Karczma pod Mitrą i Pastorałem

[Gagik Bagratyda]

Odpowiedź na dyskusję z tego wątku:

W sumie nie jest to wątek ściśle urzędowy, ale może rzeczywiście lepiej przenieść się z dyskusją do karczmy. A co to właściwie jest ten monarchofaszyzm, bo któryś raz słyszę o tym dość dziwacznym połączeniu, ale nie spotkałem się dotąd z wyjaśnieniem tego hasła? (Proszę o odpowiedź w nowym miejscu dyskusji).

Wyjaśnienie znajdzie Monsignore w tym miejscu.

Ciekawe, choć wydaje mi się, że więcej w tym faszyzmu niż monarchii, takiej jak u nas w Bizancjum, gdzie żadnej partii ani rewolucji nie ma - było by to sprzeczne z najbardziej podstawowymi założeniami ustrojowymi. Monarchofaszyzm wydaje się ani lepszy, ani gorszy od innych ustrojów.

[Ametyst I Dziecię]

Monarchosocjalizm jest fajny i zawsze się opłaca.

[Gagik Bagratyda]

Ale do mikronacji historycznych niespecjalnie pasuje. Natomiast dziwię się, że dotąd nie wprowadzono go w Brodrii - nie musieli by wybierać pomiędzy nawiązywaniem do caratu, a nawiązywaniem do ZSRR.

[Ametyst I Dziecię]

Bo oni za mało czytali dzieł Sternika. W sumie w Rosji to panuje coś na kształt monarchosocjalizmu (ale byłem tam osobiście aż cztery razy, czyli częściej niż w Brodrii, to im wszystko dokładnie wyjaśniłem).

[Adalbertus Pronobis]

Bracia,
Patriarchy i mnie zaatakowała bardzo silna realioza i nie wiadomo kiedy powrócimy do aktywności. Jednakże z mojej strony zapewniem, że zaglądam na forum i mniej więcej orientuję się jak toczy się życie. Niemniej jest mi naprawdę bardzo smutno, ale cóż, realizm to realizm.

[Ametyst I Dziecię]

To ja mogę zostać tymczasowym patriarchą i sobie popatriarszyć. Jak sir John Brannox.

[Stanisław Wieniawa]

To trzeba renuncjować albo dać regenta.

[Stanisław Wieniawa]

Jeżeli Patriarcha nie napisze choć jednego postu do 5 stycznia, z mocy prawa Regentem stanie się Kardynał Kamerling.

[Aurelio de Medici y Zep]

Miejmy nadzieję, że Ojciec Święty wróci do tego czasu. Jeśli jednak nie, spełnię wówczas prawny obowiązek i zapewniam, że o byt Rotrii możemy być spokojni.

[Ametyst I Dziecię]

Trochę jak ten prezydent francuski Poincaré, który właściwą karierę zrobił jako premier.