Skończmy z 6-miesięczną nudą!

[Silvestro Silwanelli]

Lekarstwem jest fabularyzacja w postaci tworzenia narracji różnych wydarzeń oraz zastosowanie systemu gospodarczego, który opracowany został przez Jego Świątobliwość Piusa VI.

Oj, widmo Celestyna I krąży mad Rotrią... 

Co zrobił Celestyn I?

[Ksawery van Berden]

Lekarstwem jest fabularyzacja w postaci tworzenia narracji różnych wydarzeń oraz zastosowanie systemu gospodarczego, który opracowany został przez Jego Świątobliwość Piusa VI.

Umiłowany Bracie,
używanie sformułowania "fabularyzacji" jest w historii Stolicy Apostolskiej nacechowane jednorako pejoratywną proweniencją. Więc żadnej inicjatywy, w tym propagującej większe przeżywanie uroczystości kościelnych przez wyniosłe ich opisy (co jest chwalebnym postulatem), nie zaleca się określać mianem "fabularyzacji". Owo słowo ma przypisany historycznie kontekst, może być rozpatrywane wyłącznie w odniesieniu do oznaczonych zdarzeń z przeszłości, więc tym samym nie powinno być w ramach naszej dysputy waloryzowane semantycznie  . Stąd z czystej, pasterskiej troski radzę wprost - poniechać, Bracie, poniechać 

Lekarstwem jest fabularyzacja w postaci tworzenia narracji różnych wydarzeń oraz zastosowanie systemu gospodarczego, który opracowany został przez Jego Świątobliwość Piusa VI.

Oj, widmo Celestyna I krąży mad Rotrią... 

Co zrobił Celestyn I?

Tego nie da się tak na trzeźwo streścić... Oj nie da  

[Michelangelo Piccolomini]

Fabularyzacją nazywam pisanie różnych narracji np., że w jakimś księstwie zapanowała epidemia dżumy i różne historie/dyskusje z tym związane.

[Ksawery van Berden]

Fabularyzacją nazywam pisanie różnych narracji np., że w jakimś księstwie zapanowała epidemia dżumy i różne historie/dyskusje z tym związane.

Wspaniale to rozumiem, całkowicie zasadne wnioskowanie. Powiadam jednak, że zważywszy na reperkusje związane z onym terminem w przeszłości, ferowanie tymże pojęciem może być niezbyt przychylnie poczytane przez tych, którzy rzeczone czasy "fabularyzacji sensu stricto" pamiętają : . Stąd moja skromna uwaga. Tym nie mniej sama działalność, o której umiłowany Brat pisze, jest zdecydowanie chwalebną i zasługującą na pełne wsparcie :

[Wilhelm Orański]

Tym niemniej warto w tej dyskusji odkryć najbardziej palące problemy, by Kolegium mogło wybrać takiego Patriarchę, który tym trudnościom sprosta.

Przede wszystkim powrót do uroczystości (w tym przestrzeganie Kalendarza Liturgicznego Świętego Kościoła Rotryjskiego) i wielkich przyjęć. Każdy w ostatnim czasie w tej materii zawiódł, dlatego koniecznie trzeba coś z tym zrobić. Obok płaszczyzny sakralnej i kulturowej należy dokończyć również reformę gospodarki.

[Michelangelo Piccolomini]

Widzimy, kochani Bracia, ile dała sama dyskusja, którą wywołał czcigodny pustelnik Tomasso.

[Wilhelm Orański]

Na razie, prócz dyskusji, nic. Poznacie ich po ich owocach.

[Michelangelo Piccolomini]

Lepiej dyskutować czy obserwować puste forum?

[Aurelio de Medici y Zep]

Tym niemniej warto w tej dyskusji odkryć najbardziej palące problemy, by Kolegium mogło wybrać takiego Patriarchę, który tym trudnościom sprosta.

Przede wszystkim powrót do uroczystości (w tym przestrzeganie Kalendarza Liturgicznego Świętego Kościoła Rotryjskiego) i wielkich przyjęć. Każdy w ostatnim czasie w tej materii zawiódł, dlatego koniecznie trzeba coś z tym zrobić. Obok płaszczyzny sakralnej i kulturowej należy dokończyć również reformę gospodarki.

To prawda. Niegdyś byłem bardzo zaangażowany w obrzędowość. Gdy będę miał więcej czasu, postaram się nadrobić zaległości. 

Na razie, prócz dyskusji, nic. Poznacie ich po ich owocach.

Myślę, że sam fakt zaistnienia żywiołowej dyskusji jest już korzyścią. Kwestia tylko tego, jak to wykorzystamy.

[Wilhelm Orański]

Bardzo dobrze, że dyskusja się odbyła. Jednakże nie będzie mieć ona sensu, jeśli tych słów nie zastąpią czyny. Dlatego musimy dołożyć starań, by te postulaty zostały spełnione.