przez diakona arcybiskup wygłosił kazanie, którego wszyscy słuchali z uwagą.

Umiłowani w Chrystusie Panu Siostry i Bracia,

Przedstawię sobie Jezusa jako gościa spożywającego posiłek w domu przywódcy faryzeuszów. Zwrócę uwagę na zachowanie gości, którzy zajmują pierwsze miejsca (ww. 1 i 7). Jezus gani taką postawę.

Przypomnę sobie różne sytuacje z mojego życia, gdy przebywałem w grupie ludzi, na spotkaniach; sytuacje z mojej rodziny czy wspólnoty. Co mogę powiedzieć o moim zachowaniu? Czy nie staram się dominować, zwracać na siebie uwagi, narzucać innym swojego zdania? Czy nie wykorzystuję dla własnych celów zajmowanego stanowiska, pełnionej funkcji?

Jezus zwraca uwagę, że w grupie może zawsze znajdować się ktoś znakomitszy ode mnie (w. 8). Czy dopuszczam do siebie taką myśl, ilekroć rozmawiam z innymi, słucham i przedstawiam im swoje racje? Czy potrafię ustępować miejsca innym, stawiać ich wyżej od siebie? Jak przeżywam sytuacje, w których czuję się spychany na ostatnie miejsce?

Jezus przypomina, żeby w spotkaniach z innymi uczyć się bezinteresowności i hojności (w. 12-14). Pomyślę o moich spotkaniach i relacjach z bliźnimi. Z kim najczęściej i najchętniej rozmawiam? Czy nie otaczam się jedynie osobami, które są dla mnie miłe, sympatyczne i wdzięczne? Czy nie pomagam innym dla własnej przyjemności, osobistej satysfakcji? Czy nie posługuję się drugim człowiekiem dla zaspokojenia własnych potrzeb?

Czy są osoby, których świadomie nie dopuszczam do siebie i do grona swoich przyjaciół? Pomyślę o tych, których nie lubię, których wręcz nie akceptuję. Wymienię ich imiona i powierzę ich Jezusowi. Będę prosił: „Naucz mnie ich kochać!”.

Źródło

Następnie kontynuowano liturgię, a dym kadzidła roznosił się po murach świątyni. 

[Henryk Ziemiański de Harlin]

Korzystając z chwili wolnej, arcybiskup Ziemiański postanowił odwiedzić swoje hrabstwo, aby nieco odpocząć po długotrwałej realiozie. Postanowił też odprawić w bazylice w Bari mszę świętą.

[Henryk Ziemiański de Harlin]

W bazylice w Bari rano arcybiskup sprawował mszę roratnią. W kazaniu dużo mówił o oczekiwaniu na narodzenia Chrystusa i zachęcał do owocnego przeżycia Adwentu.

[Henryk Ziemiański de Harlin]

In Conceptione Immaculata Beatæ Mariæ Virginis



Gdy na zegarach była godzina 13:10, w bazylice św. Mikołaja w Bari rozpoczęła się msza święta sprawowana przez arcybiskupa Henryka Ziemiańskiego de Harlin la Sparasana OSI.  W świątyni na modlitwie trwało dużo ludzi, co bardzo ucieszyło celebransa, który po zakończonej Eucharystii rozmawiał z wiernymi.

Orémus.
Deus, qui per immaculátam Vírginis Conceptiónem dignum Fílio tuo habitáculum præparásti: quǽsumus; ut, qui ex morte ejúsdem Filii tui prævísa eam ab omni labe præservásti, nos quoque mundos ejus intercessióne ad te perveníre concédas.
Per eúndem Dóminum nostrum Jesum Christum Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum. 
R. Amen.

[align=center]Po odśpiewaniu Ewangelii przez diakona arcybiskup wygłosił kazanie, którego wszyscy słuchali z uwagą. 

Umiłowani w Chrystusie Panu Siostry i Bracia,

Na początku medytacji poproszę Maryję, aby pozwoliła mi wniknąć w Jej przeżycia w Nazarecie.

Zbliżę się do Niej. Będę rozmawiał z Nią o tym, jak przed zwiastowaniem przeżywała swoje życiowe plany z Józefem, o jej młodzieńczych pragnieniach i zamiarach (w. 26).

Maryja jest prostą, młodą dziewczyną. Jej codzienność w małym Nazarecie jest szara i zwyczajna. Będę kontemplował ciche życie Maryi, które widzi i miłuje Bóg. Jest pełna Jego łaski.

Bóg wchodzi ze swoją łaską w moje zwyczajne życie. Bóg zna moje „Nazaret”. Zna mój trud, moje plany i moje pragnienia. Posyła mi swego anioła, aby mnie strzegł. Czy czuję się obdarowany i strzeżony przez łaskę? Czy jestem w stanie łaski uświęcającej?

Będę wpatrywał się w Maryję, która słucha słów Anioła (w. 29). Uświadamia sobie, że wola Boża okazuje się inna od tego, co zaplanowała wspólnie z Józefem. Nie odrzuca trudnych słów Boga. Zastanawia się nad nimi i pyta (ww. 30-34).

Przypomnę sobie chwile, w których miałem dokonać bardzo ważnych życiowych wyborów. Czy potrafiłem stawać na modlitwie i prosić o Boże światło? Jak zachowuję się wobec Bożych natchnień, zwłaszcza tych, które są trudne do przyjęcia?

Maryja godzi się na Boże plany, aby zostać Matką Zbawiciela (w. 38). Po ludzku wszystko pozostaje dla Niej niezrozumiałe. Ufa planom Boga pomimo swoich pytań. Wierzy, że dla Boga nie ma rzeczy niemożliwych (w. 37).

W serdecznej modlitwie zawierzę całe swoje życie Maryi: moje pragnienia i plany. Poproszę Ją, aby pomogła mi oddać to wszystko Bogu. Odmówię „Zdrowaś, Maryjo”.

Źródło

Następnie kontynuowano liturgię, a dym kadzidła roznosił się po murach świątyni.