Funiculi, Funicula!

[Pio Maria de Medici]

Spokojnie, proszę czekać na własną kolej, w naszych Semovente mamy dość sporo naboi.

[Vilarte]

@Pio Maria de Medici zgodnie ze słowami Ewangelii  "W domu Ojca mego jest mieszkań wiele " możemy się zobowiązać do przygotowania w strukturach KPP zacnego miejsca dla KR, jeśli postanowi wstąpić na jedyną ścieżkę, jaka daje mu szansę na jakąkolwiek przyszłość...

[Pio Maria de Medici]

Ciekawa oferta, dziękujemy za pamięć, nie mogę podjąć takiej decyzji bez rady i zgody Patriarchy, którego jeszcze nie obrano.

[Pio Maria de Medici]

Fuoco!

Pio de Medici zasmucony postępowaniem Stanisława Wieniawy dał mu kolejny dzień w areszcie do namysłu. Niestety, Stanisław z własnym honorem nadal głosił zły czas dla Rotrii i potrzebę jej zniszczenia. Generałowi nic więcej nie zostało. Z ogromnym smutkiem nakazał sprowadzić dezertera na Plac św. Pawła. Kardynała Wieniawę ustawiono na podwyższeniu zrobionym ze starego zniszczonego czołgu. Przywiązano go do wieżyczki stalowymi linami. Zachowując zasady wiary do Wielebnego Wieniawy podszedł kard. Aurelio de Medici, aby udzielić skazanemu absolucji oraz wiatyku. Wojskowa Rada Ocalenia Narodowego nie zna sentymentów. Liczy się tylko Rotria, a każda skaza, musi być zrównana z ziemią. Po udzieleniu ostatniej posługi generał Medyceusz nakazał skierowanie wszystkich dział w kierunku dezertera. Uroczyście odśpiewano Salve Regina. Nastała cisza. Po chwili padł okrzyk: Fuoco! Padły strzały. Na Placu św. Pawła zrobiło się wiele dymu, hałasu oraz krzyku. Po opadnięciu kurzu nastała wielka cisza... ciało kard. Wieniawy było wręcz zwęglone, leżące na czołgu. Medyceusz odwrócił wzrok. Wie, że ratowanie Rotrii kosztuje wiele istnień. Nakazał złożyć spalone ciało purpurata do prostej, drewnianej trumny i w ciszy odprowadzić do wrót Bazyliki św. Pawła, gdzie zostało oddane Kolegium w celu godnego pochowania.